Braquicneminos
| Braquicneminos Brachycnemina | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Colonina de Zoanthus sp | |||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||
| |||||||||||
| Familias | |||||||||||
| |||||||||||
A dos braquicneminos (Brachycnemina) é unha suborde de cnidarios antozoos da orde dos zoantarios.[1]
A suborde comprende un total de 6 xéneros coñecidos, con máis de 163 especies.[2]
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
A suborde foi descita en 1891 polo biólogo, antropólogo e etnólogo británico Alfred Cort Haddon e o entomólogo australiano M. E. Shackleton.[1]
Familias[editar | editar a fonte]
A suborde comprende as tres familias seguintes:[1]
- Neozoanthidae Herberts, 1972
- Sphenopidae Hertwig, 1882
- Zoanthidae Rafinesque, 1815
A familia dos Neozoanthidae é monotípica (é dicir, comprende un só xénero, Neozoanthus Herberts, 1972).[3] A dos Sphenopidae inclúe especies coloniais que forman incrustacións na area, como Palythoa e Sphenopus, que se encontran comunmente nalgunas áreas concretas, e a dos Zoanthidae comprende especies que non forman incrustacións na area.[4]
Características[editar | editar a fonte]
Debido a que os membros desta suborde recoléctanse libremente, non existen características estándar que os unan, á parte de lixeiras diferenzas morfolóxicas, ecolóxicas e filoxenéticas.[5]
Porén, a característica distintiva dos zoantarioss deste grupo é a presenza dun quinto par incompleto do mesenterio. A suborde inclúe principalmente especies coloniais, pero tamén algunhas que, coa excepción da familia dos zoántidos, teñen partes profundamente incrustadas na area ou outros refugallos.[6] Estas incrustacións poden afectar tanto á ectoderma como á mesoglea, e poden chegar a representaren até o 45 % do peso dos pólipos.[7]
Hábitat e distribución[editar | editar a fonte]
Hábitat[editar | editar a fonte]
As especies dos braquicneminos habitan na maioría dos hábitats, desde arrecifes tropicais pouco profundos até zonas frías nas profundidades mariñas. Forma grandes colonias nas cristas de arrecifes intermareais en augas pouco profundas.[4]
Distribución[editar | editar a fonte]
Estes antozoos poboan os arrecifes de coral das augas tropicais e subtropicais dos océanos Atlántico, ïndico e Pacífico.[6][8]
Bioloxía[editar | editar a fonte]
A maioría das especies da suborde teñen como hóspedes na súa endoderma zooxantelas endosimbiontes do xénero Symbiodinium,[6] aínda que tamén hai algunhas especies de azooxantelatos (por exemplo, Sphenopus spp).[9]
Filoxenia[editar | editar a fonte]
Estudos de análises xenéticas suxiren que o dos Brachycnemina é un grupo monofilético que diverxeu dos Macrocnemina, grupo parafilético.[10]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Brachycnemina no WoRMS.
- ↑ "Brachycnemina Haddon & Shackleton, 1891". GBIF.org. GBIF.org. Arquivado dende o orixinal o 4 de marzo de 2016. Consultado o 18 de agosto de 2020.
- ↑ Neozoanthidae Herberts, 1972 no WoRMS.
- ↑ 4,0 4,1 Pandya Khushali, M.; et al. (2014). "Occurrence of Zoanthid genus Isaurus from Saurashtra coast, Gujarat, India". European Journal of Zoological Research 3 (2): 1–5.
- ↑ Reimer, James Davis (2010). "Key to field identification of shallow water brachycnemic zoanthids (Order Zoantharia: Suborder Brachycnemina) present in Okinawa". Galaxea, Journal of Coral Reef Studies 12 (1): 23–29. ISSN 1883-3969. doi:10.3755/galaxea.12.23.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Low, Sinniger & Reimer 2016.
- ↑ Haywick D. W. & Mueller E. M. (1977): "Sediment retention in encrusting Palythoa spp. – a biological twist to a geological process", Coral Reefs 16: 39-46. Resume.
- ↑ Irei Y., Nozawa Y. & Reimer J. D. (2011): "Distribution patterns of five zoanthid species at Okinawa Island, Japan". Zoological Studies 50 (4): 426–433.
- ↑ Irei Y., Sinniger F. & Reimer J. D. (2015): "Descriptions of two azooxanthellate Palythoa (Order Zoantharia: Subclass Hexacorallia) species from the Ryukyu Archipelago, southern Japan". ZooKeys, 478: 1–26.
- ↑ Sinniger, F.; Montoya-Burgos, J. I.; Chevaldonné, P.; Pawlowski, J. (2005). "Phylogeny of the order Zoantharia (Anthozoa, Hexacorallia) based on the mitochondrial ribosomal genes" (PDF). Marine Biology 147 (5): 1121–1128. ISSN 0025-3162. doi:10.1007/s00227-005-0016-3.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Braquicneminos |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Low, Martyn E. Y.; F. Sinniger & J. D. Reimer (2016): "The order Zoantharia Rafinesque, 1815 (Cnidaria, Anthozoa: Hexacorallia): supraspecific classification and nomenclature". ZooKeys 641: 1-80.
- Jones, M. B.; J. M. N. Azevedo; A.I. Neto; Ana Cristina Costa; A. M. Frias Martins (11 de novembro de 2013). Island, Ocean and Deep-Sea Biology: Proceedings of the 34th European Marine Biology Symposium, held in Ponta Delgada (Azores), Portugal, 13–17 de setembro de 1999. Springer Science & Business Media. pp. 192–. ISBN 978-94-017-1982-7.
- Montenegro, Javier; Sinniger, Frederic; Reimer, James Davis (2015). "Unexpected diversity and new species in the sponge-Parazoanthidae association in southern Japan". Molecular Phylogenetics and Evolution 89: 73–90. ISSN 1055-7903. PMID 25863336. doi:10.1016/j.ympev.2015.04.002.
- Ryland, J. S.; Lancaster, J. E. (2004). "A review of zoanthid nematocyst types and their population structure". Hydrobiologia. 530–531 (1–3): 179–187. ISSN 0018-8158. doi:10.1007/s10750-004-2685-1.
- Ryland, John S.; Lancaster, John E. (2003). "Revision of methods for separating species of Protopalythoa (Hexacorallia : Zoanthidea) in the tropical West Pacific". Invertebrate Systematics 17 (3): 407. ISSN 1445-5226. doi:10.1071/IS02008.
- Ryland, John S.; Brasseur, Muriel M.; Lancaster, John E. (2004). "Use of cnidae in taxonomy: implications from a study ofAcrozoanthus australiae(Hexacorallia, Zoanthidea)". Journal of Natural History 38 (10): 1193–1223. ISSN 0022-2933. doi:10.1080/0022293031000155179.