Circe

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Circe ofrecendo a copa a Ulises, pintura de Waterhouse,1891. Galería de arte de Oldham.

Circe (Kírke, Κίρκη) foi unha bruxa mítica mencionada por Homero, que a considera unha deusa, filla do deus Helios e da ninfa Perseis (ou de Hécate, segundo outros). O seu irmán foi Eetes, rei da Cólquida (coñecido por gardar o vélaro de ouro) e a súa irmá foi Pasífae, a raíña de Creta.

Vivía na illa de Ea (Aeaea), de localización discutida, e cando Ulises chegou, Circe, que convertera ós seus compañeiros en porcos, sentiuse atraída polo heroe, ó cal conveceu de pasar un ano na illa. Cando quixo saír, ordenoulle agardar mentres ía ó submundo para consultar a Tiresias. Á súa volta, alertouno dos perigos que aínda lle agardaban e dixéronse adeus.

Segundo Hesíodo, tivo dous fillos con Ulises: Telégono e Casífone. Outra tradición di que tivo tres fillos: Agrio. Tamén se lle atribúen aventuras co rei latino Pico e con Xúpiter, con quen concibiu o deus Fauno.

Circe descrito por Homero[editar | editar a fonte]

No gran poema épico da Odisea, escrita polo grego Homero, Circe encóntrase coa tripulación da nave do protagonista, Ulises cando desembarcan na illa de Ea. Vive nunha espléndida casa no centro, e está rodeada por animais salvaxes que non se comportan como tal, como leóns e lobos que ela mantén drogados para convertelos en animais domésticos.[1] Ó ver os estraños, Circe deixa de lado o seu tear e convídaos para unha comida. A comida consiste nun prato típico grego: un guiso de carne con queixo, adozado con mel e regado con viño. Os convidados non son conscientes de que nas copas, ademais de viño, Circe puxera unha das súas beberaxes máxicas e cando a beben acaban transformándose en porcos [2] e logo son conducidos ás cortes, cheas de animais semellantes. Só Euríloco, que dirixía a expedición, se salva, porque sospeitaba das intencións de Circe, e non bebera do seu vaso [3]. Euríloco marcha disimuladamente a buscar a axuda de Ulises e os poucos homes que quedaran vixiando o barco. Todos xuntos cruzan a illa para rescatar ós seus compañeiros. Polo camiño son interceptados por Hermes, enviado por Zeus, que os aconsella sobre como tratar coa bruxa. Dilles que hai unha planta de nome μῶλυ (moly), que serve como antídoto dos seus feitizos, pois obrigará a Circe a desencantar ós compañeiros. Tamén lle di a Ulises que quite a espada e, se Circe o convida a compartir a súa cama, que sexa moi coidadoso ou podería perder a súa masculinidade. Cando Ulises visita a Circe, seguiu tódolos consellos mais non lle foi fácil librarse dos encantos da bruxa e quedou na illa durante un ano. Antes de marchar, Circe, que coñece moi ben o mar, proponlle dúas rutas para regresar a Ítaca: navegando cara ás illas marabillosas Planctae, ou cruzando o Estreito de Messina enfrontándose ó remuíño de nome Caribdis.[4][5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Homero. Odisea. pp. 10, 212. 
  2. Segundo Grimal, en porcos, leóns, cans, etc., cada un de acordo co seu carácter.
  3. Outras fontes din que Euríloco non entrou no palacio de Circe senón que quedou agochado á espera da forma en que os seus compañeiros foran recibidos.
  4. Homero. Odisea. pp. 10, 475–541. 
  5. Michael Gibson, pp. 148-149