Saltar ao contido

Alfabetos bráhmicos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Alfabetos bráhmicos.

Os alfabetos bráhmicos ou índicos son unha familia de sistemas de escrita alfasilábicos empregados en Asia meridional e no sueste asiático continental (e antigamente en Asia Central e no Sueste asiático marítimo) chamados así porque todos descenden do antigo alfabeto brahmi. Os silabarios individuais son coñecidos como «escritas bráhmicas» ou «escritas índicas». Estas escritas son usadas en moitas linguas, como as indoeuropeas, sino-tibetanas, mongólicas, dravídicas, austroasiáticas, austronesias, tai, ás veces a xapónica[1] e probablemente a coreana.

Historia[editar | editar a fonte]

Os silabarios bráhmicos descenden da escrita brahmi da antiga India. A primeira fonte fidedigna é a inscrición Vikramkhol. Algúns estudosos cren que se orixinou a partir do brahmi, ou cando menos foi inspirada polo alfabeto arameo. Outros especulan que podía ter unha orixe no subcontinente indio, a través da escrita do Indo. Esta familia pode, á súa vez, derivar do cuneiforme sumerio ou terse desenvolvido illada doutras linguas.

Cadro comparativo[editar | editar a fonte]

Consoantes[editar | editar a fonte]

NL AFI Dev Ben Gur Guy Ori Tam Tel Can Mal Cin Tib Tai Bir Cam Lao
k k a က
kh  
g ɡ    
gh ɡʱ    
ŋ
c c
ch  
j ɟ
jh ɟʱ      
ñ ɲ ဉ/ည
ʈ  
ṭh ʈʰ    
ɖ    
ḍh ɖʱ      
ɳ  
t
th t̺ʰ  
d  
dh d̺ʰ      
n n
n                        
p p
ph  
b b  
bh    
m m
y j
r r র/ৰ
r                  
l l
ɭ   ਲ਼        
ɻ                    
v ʋ  
ś ɕ ਸ਼    
ʂ    
s s  
h h

Vogais[editar | editar a fonte]

NLAC IPA Devanágari Bengalí Gurmukhī Gujarati Oriya Támil Telugu Kanarés Malabar Cingalés Tibetano Birmano
a ə                 က
ā ɑː का কা ਕਾ કા କା கா కా ಕಾ കാ කා ཨཱ ཀཱ အာ ကာ
æ                                       කැ        
ǣ                                       කෑ        
i i कि কি ਕਿ કિ କି கி కి ಕಿ കി කි ཨི ཀི ကိ
ī की কী ਕੀ કી କୀ கீ కీ ಕೀ കീ කී ཨཱི ཀཱི ကီ
u u कु কু ਕੁ કુ କୁ கு కు ಕು കു කු ཨུ ཀུ ကု
ū कू কূ ਕੂ કૂ କୂ கூ కూ ಕೂ കൂ කූ ཨཱུ ཀཱུ ကူ
e e कॆ                 கெ కె ಕೆ കെ කෙ     ကေ
ē के কে ਕੇ કે କେ கே కే ಕೇ കേ කේ ཨེ ཀེ အေး ကေး
ai ai कै কৈ ਕੈ કૈ କୈ கை కై ಕೈ കൈ කෛ ཨཻ ཀཻ    
o o कॊ                 கொ కొ ಕೊ കൊ කො     ကော
ō को কো ਕੋ કો କୋ கோ కో ಕೋ കോ කෝ ཨོ ཀོ    
au au कौ কৌ ਕੌ કૌ କୌ கௌ కౌ ಕೌ കൗ කෞ ཨཽ ཀཽ ကော်
कृ কৃ     કૃ କୃ     కృ ಕೃ കൃ කෘ རྀ ཀྲྀ ကၖ
r̩ː कॄ কৄ     કૄ               කෲ རཱྀ ཀཷ ကၗ
कॢ কৢ               కౄ   ക്ഌ (ඏ)[2]   ལྀ ཀླྀ ကၘ
l̩ː कॣ কৣ                   ക്ൡ (ඐ)   ལཱྀ ཀླཱྀ ကၙ
Número Devanágari Bengalí Gurmukhi Gujarati Oriya Támil Telugu Kanarés Malabar Tibetano Birmano
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Frellesvig, Bjarke (2010). A History of the Japanese Language. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 177–178. ISBN 978-0-521-65320-6. 
  2. Only ancient written Sinhala

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]