Cogomelo de coresma

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Pantorra»)
Cogomelo de coresma

Cogomelo de coresma
Clasificación científica
Reino: Fungi
División: Ascomycota
Clase: Pezizomycetes
Orde: Pezizales
Familia: Morchellaceae
Xénero: Morchella
Especie: M. esculenta
Nome binomial
Morchella esculenta
Fr.
Sinonimia

O cogomelo de coresma[1] ou pantorra[2] (Morchella esculenta) é unha especie de fungo comestíbel que medra en Europa (Andalucía), América do Norte e América do Sur (bosques da Rexión de Araucanía en Chile, na Arxentina (oeste das provincias de Neuquén, Río Negro e Chubut).

Descrición[editar | editar a fonte]

Este cogomelo ten forma de colmea (por iso tamén recibe en galego o nome de colmeíña), con 5-14 cm de altura desde a base, e 3–8 cm de largo; o chapeu componse de celiñas desordenadas, e separadas unhas das outras por bordos flexíbeis de cor marrón clara e amarela opaca e tamén tons pardos escuros ao madureceren; a parte interna é feble, elástica e abrancazada. O estípite (esteo) é cilíndrico, de 2–7 cm de lonxitude, e de 2–4 cm de diámetro, de cor máis suave que a parte superior, e a parte interna está baleira. Presenta recendo e sabor agradábeis.

Nomes vulgares[editar | editar a fonte]

En galego:

  • Cogomelo de coresma, pantorra e colmeíña[1].

Sinonimia e nomes botánicos obsoletos[editar | editar a fonte]

  • Phallus esculentus L. Sp. Pl. 1178 (1753)
  • Morchella esculenta rotunda Pers. Syn. Fung. 619 (1801)
  • Morchella esculenta vulgaris Pers. Syn. Fung. 619 (1801)
  • Morchella continua Tratt. Fungi Austr. 67 (1830) (in part).
  • Morchella esculenta fulva Fries, Syst. Myc. 2: 7 (1822)
  • Morchella esculenta longipes Peck, Ann. Rep. N. Y. State Mus. 28: 87 (1876)
  • Phalloboletus esculentus Kuntze, Rev. Gen. Pl. 2. 865 (1891)
  • Morchella rotunda Boud. Soc. Myc. Fr. 13: 135 (1897)
  • Morchella vulgaris Boud. Bull. Soc. Myc. Fr. 13: 139 (1897)
  • Morilla esculenta Quél. Ench. Fung. 271 (1886)

Usos[editar | editar a fonte]

Adóitanse cociñar fritíndoas con allo, touciño ou chourizo ou en revoltos de ovos. Xamais deben comerse crúas, pois conteñen unha toxina que se descompón a altas temperaturas, arredor de 80 °C, sendo logo inocua.

Galería[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Nome galego en Guía da alimentación, Santiago de Compostela, Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades, 1995; e Vocabulario de ciencias naturais, Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, 1991
  2. VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración. Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega. Páxina 182. [1]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]