Egmont Islands
Egmont Islands | |
---|---|
Datos | |
País | Reino Unido |
Illa principal | Île Sud-Est |
Linguas | Inglés |
Poboación (2012) | Deshabitado |
Superficie | 4 km² |
Superficie lagoa | 29 km² |
Nº de illas | 6 |
Coordenadas | 06°40′00″S 71°21′00″L / -6.66667, -71.35000 |
Maior Altura | |
Localización | |
As Egmont Islands ou Atol Egmont,[1] tamén coñecido como seis illas, é un atol deshabitado baixo o dominio británico. Trátase dun dos poucos atois de coral emerxidos que compoñen o Arquipélago Chagos, no Territorio Británico do Océano Índico.
Este pequeno atol atópase a menos de 10 quilómetros ao sur do bordo suroccidental do mergullado arrecife de coral Gran Chagos Bank. A illa máis próxima é Danger Island no Gran Banco de Chagos, a menos de 30 km cara ao norte. O seu tamaño total é de 29 km²,[2] incluíndo a lagoa e a franxa de arrecife de coral. A superficie terrestre ascende a uns 4 km².
Hai dúas pasaxes na lagoa ao longo da costa do Norte, False Pass no nordeste, e un paso máis ancho no noroeste. As illas de Egmont son un dos lugares favoritos de ancoraxe para os navegantes de recreo que pasan a través das Chagos.[3]
Illas[editar | editar a fonte]
A illa máis grande é "Illa Sueste", onde se atopaba o asentamento, cunha área de 1,5 km². A "Illa Lubine" é similar en tamaño, os outros illotes son máis pequenos. Todas as illas están cubertas de cocos.
Todas as illas están no bordo sur do arrecife de coral. Son, de noroeste a sueste:
- Île Sud-Est
- Île Takamaka
- Île Carre Pate
- Île Lubine
- Île Cipaye
- Île aux Rats
Ao oeste de Ile aux Rats había un pequeno illote coñecido como Ilot aux Rats que agora se fusionou coa Ile aux Rats. A Ile Cipaye tamén aparece escrita como 'Sipaille' e 'Cipaille'. A illa Carre Pate tamén se escribe 'Carpathe'. E nalgunhas cartas marítimas a Illa Takamaka escríbese como 'Tattamucca'.
Historia[editar | editar a fonte]
A Île Sud-Est é a illa máis grande. O primeiro asentamento tivo lugar na última metade do século XVIII, no momento en que os outros atois das Chagos foron colonizadas polos franceses.
O Comandante Robert Moresby fixo un estudo deste atol e trazouno en 1838. Nese momento produciuse a plantación de cocos neste atol. Foi construída unha calzada unindo as illas e co tempo algunhas das illas fusionáronse entre si.
As illas Egmont xa non estaban habitadas na segunda metade do século XX, no momento en que os chagosianos ou ilois foron desaloxados das Chagos.
En 1972-73 houbo varias expedición subacuáticas nas Illas Egmont por parte do Joint Services (JSEI). O seu obxectivo era estudar a formación dos arrecifes de coral e o seu crecemento, así como a flora e fauna das illas.[4]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Chagos News" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 28 de marzo de 2012. Consultado o 30 de decembro de 2012.
- ↑ Geosociety[Ligazón morta]
- ↑ Cruising Chagos
- ↑ David Bellamy, Half of Paradise, Cassell, London 1979 ISBN 978-0-304-29754-2
- The Indian Ocean Pilot
- British Hydrographic Services. Admiralty Charts. Maps in the Chagos Archipelago.
- World Factbook Arquivado 29 de novembro de 2017 en Wayback Machine.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Egmont Islands |