Cantarenas. Poemas (1934-1980)
| Cantarenas. Poemas (1934-1980) | |
|---|---|
| Título orixinal | Cantarenas. Poemas (1934-1980) |
| Autor/a | Florencio Delgado |
| Orixe | Galicia |
| Lingua | Galega |
| Xénero(s) | Poesía |
| Editorial | Ediciós do Castro |
| Data de pub. | 1981 |
| Precedido por | Galicia infinda |
| Seguido por | O soño do guieiro |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Cantarenas. Poemas (1934-1980) é un libro de poemas de Florencio Delgado Gurriarán publicado por Ediciós do Castro en 1981.
Características[editar | editar a fonte]
Con limiar de Xosé Gayoso Díaz, recolle os poemas de Bebedeira e engade outros novos: Valdeorresas e Dionisias. O autor pon de novo o mundo do viño no centro do seu universo poético. Regresa á terra da infancia que tanto o marcou, á que homenaxeou empregando en ocasións como pseudónimo o nome Corgomófilo.[1]
Edicións[editar | editar a fonte]
Foi reeditado en Xerais en 2022 da man de Xosé Ramón Pena[2]
Poemas[editar | editar a fonte]
- Os poemas incluídos en Bebedeira
- Santarén (aparece como "Cantarén" na 1ª ed.)
- Birisca
- Taberna
...
No augaforte a taberna
Hai uns risoños cintilos:
os ollares de augardente
e a gaseosa do sorriso
da filla do taberneiro,
toda mel, toda feitizo[3]
- Valdeorras
- Cantarenas de noutrora
...
Rabilonga ou rabilán,
a pega, voa a Ámsterdam.
Seica vai roubar diamantes
para, o seu niño, enfeitar
...[4]
- Louvanza dos nomes enxebres
...
Que a nosa fala, de fina enxebreza,
de lene dozura, de egrexia nobreza,
do noso Valdeorras, benquerido lar,
os pobos e vilas volvamos nomear.[5]
- Pregos ao Nazareno dun valdeorrés emigrado
Dionisias. Cantarelas do viño
- Sagas do río Pándigo
- In vino véritas
- Louvores ao godello
...
Xuro diante dun crucifixo:
no ribeiro do pai Sil,
medra o viño máis baril,
que, gloria do paladar,
o-o bebelo é comungar-
"manda mecha no Brasil"[6]
- Louvor condensado ao godello
- Gabanza da moza fresca
- Louvor condensado á moza fresca
- Madrigal do tostado
- Louvor á purrela
- Auga ardente. Descordo da queimada