Aldo Puccinelli
Puccinelli | |||
---|---|---|---|
Información persoal | |||
Nome | Aldo Puccinelli | ||
Nacemento | 25 de decembro de 1920 | ||
Lugar de nacemento | Bientina | ||
Falecemento | 11 de marzo de 1994 | ||
Lugar de falecemento | Livorno | ||
Altura | 1,55 m. | ||
Posición | Dianteiro | ||
Carreira xuvenil | |||
Pontedera | |||
Carreira sénior | |||
Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
1939–1940 | Pontedera | ||
1940–1943 | Lazio | 52 | (11) |
1943–1944 | Massese | 8 | (2) |
1944–1945 | S. Croce sull'Arno | ||
1945–1955 | Lazio | 287 | (66) |
1955–1957 | Livorno | 61 | (15) |
Selección nacional | |||
Italia B | 4 | (3) | |
Adestrador | |||
1957–1959 | Cuoiopelli | ||
1959–? | Cascina | ||
1961–1962 | Siena | ||
1962–1963 | Empoli | ||
1964–1965 | Viareggio | ||
1969–1970 | Livorno | ||
1973–1974 | Cuoiopelli | ||
1975 | Livorno | ||
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Aldo Puccinelli, nado en Bientina o 25 de decembro de 1920 e finado en Livorno o 11 de marzo de 1994, foi un futbolista e adestrador italiano. Xogaba como dianteiro e militou durante 15 anos na Lazio, converténdose nun símbolo do club. É o segundo futbolista con maior número de partidos de liga disputados coa camiseta do club (339), só por detrás de Ștefan Radu.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Como xogador[editar | editar a fonte]
Comezou a xogar ao fútbol no Pontedera e en 1940 foi fichado pola Lazio, na que militou durante os seguintes 15 anos. Chegou a Roma con só 20 anos, pisando por primeira vez unha gran cidade. Despois dun ano no club e con só dúas aparicións no primeiro equipo, gustoulle enseguida ao adestrador da tempada seguinte (1941-42), o austríaco Popovic, quen lle encomendou a camiseta de titular.
Empezou xogando na banda esquerda e só despois da guerra pasou a aparecer principalmente pola dereita. O 24 de maio de 1942 marcou o gol do empate (1-1) nun derbi coa Roma que máis tarde gañaría o scudetto.
A súa carreira tamén estivo influenciada polos acontecementos bélicos, que romperon un dos mellores momentos da súa carreira, xa que se viu obrigado a abandonar Roma e regresar á Toscana para estar preto da súa familia nos momentos máis duros do conflito. Despois da guerra, con todo, volveu á "Cidade Eterna" para retomar o seu lugar nas filas da Lazio.
Foi un elemento básico dunha formación que incluía, entre outros, aos irmáns Sentimenti (Lucidio, Vittorio e Primo), Francesco Antonazzi e Romolo Alzani. Con ese equipo, a Lazio acadou o cuarto posto en liga tres veces seguidas, entre finais dos anos 40 e principios dos 50. Disputou co club romano un total de 342 partidos oficiais (339 na liga e 3 na Copa Italia), nos que marcou 78 goles, e foi capitán do equipo na parte final do seu paso polo club.
En 1955 fichou polo Livorno, onde xogou ata 1957, cando colgou as botas.
Adestrador[editar | editar a fonte]
Unha vez rematada a súa carreira como futbolista, Puccinelli iniciou unha carreira como adestrador, que comezou a mediados da década de 1950 co Cuoiopelli toscano. Pasou despois polo Cascina,[1] o Siena, o Empoli, o Viareggio, e en 1969 sentou no banco do Livorno, equipo que máis tarde dirixiría tamén na parte final da tempada 1974/75.
Faleceu en 1994 aos 73 anos.[2]
Palmarés como adestrador[editar | editar a fonte]
- Empoli
- Serie D (1): 1962/63.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "La Gazzetta dello Sport" (en italiano). 2 de decembro de 1959. p. 5.
- ↑ "Morto Aldo Puccinelli, ex grande della Lazio". Corriere della Sera (en italiano). 12 de marzo de 1994. p. 36.