Doctrina nazonalista
| Doctrina nacionalista | |
|---|---|
 | |
| Autor/a | Ramón Villar Ponte |
| Orixe | Galicia |
| Lingua | Galego |
| Xénero(s) | Ensaio |
| Editorial | Imprenta El Correo Gallego |
| Data de pub. | 1ª edición, 1921 |
| Páxinas | 102 páx. |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Doctrina nazonalista é un libro de ensaio político, un tratado de nacionalismo galego, escrito por Ramón Villar Ponte que se publicou na imprenta de El Correo Gallego de Ferrol a finais de 1921 e que se distribuíu en 1922, coincidindo co esgazamento das Irmandades da Fala en dous sectores enfrontados, o que lle restou difusión.[1].
Características[editar | editar a fonte]
A obra está influída por Vicente Risco [2] e pola súa Teoría do nacionalismo galego publicada en 1920 pero amosa un cariz anovador, presentando un nacionalismo progresista e democrático, cunha importante presenza dos elementos espirituais: o folclore e sobre de todo a lingua que se converte no alicerce da nación fronte os compoñentes físicos: raza e terra, omnipresentes na obra de Risco.
O limiar é da autoría de Josep Puig i Cadafalch, na época presidente da Mancomunidade de Cataluña e a obra artéllase en oito capítulos escritos ao xeito de preguntas e respostas. Ademais da influencia de Risco salienta a federalista de Francesc Pi i Margall e rexeneracionalista de Joaquín Costa. O libro influíu na visión nacionalista de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao que reflectiu no Sempre en Galiza [3].
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Ínsua, Emilio; Martínez, Xurxo (2018). Común temos a patria. Biografía dos irmáns Villar Ponte. Vigo: Xerais. p. 242. ISBN 978-84-9121-304-8.
- ↑ Justo G. Beramendi e Xosé Manoel Núñez Seixas (2ª ed. 1996) O nacionalismo galego. Vigo:A Nosa Terra, p. 112
- ↑ Francisco Rodríguez (2006) "Vixencia dos textos filosófico-políticos de Ramón Vilar Ponte», Terra e Tempo, Compostela, nº. 137-140.