Alfredo Caamaño Pato
Alfredo Caamaño Pato | |
---|---|
Alcume | Alfredito |
Nacemento | 1897 |
Lugar de nacemento | Negreira |
Falecemento | 1970 |
Lugar de falecemento | Venezuela |
Nacionalidade | España |
Ocupación | avogado e político |
Cónxuxe | Elena Suárez Suárez |
Irmáns | Manuel Caamaño Pato |
[ editar datos en Wikidata ] | |
José Alfredo Manuel Caamaño Pato, coñecido como Alfredito, nado en Negreira en 1897 e finado en Venezuela en 1970, foi un avogado e político galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de Alfredo Caamaño Ferreiro e sobriño de Manuel Caamaño Ferreiro. Foi presidente de Izquierda Republicana de Negreira. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 presidiu o Comité de Defensa da República de Negreira. Agochouse no Pazo de Cotón; co seu irmán Manuel pasou a Portugal, e por Francia chegou á zona republicana. Xulgado en Compostela por rebelión, foi declarado en rebeldía. Os franquistas detiveron e condenaron á súa muller Elena Suárez Suárez. Foi xuíz de Belchite e ao caer Belchite estivo en Barcelona como xefe de armamento. Ao rematar a guerra marchou á República Dominicana en decembro de 1939.[1] Despois exiliouse en México e finalmente en Venezuela.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Liñares Giraut, X. Amancio (1993). Do Castro, ed. Negreira na guerra do 36. Sada. ISBN 84-7492-656-4.