Al-Qal'a de Beni Hammad

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Al Qal'a de Beni Hammad
Kalâa des Béni Hammad, Alxeria
Al Qal'a de Beni Hammad en Alxeria
Al Qal'a de Beni Hammad
Al Qal'a de Beni Hammad
Patrimonio da Humanidade - UNESCO
País Alxeria
TipoCultural
CriteriosIII
Inscrición1980 (4ª sesión)
Rexión da UNESCOEstados árabes
Identificador102

Qal'at Bani Hammad (árabe: قلعة بني حماد),[1][2][3][4] tamén coñecido como Qal'a Bani Hammad ou Qal'at do Beni Hammad (entre outras variantes),[5][6] é unha cidade palatina fortificada en Alxeria. Agora en ruínas, no século XI, serviu como primeira capital da dinastía Hammadid. Atópase nas Montañas Hodna ao nordeste de M'Sila, a unha altitude de 1418 m., e recibe abundante auga das montañas circundantes. O sitio está preto da cidade de Maadid (tamén coñecido como Maadhid), a uns 225 km. ao sueste de Alxer, no Magreb.

En 1980, foi inscrito como Patrimonio da Humanidade pola UNESCO co nome de Al Qal'a de Beni Hammad, e descrito como "unha imaxe auténtica dunha cidade musulmá fortificada".[7]

A cidade inclúe unha longa liña de murallas de 7 km.. No interior dos muros hai catro complexos residenciais, e a mesquita máis grande construída en Alxeria despois da de Mansurah. Ten un deseño similar á Gran Mesquita de Kairouan, cun alto minarete de 20 m..

As escavacións sacaron á luz numerosas terracotas, xoias, moedas e cerámicas que testemuñan o alto nivel de civilización baixo a dinastía Hammadid. Tamén entre os artefactos descubertos hai varias fontes decorativas que usan o león como motivo. Os restos do palacio do emir, coñecido como Dal al-Bahr, inclúen tres residencias separadas por xardíns e pavillóns.

Historia[editar | editar a fonte]

A fortaleza construíuse en 1007 por Hammad ibn Buluggin, fillo de Buluggin ibn Ziri, e fundador de Alxer. A cidade converteuse na capital dos bérberes Hammadid, e sufriu o asedio dos Zirid en 1017. En 1090 abandonouse baixo a ameaza dos Banu Hilal, e foi parcialmente destruído polos almohades en 1152.[Cómpre referencia]

O Qalaa describíuse por Al-Bakri no século XI como un forte e poderoso bastión militar e un centro de comercio que atraía caravanas de todo o Magreb, Iraq, Siria, Exipto e o Hejaz.[8] Ibn Khaldun tamén observou que a abundancia de viaxeiros se debía á riqueza de recursos ofrecidos aos interesados nas ciencias, o comercio e as artes. O Qala atraeu poetas, sabios e teólogos. A arquitectura dos hamadís mesmo influíu na dos normandos.[9]

As escavacións comezaron en 1908, retomáronse entre 1952 e 1956 e continúan ata hoxe, xa que a maior parte do xacemento segue sen explorar e os aspectos dos pazos agardan máis estudos.[10]

Arquitectura[editar | editar a fonte]

Restos do minarete da mesquita principal hoxe
Maqueta a escala do complexo

Pazos[editar | editar a fonte]

Os emires de Hammadid construíron cinco palacios, a maioría dos cales agora están destruídos. A torre do Palacio do Fanal (Qasr al-Manar) sobrevive.[11] O palacio superior[Cómpre clarificar] consta de tres edificios dispostos arredor dun patio de forma irregular: un apartamento privado, un salón abovedado e unha á de entrada.[12]

Outros pazos, como o Qasr al-Kawab e o Qasr al-Salam, foron construídos polos hamadís. O Qasr al-Salam probablemente serviu como residencia da familia dos gobernantes e esta estrutura resume moitos aspectos da arquitectura típica dos Hammadid. O Qasr al-Manar é outro palacio, a súa disposición ten semellanza co palacio superior e Qasr al-Salam xa que os seus elementos principais están compostos por un patio con sala de audiencias e un apartamento privado, ambos rodeados de pórticos con alicerces en forma de T.<ref. nome="Arnold2"/>

Dar al-Bahr, o Palacio do Lago[editar | editar a fonte]

O Dar al-Bahar, situado preto da mesquita congregacional, probablemente usouse para audiencias públicas e/ou para o palacio do Emir. O patio oriental ocupado por un gran estanque de auga inspirou o nome do pazo. Situado entre dous patios está a sala de recepción principal e un salón abovedado está situado ao norte do estanque de auga. Os muros exteriores consisten en contrafortes de diferentes deseños. En canto ao patio de augas o patio ten 71 metros de longo e 51 de ancho mentres que o estanque ten 68 metros de longo, 48 metros de ancho e 1,3 metros de profundidade. O patio estaba rodeado por todos os lados por pórticos con alicerces en forma de T.[12]

O palacio de Dar al-Bahr recibiu o nome do seu estanque rectangular, que medía 67x47 m..[Cómpre referencia] Utilizouse unha rampla nun extremo do estanque para botar lanchas. As referencias a exhibicións náuticas nesta piscina aparecen nos relatos dos visitantes contemporáneos. O estanque estaba rodeada por un pórtico, e accedíase por unha entrada monumental polo lado leste. Ao oeste da piscina había unha terraza elevada e un patio con xardíns. Fóra dos muros do complexo do palacio, os xardíns estendéronse de leste a oeste pola cidade e ata unha profundidade de case 100 m.. Os xardíns aínda non foron explorados polos arqueólogos, aínda que se descubriron fontes ornamentais.[Cómpre referencia]

Mesquita[editar | editar a fonte]

Dise que a mesquita Hammadid foi a mesquita máis grande construída no norte de África antes do século XX e presenta o típico minarete cadrado de estilo magrebí.[13] En Qalaat Beni Hammad, o minarete, 25 m de altura, é a única parte que queda da Gran Mesquita en ruínas, a estrutura ten certo parecido coa Giralda de Sevilla.[11]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ M. Bloom, Jonathan; S. Blair, Sheila, eds. (2009). "Qal῾at Bani Hammad". The Grove Encyclopedia of Islamic Art and Architecture. Oxford University Press. ISBN 9780195309911. 
  2. ↑ Whitcomb, Donald. "Archaeology". En Fleet, Kate; Krämer, Gudrun; Matringe, Denis; Nawas, John; Rowson, Everett. Encyclopaedia of Islam, Three. The Encyclopaedia of Islam (Brill). ISSN 1873-9830. 
  3. ↑ Arnold, Felix (2017). Islamic Palace Architecture in the Western Mediterranean: A History. Oxford University Press. ISBN 9780190624552. 
  4. ↑ Bosworth, Clifford Edmund (2004). The New Islamic Dynasties: A Chronological and Genealogical Manual. Edinburgh University Press. ISBN 9780748696482. 
  5. ↑ Bloom, Jonathan M. (2020). Architecture of the Islamic West: North Africa and the Iberian Peninsula, 700-1800. Yale University Press. ISBN 9780300218701. 
  6. ↑ Ettinghausen, Richard; Grabar, Oleg; Jenkins-Madina, Marilyn (2001). Islamic Art and Architecture: 650–1250 (2nd ed.). Yale University Press. p. 189. ISBN 9780300088670. 
  7. ↑ Centre, UNESCO World Heritage. "Al Qal'a of Beni Hammad". UNESCO World Heritage Centre (en inglés). Consultado o 2022-04-12. 
  8. ↑ "Site of Qal'at Bani Hammad - Discover Islamic Art - Virtual Museum". 
  9. ↑ L. Hadda, Zirid and Hammadid palaces in North Africa and its influence on Norman architecture in Sicily, in Word, Heritage and Knowledge, a cura di C. Gambardella, XVI Forum International di Studi-Le vie dei Mercanti, Napoli-Capri 14-16 giugno 2018, Roma 2018, pp. 323-332
  10. ↑ Islamic Palace Architecture in the Western Mediterranean: A History Felix Arnold Oxford University Press
  11. ↑ 11,0 11,1 Jeff Huebner, "Al Qal'a of Beni Hammad (M'sila, Algeria)" in Middle East and Africa: International Dictionary of Historic Places (Vol. 4) (eds. K.A. Berney, Trudy Ring & Noelle Watson: Fitzroy Dearborn, 1996), pp. 36-39.
  12. ↑ 12,0 12,1 Islamic Palace Architecture in the Western Mediterranean: A History Felix Arnold Oxford University Press
  13. ↑ Early Islamic North Africa: A New Perspective By Corisande Fenwick

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Al-Qal%27a_de_Beni_Hammad&oldid=6604689»