Xeración Doente
|
A Xeración Doente[1] ou Xeración Dorida[2] é o nome co que se coñece a un conxunto de pintores galegos, no auxe do realismo, mortos todos eles de tuberculose ó redor de 1900, cando rondaban os 30 anos e se atopaban no comezo da súa madurez artística.
O nome Xeración Doente foi acuñado por M. F. Barreiro e Bello Piñeiro en Segundo Salón ferrolano de pintura gallega (El Correo Gallego, 27 de agosto de 1922).
Os pintores da Xeración Doente[editar | editar a fonte]
- Jenaro Carrero Fernández, 1874 - 1902
- Ovidio Murguía Castro, 1871 - 1900
- Ramón Parada Justel, 1871 - 1902
- Joaquín Vaamonde Cornide, 1871 - 1900
As obras[editar | editar a fonte]
Nos museos[editar | editar a fonte]
O Museo de Belas Artes da Coruña posúe pezas de Ovidio Murguía, Joaquín Vaamonde, Parada Justel e Jenaro Carrero na súa colección permanente.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "“Xeración doente”: Ovidio Murguía, Joaquín Vaamonde, Ramón Parada Justel e Jenaro Carrero" Museo Provincial de Pontevedra.
- ↑ López Vázquez, José Manuel. Rodríguez Igrexas, Francisco, ed. Galicia, Arte, Tomo XV: Arte Contemporánea. Tradución ao galego de Irene Penas Murias e Esperanza Moreiras Cuñarro. A Coruña: Hércules de Ediciones. pp. 179–184. ISBN 84-89468-11-7.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- VV. AA.: A xeración doente, 1871-1902. Catálogo da exposición. Fundación Caixa Galicia, A Coruña 1993.[1]
- López Bernárdez, Xosé Carlos: Breve historia da arte galega. Nigra Trea 2005, pp. 109–110. ISBN 84-95364-33-6.
- Valle Pérez (2005). A arte galega na Colección Caixanova (en castelán). Faro de Vigo. pp. 26–38. VG-914/05.