Classe Operaia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Classe Operaia
Fundación1967
Remata1964
FundadorAlberto Asor Rosa
ColaboradoresToni Negri
TendenciaAnticapitalismo
Comunismo
Obreirismo
LinguaLingua italiana
ÁmbitoItalia
editar datos en Wikidata ]

Classe Operaia (en galego, Clase Obreira) foi unha revista da esquerda extraparlamentaria italiana fundada en 1964 e activa até 1967. Subtitulábase "mensual político dos traballadores en loita". Os seus fundadores foron varios excolaboradores da revista Quaderni Rossi, da mesma orientación política,[1][2] entre eles Mario Tronti e Alberto Asor Rosa. Nesta revista tamén comezaron a escribir novos autores como Toni Negri[3] e Gaspare De Caro.

Historia e perfil da revista[editar | editar a fonte]

O primeiro número de Classe Operaia saíu en xaneiro de 1964.[1] De 1964 a 1966 os editores da revista foron Asor Rosa e Mario Tronti.[2]

A audiencia principal que buscaba Classe Operaia eran os traballadores industriais, o que a distinguía doutros proxectos do momento, de carácter máis académico.[3] A revista era de orientación obreirista, unha liña de pensamento marxista antiautoritaria e antiburocrática desenvolvida en Italia nos anos 60.[4]

Nun dos primeiros editoriais da revista titulado "Lenin in Inghilterra" (galego: "Lenin en Inglaterra"), asinado por Mario Tronti declarábase a necesidade de mudar a tradición marxista que incluía a modificación da perspectiva dominante do período[3][5] e se afirmaba que tal cambio estaba relacionado, en primeiro lugar, coa clase obreira e as súas loitas e co capital e o seu desenvolvemento.[1]

O derradeiro número da revista apareceu en marzo de 1967.[1]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Classe Operaia - LE RIVISTE E I GIORNALI DI MOVIMENTO
  2. 2,0 2,1 Fabio Guidali (2021). "Intellectuals at the factory gates: Early Italian operaismo from Raniero Panzieri to Mario Tronti". Labor History. 62 (4): 463. doi:10.1080/0023656X.2021.1955095. S2CID 237713870.
  3. 3,0 3,1 3,2 Andrew Anastasi (2020). "Book review. New Uses for Old Thought: Mario Tronti's Copernican Revolution, 50 Years On". Critical Sociology. 46 (7–8): 1304. doi:10.1177/0896920520911995. S2CID 219079732.
  4. Tarì, M. (2016). Un comunismo más fuerte que la metrópoli: La Autonomía italiana en la década de 1970. Traficantes de Sueños.
  5. Roggero, Gigi (June 2010). "". . 13 (2): 204. doi: (2 xuño 2010). "Organized Spontaneity: Class Struggle, Workers' Autonomy, and Soviets in Italy". Working USA: The Journal of Labor and Society (en inglés) 13 (2): 201–212. doi:10.1111/j.1743-4580.2010.00283.x.