Matanza do día de San Bartolomeu
| Matanza do día de San Bartolomeu | |
|---|---|
 Matanza do día de San Bartolomé, de François Dubois | |
| Tipo | masacre e xenocidio  |
| Parte de | Guerras Francesas da Relixión |
| Data | |
| Data | 24 de agosto de 1572 (Gregoriano) |
| Comezo | 23 de agosto de 1572 |
| Remate | 5 de outubro de 1572 |
| Implicados | |
| Vítima | François de Caumont, Seigneur de Castelnau (en)  e Hugonotes |
| No implicados | |
| No mortes | 30.000 e 10.000 |
| Localización | |
| Localización | París, Orleáns, Saumur, Angers, Bourges, Lión, Bordeos, Troyes, Tolosa, Ruán, Valence e Orange |
| Coordenadas | 48°51′24″N 2°21′08″L / 48.8567, 2.3522 |
| País | Reino de Francia |
| Contacto | |
| Redes |  |
| [ Wikidata ] [ G:Commons ] [ C:Commons ] | |
A matanza do día de San Bartolomeu foi un episodio sanguento na represión dos protestantes na Francia polos reis franceses, católicos. As matanzas, organizadas pola casa real francesa, comezaron o 24 de agosto de 1572 e duraron varios meses, inicialmente en París e despois noutras cidades francesas, morrendo entre 70.000 e 100.000 protestantes franceses (chamados hugonotes).
Este masacre veu dous anos despois do tratado de paz de Saint-Germain, polo cal Catarina de Médici tiña ofrecido treguas aos protestantes.
En 1572, catro incidentes interrelacionados teñen lugar após o casamento real de Margarida de Valois (a irmá do rei de Francia) con Henrique de Navarra, unha alianza que supostamente debería acalmar as hostilidades entre protestantes e católicos e fortalecer as aspiracións de Henrique ao trono. En 22 de agosto, un axente de Catarina de Médici (a nai do rei de Francia de entón, Carlos IX de Francia, o cal tiña apenas 22 anos e non tiña verdadeiramente o control), un católico chamado Maurevert, tentou asasinar ao almirante Gaspard de Coligny, líder hugonote de París, o que enfureceu aos protestantes, a pesar de quedar el apenas ferido.
Nas primeiras horas da madrugada de 24 de agosto, o día de San Bertomeu, decenas de líderes hugonotes foron asasinados en París, nunha serie coordenada de ataques planeados pola familia real.
Este fora o sinal inicial para un masacre máis grande. Comezando o 24 de agosto e durando até outubro, houbo unha onda organizada de asasinatos de hugonotes en cidades coma Tolosa, Bordeos, Lión, Bourges, Ruán, e Orleáns.
Relatos da altura dan conta de cadáveres nos ríos durante meses, de modo que ninguén comía peixe.
Non foi o primeiro nin o último ataque masivo aos protestantes franceses. Outros programas se seguirían.
Os eventos en ficción
[editar | editar a fonte]A historia foi relatada por Alexandre Dumas na súa obra La Reine Margot, un romance de 1845, historicamente acurado, a pesar de Dumas ter inserido romantismo e aventuras no seu texto. O romance de Dumas foi adaptado ao cinema en 1994, en La Reine Margot ("A Raíña Margot"), de Patrice Chéreau, que obteu grande acollida do público.
A matanza xa fora representada no cinema por D.W. Griffith no filme mudo Intolerance ("Intolerancia"), de 1916.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Matanza do día de San Bartolomeu |
