Collocalia linchi
| Salangana linchi Collocalia linchi | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_1.jpg) Collocalia linchi en voo | |||||||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||||
| Collocalia linchi Horsfield & Moore, 1854 | |||||||||||||||||||||||
A salangana linchi (Collocalia linchi), é unha especie de ave da subclase das neornites, infraclase dos neognatos, orde dos apodiformes, familia dos apódidos e tribo dos colocaliinos, unha das catro integradas no xénero Collocalia.
Propia de Sumatra, Xava, Balí e outras illas menores de Indonesia é unha especie arbórea que nidifica en covas.
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
A especie foi descrita en 1854 polos naturalistas Thomas Horsfield e Frederic Moore co nome binomial actual Collocalia linchi.[2][3]
Subespecies[editar | editar a fonte]
Na actualidade recoñecense as catro subespecies seguintes:[4][5][6]
- Collocalia linchi dedii S. Somadikarta, 1986. En Balí e Lombok.
- Collocalia linchi linchi Horsfield & Moore, 1854. En Bawean e Xava.
- Collocalia linchi ripleyi S. Somadikarta, 1986. Nas montañas Barisan, en Sumatra.
- Collocalia linchi dodgei Richmond, 1905. No monte Kinabalu (Sabah), no norte de Borneo.
Etimoloxía[editar | editar a fonte]
Para a do xénero, véxase Collocalia
O epíteto específico, linchi, é unha adaptación do nome xavanés da ave.[7]
Nome vulgar[editar | editar a fonte]
En galego o seu nome é salangana lichi.[8]
Características[editar | editar a fonte]
A salangana lichi ten unha lonxitude de 9 a 11,5 cm. A plumaxe das súas partes superiores é de cor negra con brillos azuis, e a das súas partes inferiores gris.[9]
A súa historia na illa Karimata[editar | editar a fonte]
- Véxase tamén: Sopa de niño de andoriña.
A pesar de que na actualidade o seu status, segundo a UICN é "pouco preocupante", a especie foi historicamente a fonte da sopa de niño de andoriña, sopa considerada como unha especialidade da gastronomía chinesa,[10] na illa Karimata (Indonesia) existiu en tempos unha considerábel poboación de aves desta especie, poboación que recentemente diminuíu até case a súa extinción, debido á sobreexplotación por recolectores non indíxenas que foron chegando desde o continente e illas adxacentes.
Estes niños véndense a 1 400 euros o quilogramo, prezo que ascende a 3 000 euros de comprarse unha vez procesados.
Segundo datos oficiais, hai máis de 20 000 recolectores destes niños no sueste asiático, que venden na súa totalidade á China.[11]
Esta poboación recentemente diminuíu até case a súa extinción, debido á sobreexplotación por recolectores non indíxenas que foron chegando desde o continente e illas adxacentes.
Estado de conservación[editar | editar a fonte]
A Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN), tendo en conta que esta especie ten unha área de distribución moi grande e, a pesar de que a tendencia de poboación parece diminuír, non se cre que o descenso sexa o suficientemente rápido como para aproximarse aos limiares de "vulnerábel", polo que a especie é avaliada como LC (pouco preocupante).[1]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 BirdLife International (2016): Collocalia linchi na lista vermella da UICN. Versión 2019-2. Consultada o 28 de setembro de 2019.
- ↑ Horsfield, Thomas; Moore, Frederic (1854). A Catalogue of the Birds in the Museum of the Honorable East India Company. Volume 1. London: W.H. Allen. pp. 100–106.
- ↑ Peters, James Lee, ed. (1940). Check-list of Birds of the World. Volume 4. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. pp. 229–230.
- ↑ Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2017). "Owlet-nightjars, treeswifts & swifts". World Bird List Version 7.3. International Ornithologists' Union. Consultado o 28 de setembro de 2019.
- ↑ Cave Swiftlet (Collocalia linchi) en Handbook of the Birds do the World Alive.
- ↑ Collocalia linchi Horsfield & Moore, 1854 no ITIS.
- ↑ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. p. 227. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para salangana.
- ↑ Chantler, Phil (2010). Swifts: A Guide to the Swifts and Treeswifts of the World. A & C Black. ISBN 9781408135402.
- ↑ Marcone, Massimo F. (2005): "Characterization of the edible bird's nest the Caviar of the East". Food Research International 38: 1125-1134.
- ↑ Sara R. Estella (13de agosto de 2017). "Nidos de pájaro a precio de oro". La Voz de Galicia. Consultado o 28 de setembro de 2019.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Collocalia linchi  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Collocalia linchi |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- del Hoyo, Josep; Andrew Elliott, Jordi Sargatal & Nigel J. Collar (1999): Handbook of the Birds of the World, Vol. 5: Barn Owls to Hummingbirds. Barcelona, España: Lynx Edicions. ISBN 978-84-8733-425-2.
- Somadikarta, S. (1986). "Collocalia linchi Horsfield and Moore — a revision". Bulletin of the British Ornithologists' Club 106 (1): 32–40.
- Rheindt, Frank E.; Christidis, Les; Norman, Janette A.; Eaton, James A.; Sadanandan, Keren R.; Schodde, Richard (2017). "Speciation in Indo-Pacific swiftlets (Aves: Apodidae): integrating molecular and phenotypic data for a new provisional taxonomy of the Collocalia esculenta complex". Zootaxa 4250 (5): 401–433.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Collocalia linchi na ADW.
- Salangana linchi Collocalia linchi Horsfield & Moore, 1854 en Avibase.
- Cave Swiftlet Collocalia linchi Horsfield & Moore, 1854 na EOL.