Tembot Kerashev
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de agosto de 1902  Koshekhabl, Rusia (en)  |
| Morte | 8 de febreiro de 1988 (85 anos) Maikop, Rusia (pt) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Unión Soviética |
| Actividade | |
| Ocupación | arquiveiro , escritor |
| Partido político | Partido Comunista da Unión Soviética |
| Membro de | |
| Xénero artístico | Novela |
| Lingua | Lingua adigue |
| Participou en | |
| 14 de febreiro de 1956 | XX Congresso do Partido Comunista da União Soviética (pt) |
Familia | |
| Fillos | Aslanbek Kerashev (en) |
Premios | |
Tembot Magometovich Kerashev (en ruso: Тембот Магометович Керашев; en adigueo: КӀэрэщэ Тембот), nado en Koshekhabl o 16 de agosto de 1902 e finado en Maikop o 8 de febreiro de 1988, foi un escritor en lingua adiguea.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu nunha pequena vila circasiana, agora na República Adiguesa, no seo dunha familia labrega. Formouse nunha escola privada tártara e, a continuación, estudou no Instituto Pedagóxico en Ufa (1913—1914), durante a guerra volveu á súa localidade natal e ao rematar foi ao Instituto Politécnico de Krasnodar (1918—1920). Traballou como arquiveiro no comité executivo de Adiguesia. Entre 1924 e 1929 ampliou a súa formación en Moscova, no Instituto Económico-Industrial e logo volveu ao Óblast Autónomo de Adiguesia. Foi editor do xornal rexional, e dirixiu a casa editorial local. Entre 1931 e 1934[1] presidiu o Instituto de Investigación Adigueo de Historia Local ao tempo que realizaba labores de investigación, foi profesor no instituto de Krasnodar (1934—1936), e a continuación, retornou como investigador ao Instituto de Investigación de Historia Local.
Actividade literaria[editar | editar a fonte]
Tembot durante os seus anos como investigador do Instituto de Historia Local realizou unha gran labor de colleita de materiais do folclore e da literatura oral, en especial cancións e poesía popular, tamén preparou libros de texto, en particular en colaboración con Ahmed Chatkou creou os primeiros libros de texto de literatura adiguea para o ensino secundario. Comezou a publicar en 1925 co relato "Аркъ". Publicou numerosas novelas e coleccións de relatos, a súa primeira narrativa reflicte os cambios na vida e psicoloxía do campesiñado adigueo mentres que despois da guerra centrouse máis na novela social.[2]. Autor popular, xa en 1964-1965 editouse en dous volumes unha selección das súas obras e en 1981-1983 publicáronse en Maikop tres volumes de obras seleccionadas en ruso, cunha segunda edición en 1987-1989. En 1997 publicouse un novo volume en ruso de obras seleccionadas, e en 2002 dous volumes en adigueo. Está considerado un dos fundadores da prosa moderna adiguea.[3]
Obra[editar | editar a fonte]
- Şambul, 1929 (novela, ed. completa 1934)
- Mashchiko ikhshaku, 1934 (relatos)
- Adige Txidezchxemre Pshisexemre, Maikop, 1939 (lendas e contos circasianos)
- Adige Weredizchxer, Maikop, 1940 (cancións circasianas)
- Shapsyge pshash, 1946 (novela)
- Nasipim yi Ghwegw, Maikop, 1954 (novela)
- Tipshashekher, 1960 (novela)
- Ny 1ushym ypkhu, 1962 (novela)
- Kuko, 1968 (novela)
- Abdzekhe shek'ozhyr, 1969 (relatos)
- Lyge, 1972 (relatos)
- Shyu zaku, 1973 (novela)
- Rasskazxer, 1975 (relatos)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Адыгейский республиканский институт гуманитарных исследований имени Т. М. Керашева: Директорский корпус". Arquivado dende o orixinal o 24 de xullo de 2017. Consultado o 06 de agosto de 2018.
- ↑ Е. М. Шабанова. "Керашев Тембот Магометович" Большая Советская Энциклопедия
- ↑ Kadir I. Natho (2017) History of Adyghe Literature Xlibris US
