Elena Suárez Suárez
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1911  Avellaneda, Arxentina |
| Morte | 1988 (76/77 anos) Caracas, Venezuela |
| Actividade | |
| Ocupación | mestra |
| Familia | |
| Cónxuxe | Alfredo Caamaño Pato |
 | |
Agustina Elena Suárez Suárez, nada en Avellaneda (Arxentina) en 1911[1] e finada en Caracas en 1988,[2] foi unha mestra e activista antifranquista.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Nada na Arxentina, onde estaban emigrados os seus pais, que eran da Baña. Regresaron a Galicia e asentáronse en Ser, e despois foron vivir a Santa Comba. Foi mestra en Freixeiro, e casou con Alfredo Caamaño Pato.
Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936, o seu marido Alfredo fuxiu. Elena foi detida e encarcerada en Negreira. Xulgada en Santiago de Compostela por excitación á rebelión o 30 de marzo de 1937 xunto con outros 31 veciños do partido xudicial de Negreira,[3] foi condenada a pena de morte. Salvou pola súa condición de súbdita arxentina e finalmente foi sentenciada a oito anos de cárcere. Foi recluída na prisión da Coruña. Pasou polas prisións de Santiago, Burgos e penal feminino de Saturrarán. Abríronlle expediente de responsabilidades políticas en febreiro de 1940.[4] Foille retirado o título de mestra. En 1940 hai orde de ingresala nun hospital mental. Ao remate da guerra civil viaxou a Venezuela a través do porto de Bordeos e reencontrouse co seu home. Pouco despois chegaron os seus fillos. O matrimonio regresou en 1954 para unha breve visita ás terras de Santa Comba e Negreira.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Personas encarceladas en la carcel de mujeres de Saturraran
- ↑ Necrolóxica en La Voz de Galicia, 8-12-1988, p. 54
- ↑ El Compostelano, 30-3-1937, p. 2.
- ↑ BOE, 13-2-1940, p. 743
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- "Elenita, a heroína antifranquista de Santa Comba" Arquivado 19 de maio de 2018 en Wayback Machine.
