Terceira República Francesa

1000 12/16
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Modelo:Xeografía políticaTerceira República Francesa
Troisième République (fr) Editar o valor em Wikidata
Imaxe

HimnoLa Marseillaise Editar o valor em Wikidata

Localización
lang=gl Editar o valor em Wikidata Mapa
 48°52′13″N 2°18′59″L / 48.8703, 2.3164Coordenadas: 48°52′13″N 2°18′59″L / 48.8703, 2.3164
CapitalParís Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación35.565.800 Editar o valor em Wikidata
Lingua oficiallingua francesa Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Comparte fronteira con
Datos históricos
Precedido por
Creación4 de setembro de 1870 Editar o valor em Wikidata
Disolución10 de xullo de 1940 Editar o valor em Wikidata
Sucedido porFrancia de Vichy Editar o valor em Wikidata
Organización política
Forma de gobernoRepública parlamentaria Editar o valor em Wikidata
Órgano lexislativoParlamento da França (pt) Traducir , Editar o valor em Wikidata
Membro de
Moedafranco francés Editar o valor em Wikidata

A Terceira República Francesa (en francés: La Troisième Republique) foi un estado que estivo vixente en Francia entre 1870 e 1940. Refírese aos gobernos que rexeron Francia desde o fin do Segundo Imperio Francés ata o establecemento da Francia de Vichy. Foi unha democracia parlamentaria, que empezou o 3 de setembro de 1870 ao ser apresado Napoleón III trala batalla de Sedán. O seu maior logro foi sobrevivir a primeira guerra mundial, pero non soubo repeler a invasión Nazi.

A Terceira República xorde debido ao baleiro no poder creado tras ser derrotado Napoleón III, rematando así o Segundo Imperio Francés tras 18 anos de existencia.

Historia[editar | editar a fonte]

Instauración[editar | editar a fonte]

En febreiro de 1875 sentáronse as bases da república, creouse un parlamento bicameral, así como os cargos de Presidente da República e o de Presidente do Consello.

No 16 de maio de 1877, a opinión popular deixara xa de apoiar a monarquía e agora apoiaba á república. O Presidente, Patrice MacMahom, duque de Magenta, tentou desesperadamente salvar a monarquía cesando do seu cargo ao republicano Jules Simon, ata entón Presidente do Consello, e colocando no seu lugar ao duque de Broglie. Logo disolveu o parlamento e convocou eleccións en outubro de 1877. A operación non tivo éxito e MacMahon foi acusado de intentar un golpe de Estado, sendo obrigado a renunciar o 28 de xaneiro de 1879. Os gobernos que o sucederon foron extremadamente débiles. Os republicanos triunfantes, venderon a maioría das xoias da coroa francesas, co obxectivo de rematar co movemento monárquico, que non se volveu a recuperar.

Diferenzas co réxime parlamentario inglés[editar | editar a fonte]

O xeneral monárquico Patrice de Mac-Mahon como presidente da República Francesa en 1873.

A diferenza do sistema parlamentario británico onde o primeiro ministro é o líder do partido maioritario no Parlamento, o sistema francés da Terceira República tivo certas particularidades ó selo propio presidente aquel que nomeaba ó primeiro ministro. Ademais, en vez de existiren dous ou tres partidos coma resultado da lei electoral no Reino Unido (ex. os partidos conservador e laborista británicos), a lei electoral francesa (máis proporcional) permitiría a existencia de diferentes partidos no Parlamento que aliábanse en coalicións, as cales eran inestables dado que os partidos tiñan liberdade para cambiar de bloque cando lles conviñese , por polo que sucedíanse bruscos cambios de gabinete.

Consecuencias[editar | editar a fonte]

A Terceira República non foi motivo de orgullo para Francia. Os gobernos foron breves e cambiaban radicalmente á súa dirección, xa que todos os políticos do país loitaban polo control. Neste período observouse o raro fenómeno de ministros que permanecían nos seus cargos aínda que o Presidente cambiase.

Antes de rematar a década dos 80, o xeneral Georges Boulanger, puxo á república nunha verdadeira crise, xa que debido á súa popularidade entre o pobo, os monárquicos e bonapartistas, o goberno chegou a temer por se os partidarios obtiñan a maioría na eleccións de xullo de 1889, tomaría o poder e cun golpe de Estado implantaría unha ditadura, algo que este nunca negou. En marzo de 1889, boulanger foi arrestado por traizón, para sorpresa de todos fuxiu e os seus partidarios perderon as eleccións.

Durante a primeira guerra mundial o goberno logrou sobrevivir ao encontrar aliados que o axudasen contra Alemaña. Porén, vinte anos despois, non puido sobrevivir á Batalla de Francia en 1940, ao estar moi dividida interiormente e pouco preparada para as novas tácticas militares alemás.

Ao final da segunda guerra mundial, ao liberarse o territorio francés, poucos pediron a restauración da terceira república. Pola outra banda, en decembro de 1946 elaborouse unha nova constitución e se proclamou a Cuarta República Francesa.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]