Síndrome do restaurante chinés
| Síndrome do restaurante chinés | |
|---|---|
| Clasificación e recursos externos | |
 | |
| OMIM | 231630 |
| MedlinePlus | 001126 |
| MeSH | C562377 |
 Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. | |
A síndrome do restaurante chinés, tamén coñecida como síntoma de glutamato monosódico, é un conxunto de síntomas que poden incluír dor de cabeza (xaqueca), rubor, sudación e sensación de presión na boca ou na cara. Durante un tempo pensouse que o glutamato monosódico aditivo (GMS) é a causa, pero esta hipótese parece infundada. Os estudos científicos non deron probas concluíntes de que esta sexa a orixe. A síndrome ten este nome porque está asociada á inxestión de alimentos preparados nos restaurantes de cociña chinesa, onde o glutamato é un condimento frecuente. Na maioría dos casos os síntomas non son graves e pódense reducir tomando vitamina B6.[1]
Orixe do termo[editar | editar a fonte]
Os primeiros casos ocorreronna década de 1960 nos Estados Unidos, onde hai moitos restaurantes que usan moito glutamato monosódico. En abril de 1968, o doutor Robert Ho Man Kwok escribiu unha carta ao New England Journal of Medicine, acuñando o termo "síndrome do restaurante chinés" afirmando:
Experimentei unha rara síndrome cada vez que comín nun restaurante chinés, especialmente nun que serve comida do norte da China. A síndrome, que adoita comezar entre 15 e 20 minutos despois de comer o primeiro prato, dura unhas dúas horas, e sen o efecto resaca. Os síntomas máis destacados son o entumecimiento na parte posterior do pescozo, que irradia gradualmente a ambos os brazos e as costas, debilidade xeral e palpitacións... [2]
Controversia científica[editar | editar a fonte]
A pesar da percepción de que o glutamato monosódico é a causa dos síntomas, esta asociación nunca se demostrou en condicións rigorosamente controladas, mesmo en estudos con persoas que estaban convencidas de que eran sensibles ao composto.[3] [4] [5] Realizáronse mostras de placebo para rastrexar as causas en diferentes experimentos e, a pesar diso, non houbo conclusións determinantes.[6]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Shizukuishi S, Willis R, Scudder SL, Takemura K, Longenecker JB, Folkers K (1984). "The biochemistry of vitamin B6 is basic to the cause of the Chinese restaurant syndrome". Hoppe-Seyler's Z. Physiol. Chem. 365 (3): 405-14. PMID 6724532.
- ↑ Robert Ho Man Kwok (1968). "Chinese restaurant syndrome". N. Engl. J. Med. 18 (178): 796.
- ↑ Tarasoff, L.; Kelly, M. F. (1993-12-01). "Monosodium L-glutamate: A double-blind study and review". Food and Chemical Toxicology (en inglés) 31 (12): 1019–1035. ISSN 0278-6915. doi:10.1016/0278-6915(93)90012-N.
- ↑ Freeman, Matthew (2006-10). "Reconsidering the effects of monosodium glutamate: A literature review". Journal of the American Academy of Nurse Practitioners (en inglés) 18 (10): 482–486. ISSN 1041-2972. doi:10.1111/j.1745-7599.2006.00160.x.
- ↑ Rosenblum, Ira; Bradley, James D.; Coulston, Frederick (1971-02-01). "Single and double blind studies with oral monosodium glutamate in man". Toxicology and Applied Pharmacology (en inglés) 18 (2): 367–373. ISSN 0041-008X. doi:10.1016/0041-008X(71)90129-3.
- ↑ Geha RS, Beiser A, Ren C, Patterson R, Greenberger PA, Grammer LC, Ditto AM, Harris KE, Shaughnessy MA, Yarnold PR, Corren J, Saxon A (2000). "Review of alleged reaction to monosodium glutamate and outcome of a multicenter double-blind placebo-controlled study". J. Nutr. 130 (4S Suppl): 1058S-62S. PMID 10736382.