VCAM-1
| VCAM1 | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Estruturas dispoñibles | |||
| PDB | Buscar ortólogos: PDBe, RCSB | ||
| Identificadores | |||
| Nomenclatura | Outros nomes
| ||
| Símbolo | VCAM1 (HGNC: 12663) | ||
| Identificadores externos | |||
| Locus | Cr. 1 p21.2 | ||
| Padrón de expresión de ARNm | |||
 | |||
| Máis información | |||
| Ortólogos | |||
| Especies |
| ||
| Entrez |
| ||
| Ensembl |
| ||
| UniProt |
| ||
| RefSeq (ARNm) |
| ||
| RefSeq (proteína) NCBI |
| ||
| Localización (UCSC) |
| ||
| PubMed (Busca) |
| ||
A molécula de adhesión de célula vascular 1, abreviada como VCAM-1[1] ou VCAM1[2] (do inglés vascular cell adhesion molecule 1), tamén chamada proteína de adhesión de célula vascular 1 ou CD106, é unha proteína que nos humanos está codificada no xene VCAM1 do cromosoma 1 (símbolo aprobado polo HGNC).[3] Esta proteína funciona como unha molécula de adhesión celular.
Estrutura[editar | editar a fonte]
A VCAM-1 é un membro da superfamilia das inmunoglobulinas, a superfamilia de proteínas que inclúe os anticorpos e os receptores de célula T (TCR). O xene VCAM1 contén seis ou sete dominios de inmunoglobulina e exprésase en vasos sanguíneos grandes e pequenos unha vez que as células endoteliais son estimuladas polas citocinas. O seu ARN é empalmado alternativamente en dous transcritos de ARN que codifican diferentes isoformas en humanos.[4] O produto xénico é unha sialoglicoproteína da superficie celular, unha proteína de membrana tipo I.
Función[editar | editar a fonte]
A proteína VCAM-1 funciona como mediadora na adhesión de linfocitos, monocitos, eosinófilos e basófilos ao endotelio vascular. Tamén funciona na transdución de sinais leucocito-célula endotelial e pode xogar un papel no desenvolvemento da aterosclerose e artrite reumatoide.
A regulación á alza de VCAM-1 en células endoteliais polas citocinas ocorre como resultado do incremento da transcrición do xene (por exemplo en resposta ao factor de necrose tumoral-alfa (TNF-α) e á Interleucina-1 (IL-1)) e por medio da estabilización do ARN mensaxeiro (ARNm) (por exemplo, pola interleucina-4 (IL-4)). A rexión promotora do xene VCAM1 contén un tándem funcional de sitios de NF-κB (factor nuclear-kappa B). A expresión sostida de VCAM-1 dura unhas 24 horas.
Primariamente, a proteína VCAM-1 é un ligando endotelial para VLA-4 (Very Late Antigen-4, antíxeno moi tardío-4, ou integrina α4β1) da subfamilia β1 das integrinas. A expreesión de VCAM-1 tamén se observou noutros tipos celulares (por exemplo, nas células do músculo liso). Tamén se observou que interacciona con EZR[1] e a moesina.[1]
O VCAM-1 ou CD106 tamén existe na superficie dalgunhas subpoboacións de células nais mesenquimais.[5]
Farmacoloxía[editar | editar a fonte]
Certas células de melanoma poden usar a VCAM-1 para adherirse ao endotelio,[6] A VCAM-1 pode participar no recrutamento de monocitos en sitios ateroscleróticos, e sobreexprésase intensamente no cerebro inflamado.[7] Como resultado a VCAM-1 é unha diana potencial de fármacos.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Barreiro O, Yanez-Mo M, Serrador JM, Montoya MC, Vicente-Manzanares M, Tejedor R, Furthmayr H, Sanchez-Madrid F (xuño de 2002). "Dynamic interaction of VCAM-1 and ICAM-1 with moesin and ezrin in a novel endothelial docking structure for adherent leukocytes". J. Cell Biol. 157 (7): 1233–45. PMC 2173557. PMID 12082081. doi:10.1083/jcb.200112126.
- ↑ HGNC Symbol report for VCAM1
- ↑ Cybulsky M, Fries JW, Williams AJ, Sultan P, Eddy RL, Byers MG, Shows TB, Gimbrone MA Jr, Collins T (1991). "The human VCAM1 gene is assigned to chromosome 1p31-p32". Cytogenet. Cell Genet. 58 (3–4): 1850–1867. doi:10.1159/000133735.
- ↑ "Entrez Gene: VCAM1 vascular cell adhesion molecule 1".
- ↑ ZX Yang; et al. (2013). "CD106 identifies a subpopulation of mesenchymal stem cells with unique immunomodulatory properties". PLOS One 8 (3): e59354. Bibcode:2013PLoSO...859354Y. PMC 3595282. PMID 23555021. doi:10.1371/journal.pone.0059354.
- ↑ Eibl RH, Benoit M (2004). "Molecular resolution of cell adhesion forces". IEE Proceedings - Nanobiotechnology 151 (3): 128–32. PMID 16475855. doi:10.1049/ip-nbt:20040707.
- ↑ Marcos-Contreras, Oscar A (2020). "Selective targeting of nanomedicine to inflamed cerebral vasculature to enhance the blood–brain barrier". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 117 (7): 3405–3414. PMC 7035611. PMID 32005712. doi:10.1073/pnas.1912012117.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Yonekawa K, Harlan JM (2005). "Targeting leukocyte integrins in human diseases". J. Leukoc. Biol. 77 (2): 129–40. PMID 15548573. doi:10.1189/jlb.0804460.
- Wu TC (2007). "The role of vascular cell adhesion molecule-1 in tumor immune evasion". Cancer Res. 67 (13): 6003–6. PMC 3179385. PMID 17616653. doi:10.1158/0008-5472.CAN-07-1543.
