Antonio Blanco Freijeiro

Antonio Blanco Freijeiro
Nome completo	Antonio Blanco Freijeiro
Nacemento	6 de setembro de 1923
Lugar de nacemento	Marín
Falecemento	6 de xaneiro de 1991
Lugar de falecemento	Las Rozas de Madrid
Nacionalidade	España
Alma máter	Universidade de Santiago de Compostela e Universidade Complutense de Madrid
Ocupación	antropólogo, historiador, arqueólogo e catedrático de universidade
Pai	Antonio Blanco Porto
Fillos	Mercedes Blanco Morel
Premios	Premio de tradución Fray Luis de León
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Antonio Blanco Freijeiro, nado en Marín o 6 de setembro de 1923 e finado en Madrid o 6 de xaneiro de 1991, foi un arqueólogo e numismático galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de Antonio Blanco Porto. Estudou Filosofía e Letras na Universidade de Santiago de Compostela e despois en Madrid, onde tamén se licenciou en Filoloxía Clásica. Especializouse en Arqueoloxía Clásica con Antonio García Bellido, e completou a súa formación nas universidades de Oxford e Heidelberg. Traballou no Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) e foi catedrático de Arqueoloxía, Epigrafía e Numismática na Universidade de Sevilla e de Arqueoloxía na Universidade Complutense de Madrid. Dirixiu as escavacións de Ceal e La Guardia (Xaén). Colaborou na prensa especializada e en Cuadernos de Estudios Gallegos. Foi membro da Real Academia de la Historia e da de Bellas Artes de San Fernando. En 1983 obtivo o Premio Nacional Fray Luis de León de Lenguas Germánicas pola súa tradución de Historia de la Edad de Piedra (1982), de H. Müller-Karpe. Logo de padecer algúns problemas cardiacos, finou repentinamente na madrugada do 6 de xaneiro de 1991,^[1] sendo soterrado no panteón familiar de Marín.

Musa Alemá, 1961 (con Celso Emilio Ferreiro).
Excavaciones en el Cerro Salomón, 1970.
Historia de Sevilla: la ciudad antigua, de la prehistoria a los visigodos, 1984.

Casou con Pilar López-Brea Osorio e foi pai de Mercedes Blanco López-Brea de Morel.