Menis Koumantareas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaMenis Koumantareas
Nome orixinal(el) Μένης Κουμανταρέας Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento4 de xaneiro de 1931 Editar o valor em Wikidata
Atenas, Grecia Editar o valor em Wikidata
Morte5 de decembro de 2014 Editar o valor em Wikidata (83 anos)
Atenas, Grecia Editar o valor em Wikidata
Causa da morteHomicidio Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaPrimeiro Cemitério de Atenas (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaKypseli, Athens (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeGrecia Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Atenas - xurisprudencia, filosofía Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióntradutor , escritor Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua grega moderna Editar o valor em Wikidata
Premios
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm0467992 Find a Grave: 245214539 Editar o valor em Wikidata

Aristomenis (Menis) Koumantareas[1] (Αριστομένης (Μένης) Κουμανταρέας no alfabeto grego), nado en Atenas o 4 de xaneiro de 1931 e finado na mesma cidade o 5 de decembro de 2014, foi un aclamado escritor grego.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Koumandareas cursou Filosofía e Dereito da Universidade de Atenas, así como tamén interpretación teatral, sen chegar a concluír ningún deses estudos. Traballou durante un tempo como xornalista e despois como comericial para navieiras e compañías de seguros.[3]

Dende 1961 até a súa morte, exerceu profesionalmente como escritor e tradutor. Os seus textos foron publicados en moitos xornais e revistas literarias gregas.

Koumandareas foi achado morto, vítima de asasinato por estrangulamento, o 6 de decembro de 2014, no seu apartamento en Atenas.[4] Dous homes romaneses foron prendidos como sospeitosos, Ştefan Mătăsăreanu (25) e Cosmin Găitan (29). O primeiro, un vello coñecido do autor, foi identificado grazas á descrición feita polo finado na súa derradeira novela.[5]

Obra[editar | editar a fonte]

  • Τα μηχανάκια, 1962
  • Το αρμένισμα, 1967
  • Τα καημένα, 1972
  • Βιοτεχνία Υαλικών, 1975. Traducido ao galego por Alfonso Blanco (2021)[6]
  • Η κυρία Κούλα, 1978
  • Το κουρείο, 1979
  • Σεραφείμ και Χερουβείμ, 1981
  • Ο ωραίος Λοχαγός, 1982
  • Η φανέλα με τό εννιά, 1986
  • Πλανόδιος Σαλπιγκτής, 1989
  • Η συμμορία της Άρπας, 1993
  • Θυμάμαι τη Μαρία, 1994
  • Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω, 1996
  • Η μέρα για τα γραπτά κι η νύχτα για το σώμα, 1999
  • Δυο φορές Έλληνας, 2001
  • Νώε, 2003
  • Η γυναίκα που πετά, 2006

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]