Corion

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Diagrama que mostra o corion dun ovo de polo
Feto humano dentro do amnio

O corion[1] é a membrana fetal máis externa que rodea o embrión de mamíferos, aves e réptiles (os animais amniotas). Desenvólvese a partir do pregamento da superficie do saco vitelino, o cal se encontra fóra da zona pelúcida (en mamíferos), chamada membrana vitelina noutros animais. Nalgúns ovos de invertebrados tamén se fala de corion. En insectos o corion desenvólveno células foliculares mentres o ovo está no ovario.[2] Algúns moluscos teñen tamén corions que forman parte dos seus ovos. Por exemplo os fráxiles ovos de polbo teñen un corion como única envoltura protectora.[3]

Estrutura[editar | editar a fonte]

En humanos e outros mamíferos (excluíndo os monotremas), o corion é unha das membranas fetais que se forman durante o embarazo entre o feto en desenvolvemento e a nai. O corion e o amnio forman xuntos o saco amniótico. En humanos está formado polo mesoderma extraembrionario e as dúas capas do trofoblasto que rodea o embrión e outras membranas; as vilosidades coriónicas emerxen do corion, invaden o endometrio e serven para a transferencia de nutrientes desde o sangue materno ao fetal.

Capas[editar | editar a fonte]

O corion consta de dúas capas: unha externa formada polo trofoblasto e outra interna formada polo mesoderma somático.

O trofoblasto está formado por unha capa interna de células cúbicas ou prismáticas, o citotrofoblasto ou capa de Langhans, e outra capa externa multinucleada (sincitial) chamada sincitiotrofoblasto.

Crecemento[editar | editar a fonte]

O corion sofre unha rápida proliferación e forma numerosos procesos, as vilosidades coriónicas, que invaden e destrúen a decidua uterina, mentres que simultaneamente absorben dela materiais nutritivos para o crecemento do embrión.

As vilosidades coriónicas son ao principio pequenas e non vasculares e consisten soamente en trofoblasto, pero aumentan o seu tamaño e ramifícanse, mentres que o mesoderma, que trae ramas dos vasos umbilicais, crece nelas, e quedan vascularizados.

O sangue chega ás vilosidades polas arterias umbilicais pares, que se ramifican orixinando as arterias coriónicas e entran nas vilosidades coriónicas como arterias dos cotiledóns. Despois de circular a través dos capilares das vilosidades, o sangue torna ao embrión pola vea umbilical. Ata aproximadamente o final do segundo mes de embarazo, as vilosidades cobren todo o corion, e son case uniformes en tamaño, pero, despois dese momento, desenvólvense desigualmente.

Partes[editar | editar a fonte]

A placenta coas membranas fetais unidas (rotas na marxe á esquerda da imaxe), que constan de corion (capa externa) e amnio (capa interna).

A parte do corion que está en contacto coa decidua capsular atrófiase, así que no cuarto mes case non quedan trazas das vilosidades. Esta parte do corion faise lisa,[4] e denomínase corion liso ou leve (do termo latino chorion laeve, que significa 'corion liso'). Como non toma parte na formación da placenta, tamén se chama parte non placentaria do corion. A medida que o corion crece, o corion liso queda en contacto coa decidua parietal e estas capas fusiónanse.

As vilosidades no polo embrional, que está en contacto coa decidua basal, aumentan moito en tamaño e complexidade, e, por tanto, esta parte denomínase corion frondoso.[4]

Así, a placenta desenvólvese desde o corion frondoso e a decidua basal.

Xemelgos monocoriónicos[editar | editar a fonte]

Os xemelgos monocoriónicos son xemelgos que comparten a mesma placenta. Isto ocorre no 0,3% dos embarazos,[5] e no 75% dos xemelgos monocigóticos (idénticos), cando a separación ten lugar no terceiro día ou máis tarde despois da fecundación.[6] O restante 25% de xemelgos monocigóticos fanse diamnióticos dicoriónicos.[6] Esta condición pode afectar a calquera tipo de nacemento múltiple, o que orixina múltiples monocoriónicos.

Infeccións[editar | editar a fonte]

Estudos recentes indican que o corion pode ser susceptible de infeccións patóxenas.[7] Descubrimentos recentes indican que a bacteria Ureaplasma parvum pode infectar o tecido do corion, afectando así ao resultado do embarazo.[8] Ademais, detectáronse os perfis xenéticos do poliomavirus JC e o poliomavirus de células de Merkel nas vilosidades coriónicas en mulleres que sufriron abortos espontáneos e en mulleres embarazadas.[9][10] Outro virus, o poliomavirus BK detectouse nos mesmos tecidos, pero en menor grao.[11]

Outros animais[editar | editar a fonte]

Embrión amniótico. a = embrión, b = xema, c = alantoide, d = amnio, e = corion.

En réptiles, aves e monotremas, o corion é unha das catro membranas extraembrionarias que constitúen o ovo amniótico que proporcionan nutrientes e a protección necesarios para a supervivencia do embrión. Está localizado dentro do albume, que é a clara do ovo. Encerra o embrión e o resto do sistema embrional. Durante o crecemento e desenvolvemento do embrión, aumenta a necesidade de oxíxeno. Para compensar isto, o corion e o alantoide fusiónanse para formar a membrana corioalantoide. Xuntas forman unha dobre membrana, que funciona eliminando dióxido de carbono e captando oxíxeno a través da casca porosa. No momento da eclosión, a cría queda separada do corion a medida que emerxe da casca.

O corion tamén está presente en insectos.

Galería[editar | editar a fonte]

  • Sección a través do embrión.
    Sección a través do embrión.
  • Diagrama do embrión humano.
    Diagrama do embrión humano.
  • Diagrama que ilustra a formación inicial do alantoide e a diferenciación do talo corporal.
    Diagrama que ilustra a formación inicial do alantoide e a diferenciación do talo corporal.
  • Diagrama que mostra a etapa poterior do desenvolvemento do alantoide co comezo da constrición do saco vitelino.
    Diagrama que mostra a etapa poterior do desenvolvemento do alantoide co comezo da constrición do saco vitelino.
  • Esquema da circulación placentaria.
    Esquema da circulación placentaria.

Notas[editar | editar a fonte]

Dominio público Este artigo incorpora texto en dominio público da P1343 da 20ª edición de Gray's Anatomy (1918)

  1. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para corion.
  2. ↑ Chapman, R.F. (1998) "The insects: structure and function", Section The egg and embryology. Previewed in Google Books [1] o 26 de setembro de 2009.
  3. ↑ “The Octopoda are characterized by eggs that have only a chorion as an envelope” https://www.sciencedirect.com/topics/agricultural-and-biological-sciences/octopoda
  4. ↑ 4,0 4,1 Genbačev, O; Vićovac, L; Larocque, N (xullo de 2015). "The role of chorionic cytotrophoblasts in the smooth chorion fusion with parietal decidua.". Placenta 36 (7): 716–22. PMC 4476638. PMID 26003500. doi:10.1016/j.placenta.2015.05.002. 
  5. ↑ Cordero L, Franco A, Joy SD, O'shaughnessy RW (decembro de 2005). "Monochorionic diamniotic infants without twin-to-twin transfusion syndrome". Journal of Perinatology 25 (12): 753–8. PMID 16281049. doi:10.1038/sj.jp.7211405. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Shulman, Lee S.; van Vugt, John M. G. (2006). Prenatal medicine. Washington, DC: Taylor & Francis. p. 447. ISBN 0-8247-2844-0. 
  7. ↑ Contini C, Rotondo JC, Magagnoli F, Maritati M, Seraceni S, Graziano A (2019). "Investigation on silent bacterial infections in specimens from pregnant women affected by spontaneous miscarriage.". J Cell Physiol 34 (3): 433–440. PMID 30078192. doi:10.1002/jcp.26952. hdl:11392/2393176. 
  8. ↑ Contini C, Rotondo JC, Magagnoli F, Maritati M, Seraceni S, Graziano A, Poggi A, Capucci R, Vesce F, Tognon M, Martini F (2018). "Investigation on silent bacterial infections in specimens from pregnant women affected by spontaneous miscarriage.". J Cell Physiol 234 (1): 100–9107. PMID 30078192. doi:10.1002/jcp.26952. hdl:11392/2393176. 
  9. ↑ Tagliapietra A, Rotondo JC, Bononi I, Mazzoni E, Magagnoli F, Maritati M (2019). "Footprints of BK and JC polyomaviruses in specimens from females affected by spontaneous abortion.". Hum Reprod 34 (3): 433–440. PMID 30590693. doi:10.1002/jcp.27490. hdl:11392/2397717. 
  10. ↑ Tagliapietra A, Rotondo JC, Bononi I, Mazzoni E, Magagnoli F, Maritati M (2020). "Droplet-digital PCR assay to detect Merkel cell polyomavirus sequences in chorionic villi from spontaneous abortion affected females". J Cell Physiol 235 (3): 1888–1894. PMID 31549405. doi:10.1002/jcp.29213. hdl:11392/2409453. 
  11. ↑ Tagliapietra A, Rotondo JC, Bononi I, Mazzoni E, Magagnoli F, Maritati M (2019). "Footprints of BK and JC polyomaviruses in specimens from females affected by spontaneous abortion.". Hum Reprod 34 (3): 433–440. PMID 30590693. doi:10.1002/jcp.27490. hdl:11392/2397717. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Corion&oldid=6590245»