Precalicreína

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A precalicreína (PK), tamén chamado factor de Fletcher, é unha serina protease cunha masa molecular relativa (Mr) de 85 000, que forma un complexo co cininóxeno de alto peso molecular. A PK é o precursor da calicreína do plasma, que é unha serina protease que activa as cininas do sistema cinina-calicreína. A PK é clivada para producir calicreína polo factor XII activado (factor de Hageman).[1]

Estrutura[editar | editar a fonte]

A precalicreína é homóloga do factor XI, e de xeito similar consta de catro dominios mazá e un quinto dominio catalítico de serina protease. Os catro dominios mazá crean unha plataforma discoidal arredor da base do dominio catalítico. Porén, a diferenza do factor XI, a precalicreína non forma dímeros.

A precalicreína é activada para formar calicreína pola clivaxe feita polo factor XII dun enlace homólogo ao enlace correspondente clivado durante a activación do factor XI.[2]

Deficiencia de precalicreína[editar | editar a fonte]

As deficiencias hereditarias na PK son moi raras. Poden causar un tempo de tromboplastina parcial activado prolongado, que poden ser corrixidas por incubación do plasma do paciente.

As deficiencias na PK poden tamén orixinarse debido a algúns estados patolóxicos, como o anxioedema, infección, coagulación intravascular diseminada e anemia falciforme.[1]

Aínda que a maioría dos casos de deficiencia da precalicreína son asintomáticos, uns poucos informes ligan a deficiencia grave de precalicreína co fenómeno trombótico e a perda do embarazo recorrente. Máis recentemente, un caso estudado de deficiencia de precalicreína viuse que estaba asociado cunha grave hemorraxia das mucosas.[3]

Descubrimento da precalicreína[editar | editar a fonte]

A PK foi descrita inicialmente por Hathaway et al. en 1965 despois de encontrar unha familia de Kentucky que presentaba resultados de tempo de tromboplastina parcial activado moi anormais, pero non mostraban síntomas de hemorraxias. A familia parecía ter herdado unha deficiencia nun factor de coagulación descoñecido, denominado “factor de Fletcher” polo apelido desa familia. En 1973 Kirk Wuepper determinou que o factor de Fletcher e a precalicreína eran a mesma molécula.[4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Goodnight, S.H.; Hathaway, W.E. (2001). Disorders of Hemostasis & Thrombosis: A Clinical Guide (2nd ed.). McGraw Hill Professional. ISBN 0071348344. 
  2. Hooley E, McEwan PA, Emsley J (Dec 2007). "Molecular modeling of the prekallikrein structure provides insights into high-molecular-weight kininogen binding and zymogen activation". Journal of Thrombosis and Haemostasis 5 (12): 2461–6. PMID 17922805. doi:10.1111/j.1538-7836.2007.02792.x. 
  3. Dasanu CA, Alexandrescu DT (November 2009). "A case of prekallikrein deficiency resulting in severe recurrent mucosal hemorrhage". Am. J. Med. Sci. 338 (5): 429–30. PMID 19773642. doi:10.1097/MAJ.0b013e3181b270bb. 
  4. Online 'Mendelian Inheritance in Man' (OMIM) KALLIKREIN B, PLASMA, 1; KLKB1 -229000