Paspallás chinés
| Excalfactoria chinensis Paspallás chinés, paspallás azul chinés | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||
| Excalfactoria chinensis (Linnaeus, 1766) | |||||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Excalfactoria chinensis é unha especie de ave da orde das galiformes, familia dos fasiánidos e subfamilia dos perdicinos, unha das dúas que integran hoxe en día o xénero Excalfactoria.[2]
Está amplamente distribuída na India, China, Malaisia e illas próximas. Algúns espécimes tamén viven en Australia.
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
A especie foi definida en 1766 por Linneo, co nome de Tetrao chinensis.
Etimoloxía[editar | editar a fonte]
Xénero[editar | editar a fonte]
Para o do xénero, véxase Excalfactoria.
Especie[editar | editar a fonte]
O epíteto específico, chinensis, fai referencia ao país onde abunda este animal.
Variacións taxonómicas[editar | editar a fonte]
O xénero foi transferido a Coturnix despois de que ete fora descrito por en 1764 polo botánico e zoólogo francés François Alexandre Pierre de Garsault, ou en 1791 polo naturalista, tamén francés, Pierre Joseph Bonnaterre (segundo os autores).[3][4]
Neste xénero mantívose durante moitos anos, até que recentemento foi recasificado, por algúns autores, no xénero Synoicus[1] e, polo grupo de referencia do Congreso Ornitolóxico Internacional, no actualmente válido Excalfactoria.[2]
Subespecies[editar | editar a fonte]
Na actualidad recoñécense nove subespecies, coas distibucións que se indican a continuación:[2]
- E. c. australis Gould, 1865 leste de Australia.
- E. c. chinensis (Linnaeus, 1766) - India, Sri Lanka, Malaca, Indochina, sueste da China e Taiwán.
- E. c. colletti (Mathews, 1912) - norte de Australia.
- E. c. lepida (Hartlaub, 1879) - arquipélago Bismarck.
- E. c. lineata (Scopoli, 1786) - Filipinas, Borneo, illas menores da Sonda, Célebes e illas Sula.
- E. c. novaeguineae (Rand, 1941) - Nova Guinea.
- E. c. palmeri (Riley, 1919) - Sumatra e Xava.
- E. c. papuensis (Mayr & Rand, 1936) - sueste de Nova Guinea.
- E. c. trinkutensis (Richmond, 1902) - illas Andaman e Nicobar.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 BirdLife International (2016): Synoicus chinensis] na Lista vermella da UICN. Versión 2018-2. Consultada o 20 de xaneiro de 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 King Quail Excalfactoria chinensis (Linnaeus, 1766) na IOC World Bird List (do Congreso Ornitolóxico Internacional). Versión 3.3. Consultada o 20 de xaneiro de 2019.
- ↑ Genus taxon summary for Coturnix Arquivado 13 de setembro de 2019 en Wayback Machine.. AnimalBase.
- ↑ Coturnix Bonnaterre, 1791 no ITIS.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Paspallás chinés  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Paspallás chinés |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- McGowan, P. J. K. (1994): "Family Phasianidae (Pheasants and Partridges)". En: del Hoyo, J.; Elliot, A.; Sargatal, J. "New World Vultures to Guineafowl". Handbook of the Birds of the World. 2. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 84-8733-415-6.
- Johnsgard, P. A. (1999): The Pheasants of the World. 2nd ed. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 978-1-5609-8839-7.
- Johnsgard, P. A. (1988): The Quails, Partridges, and Francolins of the World. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 978-0-1985-7193-3.