Marthinus van Schalkwyk

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaMarthinus van Schalkwyk

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento10 de novembro de 1959 Editar o valor em Wikidata (64 anos)
Polokwane, Suráfrica Editar o valor em Wikidata
Department of Tourism (en) Traducir
10 de maio de 2009 – 25 de maio de 2014
← Mohammed Valli Moosa (en) Traducir – Derek Hanekom (en) Traducir →
Membro da Asemblea Nacional de Suráfrica
6 de maio de 2009 – 27 de maio de 2014
Department of Environmental Affairs and Tourism (en) Traducir
29 de abril de 2004 – 10 de maio de 2009
Premier of the Western Cape (en) Traducir
21 de xuño de 2002 – 23 de abril de 2004
← Piet Meyer (en) Traducir – Leonard Ramatlakane (en) Traducir →
Líder da oposición
1997 – 1999
← Frederik de Klerk – Tony Leon → Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeSuráfrica Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversity of Johannesburg (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico , xurista Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Nacional
Congreso Nacional Africano Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa e Lingua africáner Editar o valor em Wikidata

Marthinus Christoffel Johannes (Kortbroek) van Schalkwyk, nado en Pietersburg o 10 de novembro de 1959, coñecido simplemente como Marthinus van Schalkwyk, é un académico, avogado e político surafricano que foi axente de intelixencia durante a era do apartheid. Foi o último líder do Partido Nacional, partido gobernante durante o réxime da minoría branca, e líder da oposición do país entre 1997 e 1999, ademais de Premier da provincia de Cabo Occidental. No 2004, disolveuse o seu partido, que fora durante moito tempo exclusivamente para brancos, e fusionouno co oficialista e multirracial Congreso Nacional Africano (ANC). Por isto foi nomeado Ministro de Turismo nos gabinetes de Thabo Mbeki e Jacob Zuma, retirándose en maio de 2014.

Biografía[editar | editar a fonte]

Primeiros anos[editar | editar a fonte]

Naceu en Pietersburg, actual provincia de Limpopo, en 1959. Van Schalkwyk matriculouse na Escola Superior de Pietersburg en 1977. Foi militar nacional na Forza de Defensa de Suráfrica (SADF) de 1978 a 1979 e máis tarde asistiu á Universidade Rand Afrikaans onde obtivo un Mestrado en Ciencias Políticas. Como prominente líder estudantil de brancos na década de 1980, foi membro fundador e presidente de "Jeugkrag" (Forza Xuvenil), unha organización teoricamente oposta ao predominio branco, pero que secretamente era financiada pola intelixencia militar.[1][2][3] Segundo un documento de alto segredo fornecido a Wikileaks, Van Schalkwyk "confirmou que era un axente dos Servizos de Intelixencia".[4] Máis tarde, impartiría Ciencias Políticas na Universidade Rand Afrikaans (RAU) e na Universidade de Stellenbosch.[5]

Carreira política no Partido Nacional[editar | editar a fonte]

A súa carreira política comezou durante os últimos anos do apartheid na Universidade Rand Afrikaans como presidente do Consello Representativo Estudantil (SRC), Afrikaanse Studentebond (ASB) e máis tarde de Ruiterwag, a á xuvenil de Broederbond.

Van Schalkwyk sucedeu a Frederik de Klerk, último presidente do apartheid, como líder do Partido Nacional en 1996, e reorganizouno o 8 de setembro de 1997 como o Novo Partido Nacional nun intento por distanciar o partido do seu pasado de apartheid. Seguiu sendo o líder do NNP até a súa disolución o 9 de abril de 2005. Tamén se desempeñou como Primeiro Ministro do Cabo Occidental e Líder da Oposición no Parlamento de Suráfrica.

Informalmente, os seus detractores chamábano kortbroek (literalmente, "pantalón curto"), un nome que gañou debido ao seu aspecto xuvenil e falta de experiencia política en comparación co seu predecesor, De Klerk.[6] Unha parte significativa da poboación africáner viuno como un político débil que destruíu o NP para salvar a súa carreira.[7] Con todo, foi un dos poucos políticos do Partido Nacional que se mantivo activo en política despois do declive do partido.

En agosto de 2004 anunciouse que Van Schalkwyk se converteríase en membro do ANC, e que o NNP se disolvería en 2005 ou 2006 como moi tarde. Esta decisión tomouse finalmente o 9 de abril de 2005, cando o comité federal do partido apoiou contundentemente a recomendación dos seus comités rexionais de disolver o partido logo de coñecer os resultados das eleccións municipais.

Ministro de Turismo[editar | editar a fonte]

O 29 de abril de 2004, Van Schalkwyk foi nomeado polo presidente Thabo Mbeki como Ministro de Asuntos Ambientais e Turismo de Suráfrica. Ocupou o cargo até maio de 2009, cando se creou un novo Ministerio de Auga e Asuntos Ambientais e converteuse en Ministro de Turismo. Van Schalkwyk converteuse en presidente da Conferencia Ministerial Africana sobre o Medio Ambiente (AMCEN) en xuño de 2008, cando Suráfrica asumiu a presidencia da AMCEN ao comezo do seu 12° período de sesións.[8]

En marzo de 2010, foi nomeado polo presidente Jacob Zuma para suceder a Yvo de Boer como Secretario Executivo da Convención das Nacións Unidas sobre o Cambio Climático. A votación non foi ao seu favor e o 17 de maio de 2010 de Boer foi sucedido pola diplomática costarriqueña Christiana Figueres, quen estivera involucrada co Centro para o Desenvolvemento Sustentable nas Américas desde principios dos anos noventa.[9] Na súa revisión de desempeño ministerial de 2013, o xornal Mail and Guardian eloxiou o traballo de Van Schalkwyk e afirmou que convertera o Ministerio de Turismo nun "ministerio con pantalóns longos".[10]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Van Schalkwyk casou con Suzette Minama Labuschagne e ten un fillo, Christiaan, e unha filla, Maryke.[11][12]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Bring Me My Machine Gun: The Battle for the Soul of South Africa from Mandela to Zuma. New York: PublicAffairs Perseus. 2009. p. 205. ISBN 978-1586487386. 
  2. ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 09 de setembro de 2005. Consultado o 09 de setembro de 2005. 
  3. ↑ "Breaking SA and World News, Sports, Business, Entertainment and more - Times LIVE". Arquivado dende o orixinal o 20 de setembro de 2019. Consultado o 5 de febreiro de 2018. 
  4. ↑ "High Treason – An Intelligence Report on South Africa". 2001. 
  5. ↑ "Marthinus Christoffel Johannes Van Schalkwyk". 
  6. ↑ "Marthinus van Schalkwyk: From 'Kortbroek' to 'Kortbroke'?" Arquivado 01 de agosto de 2021 en Wayback Machine., ENCA, Elections, Tuesday 27 May 2014 - 1:02pm.
  7. ↑ "http://www.news24.com/SouthAfrica/Politics/"NNP Slammed For 'Treason'" Arquivado 05 de febreiro de 2018 en Wayback Machine., News24, Archives, Gert Coetzee, 2004-08-10 08:52.
  8. ↑ "Ministerial Segment of the Twelfth Session of the African Ministerial Conference on the Environment Highlights" Arquivado 20 de maio de 2011 en Wayback Machine., AMCEN Bulletin, Volume 1, Number 3, 11 June 2008.
  9. ↑ UN names Costa Rican as new climate change chief, UN News Center, 17 de maio de 2010.
  10. ↑ Cabinet Report Card: Marthinus van Schalkwyk, Mail & Guardian
  11. ↑ "Suzette wil haarself bly wyl sy nuwe leier steun". 12 Sep 1997. Consultado o 5 de febrero de 2018. 
  12. ↑ "Archived copy". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2014. Consultado o 17 de enero de 2014. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marthinus_van_Schalkwyk&oldid=6466617»