Cardiopatía conxénita

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Cardiopatia conxénita
Sinónimosanomalía cardíaca conxénita, doenza ou enfermidade cardíaca conxénita, defecto cardíaco conxénito
EspecialidadeCardioloxía
SíntomasRespiración rápida, cianose, escaso aumento de peso, sensación de cansazo
ComplicaciónsInsuficiencia cardíaca
Inicio habitualnacemento
TiposDefecto cardíaco cianótico, defecto cardíaco non cianótico
CausasMoitas veces descoñecidas
Factores de riscoinfección por rubéola durante o embarazo, alcohol ou tabaco, os proxenitores están emparentados de xeito moi achegado, estado nutricional deficiente, estar tomando antidepresivos durante o embarazo ou obesidade da nai.
Tratamentoprocedementos con catéter, cirurxía cardíaca, transplante de corazón
Frecuencia48,9 millóns no mundo (2015)
Mortes303.300 (2015)
Aviso médico.
Aviso médico.
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

A cardiopatía conxénita é un problema na estrutura do corazón presente no nacemento. Os signos e síntomas dependen tipo específico de problema. Os síntomas poden variar desde ningún ata síntomas que ameazan a vida.[1] Cando se producen os síntomas, poden incluír respiración rápida, pel azulada (cianose), dificultade para gañar peso e fatiga. A condición non causa dor no peito. Entre as posibles complicacións está a insuficiencia cardíaca.[2] A maioría dos problemas cardíacos conxénitos non ocorren xunto con outras enfermidades.[3]

Causa e diagnóstico[editar | editar a fonte]

A causa dun defecto cardíaco conxénito é en moitos casos descoñecida. Algúns casos poden orixinarse de infeccións durante o embarazo como como a rubéola, o consumo de certos medicamentos ou drogas como alcohol ou tabaco, o feito de que os proxenitores sexan parentes próximos, ou a mala alimentación ou a obesidade da nai.[4] Ter un familiar cun defecto cardíaco conxénito tamén é un factor de risco. Hai varias condicións xenéticas asociadas aos defectos cardíacos conxénitos, incluíndo a síndrome de Down, a síndrome de Turner e a síndrome de Marfan. Os defectos cardíacos conxénitos divídense en dous grupos principais: cianóticos e acianóticos, dependendo de se o neno ten ou non tendencia a ter a pel azulada. As enfermidades cardíacas poden afectar ás paredes internas do corazón, ás válvulas cardíacas ou aos grandes vasos sanguíneos que teñen orixe e destino no corazón.[1]

Prevención e tratamento[editar | editar a fonte]

Os defectos cardíacos conxénitos pódense evitar en parte coa vacinación contra a rubéola, o consumo de sal iodado e ácido fólico. Algunhas enfermidades cardíacas non requiren tratamento.[1] Outros poden ser tratados eficazmente con procedementos de catéter ou cirurxía cardiovascular. Nalgúns casos, poden ser necesarias varias cirurxías. Noutros casos, transplantes de corazón poden ser necesarios.[5] Co tratamento axeitado, o prognóstico é xeralmente bo, mesmo para os problemas máis complexos.[1]

Epidemioloxía e prognóstico[editar | editar a fonte]

Os defectos cardíacos conxénitos son as enfermidades conxénitas máis comúns. En 2013, producíronse 34,3 millóns de casos en todo o mundo.[6] Afectan entre 4 e 75 nacidos vivos por cada 1000 nacidos, segundo os criterios diagnósticos.[7] Só entre 6 e 19 por 1000 causan problemas de moderados a graves.[8] As cardiopatías conxénitas son a principal causa de morte relacionada con enfermidades conxénitas. [7] En 2013 foron responsables de 323 000 mortes, e a pesar do aumento da poboación supón unha diminución das 366 000 de 1990.[9]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 "Que son os defectos cardíacos conxénitos?". National Heart, Lung, and Blood Institute. 1 de xullo de 2011. Consultado o 10 de agosto de 2015. 
  2. "CHD; Signs ; "Cales son os signos e síntomas dos defectos cardíacos conxénitos?". nhlbi.nih.gov; National Heart, Lung, and Blood Institute. 1 de xullo de 2011. Consultado o 10 de agosto de 2015. 
  3. Shanthi Mendis; Pekka Puska; Bo Norrving; World Health Organization (2011). Global Atlas on Prevención e Control das Enfermidades Cardiovasculares (PDF). Organización Mundial da Saúde en colaboración coa Federación Mundial do Corazón e a World Stroke Organización. pp. 3, 60. ISBN 978-92-4-156437-3. 
  4. Dean, SV; Lassi, ZS; Imam, AM; Bhutta, ZA (26 de setembro de 2014). "Coidados preconceptivos : riscos nutricionais e intervencións.". Saúde reprodutiva. 11 Suppl 3: S3. PMID 25415364. doi:10.1186/1742-4755-11-s3-s3. 
  5. Como se tratan os defectos cardíacos conxénitos? Heart, Lung, and Blood Institute. Data 1 de xullo de 2011. Consultado o 10 de agosto de 2015. (en inglés)
  6. "Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 301 acute and chronic diseases and injuries in 188 countries, 1990–2013: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013". Lancet (Londres, Inglaterra) 386 (9995): 743–800. 2015-08-22. ISSN 0140-6736. PMC 4561509. PMID 26063472. doi:10.1016/S0140-6736(15)60692-4. 
  7. 7,0 7,1 Shanthi Mendis; Pekka Puska; Bo Norrving; World Health Organization (2011). Global Atlas on Cardiovascular Disease Prevention and Control (PDF). pp. 3, 60. ISBN 978-92-4-156437-3. 
  8. Milunsky, Aubrey (2011). "1". Genetic Disorders and the Fetus: Diagnosis, Prevention and Treatment. ISBN 9781444358216. 
  9. "Global, regional, and national age-sex specific all-cause and cause-specific mortality for 240 causes of death, 1990-2013: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013". Lancet 385 (9963): 117–71. 17 de dezembro de 2014. PMC 4340604. PMID 25530442. doi:10.1016/S0140-6736(14)61682-2. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]