Saltar ao contido

Sergio Gori

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaSergio Gori

(1975) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento24 de febreiro de 1946 Editar o valor en Wikidata
Milán, Italia Editar o valor en Wikidata
Morte5 de abril de 2023 Editar o valor en Wikidata (77 anos)
Sesto San Giovanni, Italia Editar o valor en Wikidata
Altura178 cm Editar o valor en Wikidata
Peso74 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista (–1979) Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1964 Editar o valor en Wikidata - 1979 Editar o valor en Wikidata
Nacionalidade deportivaItalia Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDianteiro Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1964–1966   Inter de Milán 10(2)
1966–1968 Vicenza Calcio 56(16)
1968–1969   Inter de Milán 14(1)
1969–1975   Cagliari Calcio 166(33)
1975–1977   Juventus FC 29(7)
1977–1978 Hellas Verona F.C. 18(3)
1978–1979 A.S.D. Sant'Angelo 26(5)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1970–1970   Italia 3(0)
Participou en
1970Mundial de Fútbol México 1970 Editar o valor en Wikidata

FIFA: 174570 Editar o valor en Wikidata

Sergio Gori, alcumado Bobo, nado en Milán o 24 de febreiro de 1946 e finado en Sesto San Giovanni o 5 de abril de 2023,[1] foi un futbolista italiano, que xogaba como centrocampista e dianteiro.

É un dos seis únicos futbolistas italianos (xunto con Giovanni Ferrari, Filippo Cavalli, Pierino Fanna, Aldo Serena e Attilio Lombardo) que gañou a liga italiana con tres clubs diferentes. Fíxoo co Inter de Milán, co Cagliari e coa Juventus.[2] Foi internacional coa selección italiana, coa que foi finalista no Mundial de 1970.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Formouse como futbolista na canteira do Inter de Milán, debutando co primeiro equipo en 1964, na época do chamado Grande Inter, baixo a batuta do adestrador arxentino Helenio Herrera. Nas súas dúas primeiras tempadas co primeiro equipo interista, gañou dúas ligas, unha Copa de Europa e dúas Copas Intercontinentais, aínda que a súa participación foi escasa, disputando só un total de 14 partidos en dous anos.

En 1966 foi cedido ao Vicenza, como parte do acordo que levou ao máximo goleador do campionato anterior, Luís Vinício, a Milán. Marcou oito goles en cada unha das súas dúas tempadas co club do Véneto, nun total de 56 partidos da Serie A, contribuíndo á salvación do equipo.

De regreso a Milán, xogou só 14 partidos antes de ser traspasado, xunto con Angelo Domenghini ao Cagliari, dentro da operación pola que o dianteiro centro Roberto Boninsegna pasou a ser xogador do Inter.

Na súa primeira campaña en Sardeña conquistou o seu terceiro scudetto, desta vez cun papel protagonista, formando un destacado dúo atacante con Gigi Riva, co que compartiría dianteira durante os seguintes anos. Na tempada 1974/75, con Riva lesionado, Gori foi o máximo goleador do equipo.

Ao ano seguinte fichou pola Juventus, coa que gañou un novo scudetto, o cuarto para el, con tres equipos diferentes.[2] Durante a mesma tempada conquistou ademais a Copa da UEFA, despois de derrotar na final ao Athletic de Bilbao. A continuación xogou no Verona e no Sant'Angelo, co que logrou o ascenso á Serie C1.

Selección italiana

[editar | editar a fonte]

Foi convocado para a selección italiana no ano no que gañou o scudetto co Cagliari. Debutou coa camisola azul durante o Mundial de 1970 en México, no partido de cuartos de final contra o equipo anfitrión, substituíndo na segunda parte ao seu compañeiro Domenghini. A selección italiana alcanzou a final, onde perdeu ante o Brasil de Pelé. Xogou dous partidos internacionais máis ese ano, contra Suíza e Austria.

Palmarés

[editar | editar a fonte]
Inter de Milán
Cagliari
Juventus

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]