Andrés Mellado Fernández

Andrés Mellado Fernández
	;
Biografía
Nacemento	1846 ; Málaga, España
Morte	30 de agosto de 1913 (66/67 anos); Biarritz, Francia
Ministro de Instrución Pública e Belas Artes
	1903 – 1905 – Vicente Santamaría de Paredes (en) →
Gobernador Banco de España
	1902 – 1902 – Antonio García Alix →
Alcalde de Madrid
	1889 – 1890 – Cayetano Sánchez Bustillo →
Senador de España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	político
Partido político	Partido Liberal Fusionista
Membro de	Real Academia Española
Lingua	Lingua castelá

Andrés Mellado Fernández, nado en Málaga en 1846 e finado en Biarritz (Francia) o 30 de agosto de 1913, foi un avogado, xornalista e político español, ministro de Instrución Pública e Belas Artes durante o reinado de Afonso XIII.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Membro do Partido Liberal-Conservador, iniciou a súa carreira política en 1881 como deputado en representación de Porto Rico, repetindo o nomeamento do escano en 1884. Desde a seguinte lexislatura e até 1899 foi deputado pola provincia de Málaga, e en 1898 foi nomeado senador por Cuba.

En 1889 foi alcalde de Madrid,^[1] e foi gobernador do Banco de España entre xuño e decembro de 1902. Durante o goberno presidido por Eugenio Montero Ríos, entre o 23 de xuño de 1903 e o 31 de outubro de 1905, foi nomeado ministro de Instrución Pública.

Como xornalista, dirixiu o periódico El Imparcial. Foi amais membro da Real Academia Española coa cadeira K dende o 5 de maio de 1912.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou na igrexa de Santo Ildefonso de Madrid coa luguesa Jesusa de La Portilla Cobián, irmá do gobernador militar de Lugo Leoncio de La Portilla. Non tiveron descendencia.^[2]