Srinivasa Ramanujan

Srinivasa Ramanujan
	;
Nome orixinal	(ta) சீனிவாச இராமானுஜன்
Biografía
Nacemento	22 de decembro de 1887 ; Erode (Raj Británico)
Morte	26 de abril de 1920 (32 anos); Kumbakonam (Raj Británico)
Causa da morte	Amebíase
Relixión	Hinduísmo
Educación	Trinity College (1914–1916); Pachaiyappa's College (en) - sen valor (1906–1907); Government Arts College, Kumbakonam (en) - sen valor (1904–1905); Town Higher Secondary School (en) (1898–1904); Universidade de Cambridge
Tese académica	Highly Composite Numbers (en) (1915 )
Director de tese	Godfrey Harold Hardy e John Edensor Littlewood (pt)
Actividade
Campo de traballo	Combinatoria, teoría de números e matemático
Ocupación	matemático
Empregador	Trinity College (1916–1919) ; Chennai Port (en) (1912–1914)
Membro de	Royal Society
Profesores	John Edensor Littlewood (pt)
Influencias	George Shoobridge Carr (pt)
Obra
	Obras destacables constante de Landau–Ramanujan (pt) ../... 23+ ;
Familia
Cónxuxe	Janakiammal
Premios
	(13 de outubro de 1918) Fellow of Trinity College (en) ; (2 de maio de 1918) membro da Royal Society ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Enciclopedia soviética armenia; Obálky knih,

Srinivāsa Aiyangār Rāmānujan (en támil : ஸ்ரீனிவாஸ ஐயங்கார் ராமானுஜன்; tamén coñecido coa grafía inglesa Srinivasa Ramanujan Iyengar o simplemente como Ramanujan), nado en Erode o 22 de decembro de 1887 e finado en Kumbakonam o 26 de abril de 1920 foi un matemático autodidacta indio.

Traxectoria

Cunha mínima educación académica en matemáticas puras fixo contribucións extraordinarias á análise matemática, á teoría dos números, ás series e ás fraccións continuas. Ramanujan desenvolveu inicialmente a súa propia investigación matemática en forma illada que foi rapidamente recoñecida polos matemáticos indios. Cando as súas habilidades se fixeron evidentes para unha comunidade matemática máis ampla, centrada nese momento en Europa, comezou a súa célebre colaboración co matemático británico G. H. Hardy. Redescubriu teoremas coñecidos previamente, ademais de producir moitos outros novos.

Durante a súa curta vida, Ramanujan foi capaz de recompilar independentemente case 3900 resultados (na súa maioría identidades e ecuacións).^[1] Case todas as súas achegas demostráronse correctas, aínda que algunhas xa eran coñecidas previamente.^[2] Logrou resultados que eran á vez orixinais e moi pouco convencionais, como os números primos de Ramanujan e a función theta de Ramanujan, que á súa vez inspiraron unha gran cantidade de investigacións.^[3]

Notas

↑ Berndt, Bruce C. (2005). Ramanujan's Notebooks Part V. SpringerLink. p. 4. ISBN 0-387-94941-0.
↑ "Rediscovering Ramanujan". Frontline 16 (17): 650. Agosto de 1999. Arquivado dende o orixinal o 18 de marzo de 2013. Consultado o 20 de decembro de 2012.
↑ Ono, Ken (Xuño–Xullo 2006). "Honoring a Gift from Kumbakonam" (PDF). Notices of the American Mathematical Society (Mathematical Association of America) 53 (6): 650. Consultado o 23 de xuño de 2007.

Véxase tamén

[1] Berndt, Bruce C. (2005). Ramanujan's Notebooks Part V. SpringerLink. p. 4. ISBN 0-387-94941-0.

[2] "Rediscovering Ramanujan". Frontline 16 (17): 650. Agosto de 1999. Arquivado dende o orixinal o 18 de marzo de 2013. Consultado o 20 de decembro de 2012.

[3] Ono, Ken (Xuño–Xullo 2006). "Honoring a Gift from Kumbakonam" (PDF). Notices of the American Mathematical Society (Mathematical Association of America) 53 (6): 650. Consultado o 23 de xuño de 2007.

[1]

[2]

[3]