Usuario:Chuck es dios

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.


Mira Maruxiña mira, mira como veñoooooooo
Información Babel do usuario
gl Este usuario é galegofalante.
es Este usuario es un hablante nativo de español.
en-3 This user can contribute with an advanced level of English.
pt-1 Este usuário pode contribuir com um nível básico de Português.
de-1 Dieser Benutzer hat grundlegende Deutschkenntnisse.
Procurar usuarios por lingua

Se estades a ler isto probablemente sexa pq queirades botarme a peta, nese caso : Síntoo, era nova , non sabía o que facía... NECESITABA OS CARTOS!!!!


Sinopsis da película de Horizonte Final: Estan uns tipiños/nachiños nunha nave, fan un trasvase no tempo e van todos ó infierno.


Salín dalí picando morto en punto roda (nenos non o fagades na casa... mamá pódese enfadar...)

Momento álxido na Wiki: [...] cando nos asalten estas dúbidas wikipedia implosionará creando un burato no espacio-tempo que nos conducirá dereitos ao infierno, aínda que se temos sorte só se levará aos de OT, a eles e as súas almas corruptas...

Se alguén precisa algo, non dubidedes en avisar.

Por certo... e ti xa es do clube... AFÍLIATE!!!!!! Viva o Xabarín Club... cantos recordos... Íscalle luraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!! I am de Rianxo!!!!


Artículos escarallados por Chuck :







CARALLADAS

Traio un cantar miudiño, miudiño, miudiño, miudiño, miudiño
miudiño o que eu traiooooo
Eu traiooo unha borracheiraaaaaaaaa de viñooooooooooooo
que auga non bebo mirá, mira Maruxiña mira, mira como veñooooo
Eu traio unha borracheiraaaaaaa de viñooooooo
que auga non bebo mirá, mira Maruxiña mira, mira como veñooooooo



Sementar sementarei,
loguiño de crarear,
en tanto no pobo medre
un meniño, un vello e un cantar.

Un meniño rebuldeiro
que fale na lingua nai
que suba nos pexegueiros
a fruta verde a roubar.
Un vello que de consellos
un rostro de fume e pan
que conte contos ós nenos
do cuco e do paspallás.
Un cantar de redención
que toque a desolación
nun limpo e craro alborear.


Logo, deixáime morrer,
entre dous regos, queimado,
cando veñan os solpores
dos homes esfamiados.