Interneurona
Unha interneurona (tamén chamada neurona de asociación, neurona conectora ou neurona de circuíto local) é un dos tres tipos en que se clasifican as neuronas do corpo humano. As interneuronas crean circuítos neurais, que permiten a comunicación entre as neuronas sensoriais ou as motoras e o sistema nervioso central (SNC). Funcionan nos reflexos, oscilacións neuronais,[1] e a neuroxénese no cerebro dos mamíferos adultos. As interneuronas poden subdividirse en dous grupos: interneuronas locais e interneuronas de relevo.[2] As interneuronas locais teñen axóns curtos e forman circuítos con neuronas próximas para analizar pequenas cantidades de información.[3] As interneuronas de relevo teñen axóns longos e conectan circuítos de neuronas situadas nunha rexión do cerebro con outras situadas noutras rexións.[3] A interacción entre as interneuronas permite que o cerebro realice complexas funcións como a aprendizaxe ou a toma de decisións.
Interneuronas do sistema nervioso central[editar | editar a fonte]
As neuronas do sistema nervioso central, incluídas as do cerebro, cando se comparan coas do sistema nervioso periférico son todas interneuronas. As interneuronas do SNC son principalmente inhibidoras, e utilizan os neurotransmisores GABA ou glicina. Porén, no SNC existen tamén neuronas excitadoras que usan o neurotransmisor glutamato, como fan as interneuronas que liberan neuromoduladores como a acetilcolina.
En 2008, propúxose unha nomenclatura para as características das interneuronas corticais gabaérxicas, chamada terminoloxía Petilla.[4]
Interneuronas da medula espiñal[editar | editar a fonte]
- Neurona inhibidora 1a: Responsable da inhibición de motoneuronas antagonistas. Fusos 1a aferentes activan a neurona inhibidora.
- Neurona inhibidora 1b: Actívana aferencias ou o órgano tendinoso de Golgi.
Outras interneuronas da medula son as células de Renshaw e interneuronas activadoras.
Interneuronas do córtex[editar | editar a fonte]
- Interneuronas que expresan parvalbumina
- Interneuronas que expresan CCK (colecistoquinina)
- Interneuronas que expresan VIP (péptido intestinal vasoactivo)
- Interneuronas que expresan SOM (somatostatina).
Interneuronas do cerebelo[editar | editar a fonte]
- Interneuronas da capa molecular (células cesta, células estreladas)
- Células de Golgi
- Células do gránulo
- Células de Lugaro
- Células de cepillo unipolar
Interneuronas do corpo estriado[editar | editar a fonte]
- Interneuronas que expresan parvalbumina[5]
- Interneuronas colinérxicas[6][7]
- Interneuronas que expresan tirosina hidroxilase[8]
- Interneuronas que expresan calretinina[9]
- Interneuronas que expresan óxido nítrico sintase[9]
Interneuronas e reflexos[editar | editar a fonte]
Nunha vía neural normal, as neuronas cerebrais do lóbulo frontal e o córtex motor primario envían un sinal a motoneuronas da periferia (é dicir SNP) para orixinar movementos motores. O movemento despois envía un sinal de resposta de volta ao cerebro permitindo que o cerebro interprete a acción. Todo este circuíto de comunicación complétase en poucos milisegundos. Porén, nun reflexo os sinais procedentes da periferia non teñen que viaxar ao cerebro para ser interpretados, senón que o sinal vai á medula espiñal, onde se interpreta a acción por medio de motoneuronas.
O reflexo de retirada[editar | editar a fonte]
Este reflexo consiste na retirada por exemplo da man dun estímulo doloroso como un obxecto que queima. Nesta situación, as neuronas sensoriais inclúen termorreceptores e nociceptores para detectar a presenza do estímulo quente ou doloroso. Cando as dendritas dunha neurona sensorial son estimuladas por (por exemplo) unha sensación moi quente, a neurona propaga un potencial de acción polo seu axón que chega ás interneuronas da medula espiñal para xerar unha resposta rápida. Unha vez interpretada, as interneuronas da medula espiñal envían o sinal de resposta ás motoneuronas que chegan á man. A neuronas motoras efectoras interaccionan cos miocitos da man na unión neuromuscular para orixinar unha reacción fisiolóxica. Cando se libera o neuromodulador acetilcolina, este despolariza o miocito, causando a contracción muscular. A contracción muscular fai que se retire a man rapidamente do obxecto quente, evitando os posibles danos.[10]
O reflexo producido ao golpear o xeonllo e moverse a perna é un tipo especial de reflexo chamado reflexo espiñal miotáctico, no que tamén interveñen as interneuronas.[11]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Whittington, M.A; Traub, R.D; Kopell, N; Ermentrout, B; Buhl, E.H (2000). "Inhibition-based rhythms: Experimental and mathematical observations on network dynamics". International Journal of Psychophysiology 38 (3): 315–36. PMID 11102670. doi:10.1016/S0167-8760(00)00173-2.
- ↑ Carlson, Neil R. (2013). Physiology of Behavior (11th ed.). Pearson Higher Education. p. 28. ISBN 978-0-205-23939-9.
- ↑ 3,0 3,1 Kandel, Eric; Schwartz, James; Jessell, Thomas, eds. (2000). Principles of Neural Science (4th ed.). New York City, New York: McGraw Hill Companies. p. 25. ISBN 978-0-8385-7701-1.
- ↑ Ascoli, Giorgio A.; Alonso-Nanclares, Lidia; Anderson, Stewart A.; Barrionuevo, German; Benavides-Piccione, Ruth; Burkhalter, Andreas; Buzsáki, György; Cauli, Bruno; Defelipe, Javier; Fairén, Alfonso; Feldmeyer, Dirk; Fishell, Gord; Fregnac, Yves; Freund, Tamas F.; Gardner, Daniel; Gardner, Esther P.; Goldberg, Jesse H.; Helmstaedter, Moritz; Hestrin, Shaul; Karube, Fuyuki; Kisvárday, Zoltán F.; Lambolez, Bertrand; Lewis, David A.; Marin, Oscar; Markram, Henry; Muñoz, Alberto; Packer, Adam; Petersen, Carl C. H.; Rockland, Kathleen S.; et al. (2008). "Petilla terminology: Nomenclature of features of GABAergic interneurons of the cerebral cortex". Nature Reviews Neuroscience 9 (7): 557–68. PMC 2868386. PMID 18568015. doi:10.1038/nrn2402.
- ↑ Tepper, James M.; Koós, Tibor (1999). "Inhibitory control of neostriatal projection neurons by GABAergic interneurons". Nature Neuroscience 2 (5): 467–72. PMID 10321252. doi:10.1038/8138.
- ↑ Zhou, Fu-Ming; Wilson, Charles J.; Dani, John A. (2002). "Cholinergic interneuron characteristics and nicotinic properties in the striatum". Journal of Neurobiology 53 (4): 590–605. PMID 12436423. doi:10.1002/neu.10150.
- ↑ English, Daniel F; Ibanez-Sandoval, Osvaldo; Stark, Eran; Tecuapetla, Fatuel; Buzsáki, György; Deisseroth, Karl; Tepper, James M; Koos, Tibor (2011). "GABAergic circuits mediate the reinforcement-related signals of striatal cholinergic interneurons". Nature Neuroscience 15 (1): 123–30. PMC 3245803. PMID 22158514. doi:10.1038/nn.2984.
- ↑ Ibanez-Sandoval, O.; Tecuapetla, F.; Unal, B.; Shah, F.; Koos, T.; Tepper, J. M. (2010). "Electrophysiological and Morphological Characteristics and Synaptic Connectivity of Tyrosine Hydroxylase-Expressing Neurons in Adult Mouse Striatum". Journal of Neuroscience 30 (20): 6999–7016. PMID 20484642. doi:10.1523/JNEUROSCI.5996-09.2010.
- ↑ 9,0 9,1 Ibáñez-Sandoval, Osvaldo; Koós, Tibor; Tecuapetla, Fatuel; Tepper, James M. (2010). "Heterogeneity and Diversity of Striatal GABAergic Interneurons". Frontiers in Neuroanatomy 4. doi:10.3389/fnana.2010.00150.
- ↑ Carlson, Neil R. (2013). Physiology of Behavior (11th ed.). Pearson Higher Education. p. 41. ISBN 978-0-205-23939-9.
- ↑ Purves, Dale; Augustine, George J.; Fitzpatrick, David; Hall, William C.; LaMantia, Anthony-Samuel; McNamara, James O.; White, Leonard E., eds. (2008). Neuroscience (4th ed.). Sunderland, MA: Sinauer Assocaites. p. 12. ISBN 978-0-87893-697-7.
