República de Nova Granada
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
.svg)
República da Nova Granada foi o nome que recibiu a república unitaria creada polas provincias centrais da Gran Colombia trala disolución desta en 1830. Mantivo ese nome desde 1831 até 1858, cando pasou a chamarse Confederación Granadina. O seu territorio abranguía os actuais países de Colombia, Panamá e no seu momento de máxima extensión, chegouse a disputar coa República Federal de Centro América e con Gran Bretaña, a soberanía sobre a Costa dos Mosquitos, hoxe en Nicaragua.
Historia[editar | editar a fonte]
Trala disolución da Gran Colombia, dos territorios que conformaban os departamentos do norte e sur, xurdiron dous novos países denominados Estado de Venezuela e Estado de Ecuador. As provincias que xeograficamente ocupaban a parte central da desintegrada Gran Colombia, que nese entón comprendía os antigos departamentos de Boyacá, Cauca, Cundinamarca, Magdalena e Istmo decidiron formar un novo Estado. Na época de República da Nova Granada caracterizouse por cambios políticos, sociais e económicos, os cales ocasionaron disputas e enfrontamentos entre diversos sectores sociais.
Mediante o Convenio de Apulo (levado a cabo o 28 de abril de 1831), o xeneral Rafael Urdaneta, último presidente da Gran Colombia, entregou o mando a Domingo Caicedo (3 de maio de 1831).
|
Este artigo sobre xeografía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
