Series de Eisenstein

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

As series de Eisenstein, que reciben o nome do matemático alemán Gotthold Eisenstein, [1] son formas modulares particulares con expansións de series infinitas que se poden escribir directamente. Definidas orixinalmente para o grupo modular, as series de Eisenstein pódense xeneralizar na teoría das formas automorfas.

Series de Eisenstein para o grupo modular[editar | editar a fonte]

A parte real de G6 en función de q no disco unitario. Os números negativos están en negro.
G6

Sexa τ un número complexo con parte imaxinaria estritamente positiva. Definamos a serie holomorfa de Eisenstein G2k(τ) de peso 2k, onde k ≥ 2 é un número enteiro, pola seguinte serie: [2]

Esta serie converxe absolutamente a unha función holomorfa de τ no semiplano superior e a súa expansión de Fourier indicada a continuación mostra que se estende a unha función holomorfa en τ = i. É un feito notable que a serie Eisenstein é unha forma modular. De feito, a propiedade clave é a súa covarianza SL(2, ). Explicitamente se a, b, c, d e adbc = 1 entón


Nótese que k ≥ 2 é necesario para que a serie converxa absolutamente, mentres que k debe ser par, se non, a suma desaparece porque os termos (-m, -n) e (m, n) anúlanse. Para k = 2 a serie converxe mais non é unha forma modular.

Relación con invariantes modulares[editar | editar a fonte]

As invariantes modulares g2 e g3 dunha curva elíptica veñen dados polas dúas primeiras series de Eisenstein: [3]

Existen expresións destas dúas funcións en termos das funcións theta.

Relación de recorrencia[editar | editar a fonte]

Calquera forma modular holomorfa para o grupo modular [4] pódese escribir como un polinomio en G4 e G6. En concreto, a orde superior G2k pódese escribir en termos de G4 e G6 mediante unha relación de recorrencia. Sexa dk = (2k + 3)k! G2k + 4, polo que, por exemplo, d0 = 3G4 e d1 = 5G6. Daquela o dk satisfai a relación

para todo n ≥ 0 . Onde (n
k
)
é o coeficiente binomial.

Os dk tamén aparecen na expansión en serie para as funcións elípticas de Weierstrass:

Series de Fourier[editar | editar a fonte]

Definimos q = e, (algúns libros máis antigos definen que q como o nome q = eπ, mais agora q = e é o estándar.) Daquela a serie de Fourier da serie de Eisenstein [5] é

onde os coeficientes c2k están dados por

Onde Bn son os números de Bernoulli, ζ(z) é a función zeta de Riemann e σp(n) é a función suma dos divisores. En particular temos

A suma sobre q pódese representar como unha serie de Lambert e teríamos

para complexos arbitrarios |q| < 1 e a. Cando se traballa coa q-expansión da serie de Eisenstein, adoita introducirse esta notación alternativa:

Identidades coa serie de Eisenstein[editar | editar a fonte]

Como funcións theta[editar | editar a fonte]

Fonte: [6]

Dado q = e, temos

e definimos as funcións theta de Jacobi, que normalmente usan a función nome q = eπ,

onde θm e ϑij representan notacións alternativas. Entón temos as relacións simétricas,

Unha transformación alxébrica básica implica inmediatamente

unha expresión relacionada co discriminante modular,

Produtos das series de Eisenstein[editar | editar a fonte]

As series de Eisenstein forman os exemplos máis explícitos de formas modulares para o grupo modular completo SL(2, ). Dado que o espazo das formas modulares de peso 2k ten dimensión 1 para 2k = 4, 6, 8, 10, 14, os diferentes produtos das series de Eisenstein que teñen eses pesos teñen que ser iguais a un múltiplo escalar. De feito, obtemos as identidades: [7]

Usando as q-expansións da serie de Eisenstein indicadas anteriormente, poden ser reformuladas como identidades que implican as sumas de potencias dos divisores:

polo tanto

e do mesmo xeito para os demais. A función theta dunha retícula unimodular par de oito dimensións Γ é unha forma modular de peso 4 para o grupo modular completo, que dá as seguintes identidades:

para o número rΓ(n) de vectores de lonxitude cadrada 2n na retícula raíz do tipo E8.

Usando a relación de recorrencia anterior, todos os E2k superiores poden expresarse como polinomios en E4 e E6 . Por exemplo:

Moitas relacións entre produtos da serie de Eisenstein pódense escribir dun xeito elegante usando determinantes de Hankel, por exemplo, a identidade de Garvan

onde

é o discriminante modular.

Identidades de Ramanujan[editar | editar a fonte]

Srinivasa Ramanujan deu varias identidades interesantes entre as primeiras series de Eisenstein usando a diferenciación. [8] Sexan

daquela

Estas identidades, como as identidades entre as series, producen identidades de convolución aritméticas que implican a función suma de divisores. Seguindo a Ramanujan, para poñer estas identidades na forma máis simple é necesario estender o dominio de σp(n) para incluír o cero, configurando

Logo, por exemplo

Xeneralizacións[editar | editar a fonte]

As formas automorfas xeneralizan a idea de formas modulares para os grupos de Lie xenéricos; e as series de Eisenstein xeneralízanse dun xeito similar.

Definindo OK como o anel de números enteiros dun campo numérico alxébrico totalmente real K, defínese entón o grupo modular de Hilbert–Blumenthal como PSL(2,OK). Podemos entón asociar unha serie de Eisenstein a cada cúspide do grupo modular Hilbert–Blumenthal.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ""Gotthold Eisenstein - Biography"". Maths History (en inglés). 
  2. ""PARA-EISENSTEIN SERIES FOR THE MODULAR GROUP GL(2, 𝔽q[T])"" 15: 1463–1475. ISSN 1027-5487. doi:10.11650/twjm/1500406358. 
  3. "Eisenstein Series in String Theory" 17: 1215–1224. ISSN 0264-9381. arXiv:hep-th/9910115. doi:10.1088/0264-9381/17/5/330. 
  4. Mertens, Michael H.; Rolen, Larry (2015). Lacunary recurrences for Eisenstein series. Research in Number Theory 1. ISSN 2363-9555. arXiv:1504.00356. doi:10.1007/s40993-015-0010-x. 
  5. Karel, Martin L. (1974). Fourier Coefficients of Certain Eisenstein Series. Annals of Mathematics 99. pp. 176–202. ISSN 0003-486X. JSTOR 1971017. doi:10.2307/1971017. 
  6. "How to prove this series identity involving Eisenstein series?". Mathematics Stack Exchange (en inglés). Consultado o 2023-09-05. 
  7. Dickson, Martin; Neururer, Michael (2018). Products of Eisenstein series and Fourier expansions of modular forms at cusps. Journal of Number Theory 188. pp. 137–164. arXiv:1603.00774. doi:10.1016/j.jnt.2017.12.013. 
  8. Bhuvan, E. N.; Vasuki, K. R. (2019-06-24). On a Ramanujan's Eisenstein series identity of level fifteen. Proceedings - Mathematical Sciences (en inglés) 129. p. 57. ISSN 0973-7685. doi:10.1007/s12044-019-0498-4. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]