Carl von Linné (fillo)

Carl von Linné
Nacemento	20 de xaneiro de 1741
Lugar de nacemento	Falu Kristine church parish
Falecemento	1 de novembro de 1783
Lugar de falecemento	Uppsala Cathedral Assembly
Causa	doença do fígado
Soterrado	Catedral de Uppsala
Nacionalidade	Suecia
Alma máter	Universidade de Uppsala
Ocupación	botánico, profesor universitario e micólogo
Pai	Carl von Linné
Nai	Sara Elisabeth Moræa
Irmáns	Elisabeth Christina von Linné, Sara Christina von Linné e Lovisa von Linné
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Carl von Linné Fillo ou Carolus Linnaeus Filius, tamén coñecido como Carl von Linné o Mozo, nado en Falun, Condado de Dalarna, Suecia, o 20 de xaneiro de 1741, e finado en Uppsala o 1 de novembro de 1783, foi un naturalista sueco, fillo do famoso sistemático de mesmo nome Carl von Linné ou Carolus Linnaeus (1707 – 1778).

Para distinguilo de seu pai, cítase como Linnaeus filius (abreviado en botánica como L. f.).

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Ingresou na Universidade de Uppsala á idade de nove anos, onde os alumnos do seu pai, entre eles: Pehr Löfling (1729 – 1756), Daniel Solander (1733 – 1782) e Johann Peter Falck (1732 – 1774), lle ensinaron ciencias.

En 1763, aos 22 anos, sucedeu o seu pai na cátedra de medicina práctica en Uppsala. O seu nomeamento como profesor, sen pasar por exames e non defender ningunha tese, valeulle o resentimento dos seus colegas.

A súa obra é modesta, comparada coa do seu pai. A súa obra máis coñecida é Supplementum Plantarum systematis vegetabilium, publicada en 1781, que contén as descricións botánicas de Linné pai e dos seus colegas, aumentada con adicións propias. Distinguiu máis de 2000 especies, subespecies e variedades botánicas.

Herdou de seu pai inmensas coleccións científicas e a correspondencia cos seus colegas.

Cando morreu aos 42 anos, sen fillos, en 1783, dunha ictericia contraída durante unha visita a Londres, a súa nai (Sara Elisabeth Moraea) vendeu as súas coleccións ao botánico inglés Sir James Edward Smith que, seguidamente, as doou á Sociedade Linneana de Londres.