Usaquén

Vista de Usaquén dende o ceo.

Localización de Usaquén en Bogotá.

Usaquén é a localidade número un do Distrito Capital de Bogotá. Atópase no norte da cidade. Entre os seus residentes atópanse todas as clases sociais aínda que predomina a clase media alta e a clase alta, o estrato socioeconómico 4, 5 e 6. Até 1777 albergou un poboado indíxena, cuxos habitantes foron desprazados cara ó sur por un decreto real. Foi asento de extensas facendas, hoxe convertidas en urbanizacións e centros comerciais. Na súa zona leste atópase un sector dos cerros Orientais da cidade, que colindan co concello cundinamarqués de La Calera.

Historia

Localidade de Usaquén

O seu nome vén do vocábulo muisca Usaque. Foi un poboado muisca en época prehispánica e fundouse como poboado indíxena en 1539. Durante a Colonia foi en todo caso unha poboación de reducidas proporcións, cuxos tributos eclesiásticos se atopaban entre os máis baixos da Sabana.

As súas condicións xeográficas eran desfavorables, e o camiño que a comunicaba con Santa Fe (Bogotá) estaba en moi malas condicións, en parte polos pantanos que se formaba nalgúns treitos. O poboado indíxena abandonouse por decreto español en 1777, entre outras cousas debido á baixa calidade agrícola das súas terras e á extensión dos zonas húmidas.

Século XIX

A principios do século xix o lugar contaba apenas cunhas 120 casas, a maioría de palla, das cales só 100 conformaba a vila propiamente devandita. Foi asento de facendas famosas da sabana como Santa Ana, Santa Bárbara e o Cedro, hoxe convertidas case totalmente en barrios, urbanizacións e locais e inmobles comerciais.

O sector erixiuse como municipio en 1852 e en 1860, deuse unha batalla entre as tropas gobernamentais e as de Tomás Cipriano de Mosquera, quen saíu vencedor e tomou o poder do país.

Templo do centro de Usaquén.

Século XX

En 1905 construíuse a Estrada Central do Norte, que mellorou notablemente as comunicacións con Chapinero e Bogotá. Até 1954, formaba parte do departamento de Cundinamarca, contaba con 71 km² e a súa cabeceira situábase a 12 km do centro de Bogotá, o que facía o seu territorio agradable para as familias adiñeiradas da cidade.

En termos demográficos, en 1938 a poboación de Usaquén era de 4.617 persoas, e máis da metade das súas vivendas carecía de servizos. Nos anos 1940, porén, o sector experimentou un marcado crecemento demográfico, común ó resto da actual Bogotá, alcanzando en 1951 unha poboación de 11.207 habitantes, dos cales só 2.469 naceran en Usaquén. Durante este período, ademais do centro urbano, existían fitos como os cuarteis de Santa Ana, o Country Club, a Colonia Vacacional, e a estación do cable aéreo da empresa Cementos Samper.

Véxase tamén

Bibliografía

• VV. AA., director Fabio Puyo Vasco, Historia de Bogotá 3 tomos: Tomo I - Conquista y Colonia, Tomo II - Siglo XIX, Tomo III - Siglo XX, Bogotá, 2007. ISBN 978-958-8293-31-8.

Ligazóns externas

• Páxina oficial (en castelán)