Illa Palmaria

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Palmaria
Isola della Palmaria
Palmaria vista desde Portovenere
Mapa da illa
Situación
PaísItalia Italia
RexiónLiguria
ProvinciaLa Spezia
ArquipélagoArquipélago Spezzino
MarMar da Liguria
CoordenadasCoordenadas: 44°02′34″N 9°50′38″L / 44.042836111111, 9.8438666666667
Xeografía
Superficie1,89 km²
Punto máis alto190,6
Demografía
Poboación56 (2001)
Lingua propiaItalianao
Portovenere, Cinque Terre, e as Illas (Palmaria, Tino e Tinetto)
Illa de Palmaria
Palmaria en Italia
Palmaria
Palmaria
Patrimonio da Humanidade - UNESCO
PaísItalia Italia
TipoCultural
CriteriosII, IV, V
Inscrición1997 (21ª Sesión)
Rexión da UNESCOEuropa e América do Norte
Identificador826

A "illa de Palmària" (en ligur A Parmæa) atópase no mar da Liguria, no extremo oeste do Golfo de La Spezia, cunha superficie de 1´89 quilómetros cadrados, é en realidade a maior illa do arquipélago de La Spezia e de todas as cinco illas da Liguria.
Situada fronte á aldea de Porto Venere, da que está separada por un estreito tramo de mar chamado Le bocche, forma parte dun arquipélago tamén composto por illas de Tino e Tinetto. O seu territorio forma parte do municipio de Porto Venere.

Desde 1997, a illa de Palmaria, xunto coas illas de Tino e Tinetto, a vila de Porto Venere e Cinque Terre, foron incluídas entre o Patrimonio da Humanidade da UNESCO.

Descrición[editar | editar a fonte]

A illa de Palmaria, cunha superficie de 6´5 km², é a máis grande das tres no golfo de La Spezia; as outras dúas illas, Tino e Tinetto están ao sur da illa.

Ten unha forma triangular, os lados da illa visibles desde Portovenere e o Golfo de La Spezia son os máis degradados. Descenden suavemente cara ao mar, cubertos por unha típica vexetación mediterránea. O lado oeste, é dicir, o mar aberto, por outra banda, caracterízase por altos cantíls cortados a pico sobre a auga, onde hai un gran número de covas. Os lados máis deteriorados teñen casas particulares, un pequeno restaurante (en Pozzale) e especialmente os balnearios, algúns públicos e outros reservados para os membros da Marina Militare ou da Aeronautica Militare..

Cando se observa o lado oeste da illa, obsérvase que é o máis difícil de acceder. A presenza da "Grotta Azzurra", que se pode visitar en barco, e a "Grotte dei Colombi", só se pode chegar descendendo coa axuda de cordas. Nesta última cova hai algúns restos de homes prehistóricos. Esta última en particular é moi importante no estudo dos acontecementos históricos do Golfo, xa que contén fósiles de animais que datan do plistoceno, de gamuzas e búfos preservados polo xeo, pero sobre todo restos de túmulos humanos que certifican a presenza do home na illa durante máis de cinco mil anos.

Hai tamén numerosos monumentos históricos na illa, no cume, no territorio militar inaccesible aos visitantes, atópase o forte Humberto I de Italia, así como o forte Cavour, preto da Punta Ecole, unha prisión de inicios do século XIX, rehabilitada hai uns anos e convertida en museo. No interior da illa aínda existen algúns búnkeres utilizados durante a segunda guerra mundial e os restos de artillaría costeira e antiaéreos na súa maioría, nunha zona completamente inaccesible.

Finalmente, na parte sur da illa hai unha cavidade abandonada que foi usada durante moito tempo para a extracción de mármore negro con manchas douradas. Hai aínda restos dos guindastres, as ferramentas utilizadas para mover os bloques de mármore e ata as paredes das antigas casas dos mineiros.[1]

Galería[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]