Saor Éire
| Saor Éire (en galego, Irlanda Ceibe) | |
|---|---|
| Dirixentes e organización | |
| Líder | Peadar O'Donnell |
| Historia | |
| Fundación | 1931 |
| Disolución | 1931 |
| Posicións políticas | |
| Ideoloxía | Republicanismo irlandés Socialismo Comunismo soviético |
Saor Éire (en galego: Irlanda Ceibe) foi unha organización política de extrema esquerda creada en setembro de 1931 por membros de tendencia comunista do Exército Republicano Irlandés, co apoio da dirección do IRA. Destaca entre os seus fundadores Peadar O'Donnell, antigo director de An Phoblacht e figura destacada da extrema esquerda do IRA. Saor Éire describiuse como "unha organización de traballadores e agricultores traballadores", e parece ser que o apoio do entón xefe de gabinete do IRA, Moss (Maurice) Twomey, foi fundamental para a creación da organización.[1] Porén, Tim Pat Coogan afirmou que Twomey dubidaba sobre a organización, preocupado pola participación na política electoral e pola posible influencia comunista.[2]
Durante a súa curta existencia, Saor Éire utilizou a publicación republicana An Phoblacht, baixo a dirección de Frank Ryan, para informar sobre o seu progreso e promover os seus puntos de vista republicanos de extrema esquerda.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Contexto[editar | editar a fonte]
A finais da década de 1920, o movemento republicano irlandés estaba en crise. Desde a súa derrota na Guerra civil irlandesa (1922-1923), dividiuse entre os partidarios de Éamon de Valera que fundou o legalista e electoralista Fianna Fáil en 1926 mentres o partido que abandonara, o Sinn Féin, víase marxinado pola súa negativa a participar nas institucións do Estado Libre cuxa lexitimidade non recoñecía; e, por outra banda, o Cumann na nGaedheal quen adoptou unha serie de medidas para controla-la vida política irlandesa fronte ao Sinn Féin. En 1925, a Ley de Delitos de Traición ten como obxectivo fortalecer a represión contra os intentos de rebelión; a Ley de Seguridade Pública de 1927, converteu en ilegait a tódalas organizacións que tiñan como obxectivo destruír contra o Estado Libre, e deu unha gran liberdade á policía na práctica dos interrogatorios; finalmente, en 1927, unha emenda á lexislación electoral requiriu que tódolos candidatos prestasen xuramento á Coroa Británica e declarase a súa vontade de acudir ao Dáil e participar.[3]
Fronte a estas divisións, o IRA establecera a súa autonomía fronte aos partidos, pero estaba dividido entre unha á que pretendía manter un papel puramente militar e militantes que querían darlle un programa social e económico claro e implicalo na vida política.
Fundación[editar | editar a fonte]
O 1 de febreiro de 1931, o Consello Militar do IRA chegou a un compromiso, cuxo resultado foi o lanzamento dun programa político de influencia marxista, apoiado pola organización militar: Saor Éire.[4][5]
Saor Éire celebrou a súa conferencia inaugural en Dublín, no Iona Hall, os días 26 e 27 de setembro de 1931 á que asistiron cento cincuenta delegados tanto do Estado Libre de Irlanda como de Irlanda do Norte, nun contexto de represión policial nas casas e oficinas conectadas con Saor Éire e An Phoblacht.[6] Seán Hayes foi o presidente, mentres que David Fitzgerald actuou como secretario.
A conferencia elixiu un executivo de Hayes, Fitzgerald, Sean McGuinness, May Laverty, Helena Molony, Sheila Dowling, Sheila Humphreys, D. McGinley, Mick Fitzpatrick, Seán MacBride, Michael Price, Peadar O'Donnell, Mick Hallissey, M. O' Donnell, Patrick McCormack, Tom Kenny, L. Brady, Nicholas Boran, John Mulgrew e Tom Maguire.[2] George Gilmore e Frank Ryan tamén estiveron implicados.
Elaboraron un programa no que os obxectivos se dividían en dúas fases. A primeira fase foi descrita como de organización e propaganda para organizar unha fronte sólida de resistencia masiva fronte os opresores. Isto construiríase sobre a resistencia e a actividade do día a día cara referido a "alugueres, anualidades, desafiuzamentos, embargos, vendas bancarias, peches patronais, folgas e recortes salariais". Este desafío, pensaban, levaría a que o poder pasase das mans dos imperialistas ás masas. A segunda fase foi a de consolidación do poder mediante a organización da economía e unha república obreira e labrega.[7]
Ideoloxicamente, Saor Éire, adheriuse ao republicanismo socialista irlandés desenvolvido por James Connolly e Peadar O'Donnell. Como consecuencia da grande influencia de O'Donnell, Saor Éire avogou firmemente polo renacemento da cultura gaélica e a implicación das comunidades obreiras rurais máis pobres en calquera levantamento contra as institucións capitalistas irlandesas e o imperialismo británico.
Sean McBride describiu a organización no seu lanzamento do seguinte xeito:[6]
Saor Eire fora fundada para organizar e consolidar a República de Irlanda sobre a base da posesión e administración por parte dos traballadores e agricultores, da terra, dos instrumentos de produción, distribución e intercambio, e para restaurar e fomentar a lingua e a cultura irlandesas. Os medios polos que se podían conseguir estes obxectivos eran organizando comités de acción entre os traballadores industriais e agrícolas para liderar a loita diaria da clase obreira e dos agricultores traballadores e mobilizar á masa do pobo irlandés detrás dun goberno revolucionario para o derrocamento do imperialismo británico en Irlanda e a organización dunha República Obreira e Labrega
A organización foi atacada pola prensa de centro dereita e a Igrexa Católica como un perigoso grupo comunista, mesmo o Sinn Féin foise afastado dela e denunciou o seu discurso a prol da loita de clases.[4] Foi rapidamente prohibida polo goberno do Estado Libre.[8][9] As reaccións hostís das forzas conservadoras, a represión policial dirixida contra ela e a profunda desconfianza nas tendencias menos progresistas do IRA impediron que Saor Éire se convertese nunha organización política eficaz. O'Donnell e os seus partidarios intentarían unha iniciativa semelllante dous anos máis tarde coa creación do Congreso Republicano en 1933.
Políticas[editar | editar a fonte]
A constitución enumera os obxectivos da organización como son:
- Conseguir un liderado revolucionario independente para a clase traballadora e os agricultores traballadores cara ao derrocamento do imperialismo británico e do seu aliado, o capitalismo irlandés.
- Organizar e consolidar a República de Irlanda sobre a base da posesión e administración por parte dos traballadores e agricultores, da terra, dos instrumentos de produción, distribución e intercambio.
- Restaurar e fomentar a lingua, a cultura e os xogos irlandeses.[10]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Hanley 2001, p. 53
- ↑ 2,0 2,1 Coogan, 1970, pp. 59–60.
- ↑ Maillot 2015, 46-47
- ↑ 4,0 4,1 Maillot 2013, pp. 39-76
- ↑ O’Neill, Timothy (30 de xuño 2014). "An Eviction in Kinnitty: Republican Social Agitation and the New Fianna Fáil Government, 1932-1933". Études irlandaises (en francés) 39 (1): 105–117. ISSN 0183-973X. doi:10.4000/etudesirlandaises.3776.
- ↑ 6,0 6,1 Coffey, Danny (30 de abril de 2019). "THE RED SCARE – SEAN MULGREW, THE FIRST MAN SENTENCED UNDER THE MILITARY TRIBUNAL". mayorevolutionaryhistoryproject.wordpress.com (en inglés). Consultado o 2 de decembro de 2021.
- ↑ An Phoblacht, 10 October 1931
- ↑ Dáil Éireann (14 de outubro de 1931). "Constitution (Amendment No. 17) Bill, 1931—Allocation of Time Motion.". oireachtas.ie (en inglés). Consultado o 2 de decembro de 2021.
- ↑ "S.I. No. 73/1931 - Constitution (Declaration of Unlawful Associations) Order, 1931.". irishstatutebook.ie (en inglés). 20 de outubro de 1931. Consultado o 2 de decembro de 2021.
- ↑ An Phoblacht, 17 outubro de 1931
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Coogan, Tim Pat (1970). The IRA (en inglés). Santa Barbara, CA: Praeger Publishers Inc.
- Hanley, Brian (2001). Irish Labour History Society, ed. "Moss Twomey, radicalism, and the IRA, 1931-33: a reassessment". Saothar (en inglés) 26: 53–60. JSTOR 23198999.
- Maillot, Agnès (2013). "L’IRA marginalisée (1923-1970)". IRA. Les républicains irlandais (en francés). Caen: Presses universitaires de Caen. pp. 39–76. ISBN 9782841331086.
- Maillot, Agnès (30 de xuño de 2015). Presses universitaires de Rennes, ed. "L’État Libre, l’Eire et la subversion du Sinn Féin, 1926-1948". Étdes irlandaises (en francés) 40 (1): 43–57. ISSN 2259-8863. doi:10.4000/etudesirlandaises.4447.
