Margot Wallström
(2008) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 28 de setembro de 1954 (70 anos) Kåge, Suecia |
Ministro da Cooperação Nórdica da Suécia (pt) | |
25 de maio de 2016 – 21 de xaneiro de 2019 ← Kristina Persson (pt) – Ann Linde → Membro do gabinete: Governo Löfven (pt) | |
Ministro dos Negócios Estrangeiros da Suécia (pt) | |
3 de outubro de 2014 – 10 de setembro de 2019 ← Carl Bildt – Ann Linde → Membro do gabinete: Governo Löfven (pt) | |
Vice-primeiro-ministro da Suécia (pt) | |
3 de outubro de 2014 – 10 de setembro de 2019 ← Jan Björklund – Morgan Johansson → | |
Special Representative of the Secretary-General on Sexual Violence in Conflict (en) | |
2 de febreiro de 2010 – 30 de maio de 2012 – Zainab Bangura (pt) → | |
Vicepresidente da Comisión Europea | |
22 de novembro de 2004 – 9 de febreiro de 2010 ← Loyola de Palacio – Catherine Ashton → | |
Comissário Europeu do Ambiente (pt) | |
13 de setembro de 1999 – 11 de novembro de 2004 ← Ritt Bjerregaard – Stavros Dimas (pt) → | |
Ministro dos Assuntos Sociais da Suécia (pt) | |
22 de marzo de 1996 – outubro de 1998 ← Ingela Thalén (pt) – Anders Sundström (pt) → Membro do gabinete: Persson Cabinet (en) | |
Ministro da Cultura da Suécia (pt) | |
7 de outubro de 1994 – 22 de marzo de 1996 ← Birgit Friggebo (pt) – Marita Ulvskog (pt) → Membro do gabinete: Carlsson III Cabinet (en) | |
Ministro da juventude da Suécia (pt) | |
4 de outubro de 1988 – 4 de outubro de 1991 ← Ulf Lönnqvist – Inger Davidson (pt) → | |
Ministro de Assuntos da Igreja (pt) | |
4 de outubro de 1988 – 4 de outubro de 1991 ← Bo Holmberg – Inger Davidson (pt) → | |
Ministro do Consumidor Sueco (pt) | |
4 de outubro de 1988 – 4 de outubro de 1991 ← Bengt K.Å. Johansson – Inger Davidson (pt) → | |
Deputada do Parlamento de Suecia | |
4 de outubro de 1982 – 30 de setembro de 1985 (disolución do parlamento) Lexislatura: 1982–1985 Swedish Riksdag (en) Circunscrición electoral: Värmland County Constituency (en) Electa en: 1982 Swedish general election (en) | |
Deputada do Parlamento de Suecia | |
1 de outubro de 1979 – 4 de outubro de 1982 (disolución do parlamento) Lexislatura: 1979–1982 Swedish Riksdag (en) Circunscrición electoral: Värmland County Constituency (en) | |
Actividade | |
Lugar de traballo | Estocolmo |
Ocupación | política |
Empregador | ONU |
Partido político | Partido Operário Social-Democrata da Suécia (pt) |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Vem är hon (en) , (sec:Wallström, Margot E, p.484) Vem är det 1993 (en) , (sec:Wallström, Margot E, p.1149) Vem är det 1995 (en) , (sec:Wallström, Margot E, p.1152) |
Margot Elisabeth Wallström,[1] nada en Kage, Suecia o 28 de setembro de 1954, é unha política sueca membro do Partido Socialdemócrata Sueco especialmente coñecida polo desenvolvemento de políticas feministas e en defensa dos dereitos humanos. Foi ministra de Asuntos Exteriores de Suecia desde 2014 a setembro de 2019 liderando o que denominou "unha política exterior feminista". Foi vicepresidenta da Comisión Europea e comisaria de Relacións institucionais e Estratexia de Comunicación entre 2004 e 2009.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Margot Wallström é doutora honoris causa polas universidades de Chalmers e Mälardalen, en Suecia, e Lowell, en Massachusetts, Estados Unidos. En 2002 recibiu o título de comisaria do Ano do semanario European Voice.
Está casada e ten dous fillos.
Traxectoria política
[editar | editar a fonte]A nivel nacional
[editar | editar a fonte]O seu primeiro contacto coa política iníciase tras finalizar o bacharelato, na liga das Mocidades Socialdemócratas Suecas. En 1979 ingresa no Parlamento de Suecia, posto que ocupará durante seis anos. Entre 1988 e 1991, Wallström foi ministra de Protección dos Consumidores, Mulleres e Mocidade; e posteriormente ministra de Cultura (1994-1996) e ministra de Asuntos Sociais (1996-1998). Sempre nun goberno socialdemócrata.
En 1998 traballou como vicepresidenta executiva de Worldview Global Media, unha organización relacionada cos medios de comunicación.
Comisaria europea
[editar | editar a fonte]Wallström asumiu o posto de comisaria europea de Medio Ambiente na Comisión de 1999, no executivo de Romano Prodi. En 2004, coa chegada de José Manuel Barroso, foi nomeada vicepresidenta da Comisión e comisaria de Relacións Institucionais e Estratexia da Comunicación.
En 2004 publicou, en colaboración co deputado do Parlamento Europeo, Göran Färm, A Europa dos pobos ou Por que é tan difícil amar á UE?.
Nacións Unidas
[editar | editar a fonte]En 2010 asumiu o posto de Representante Especial das Nacións Unidas en materia de violencia sexual nos conflitos, foi a primeira en desenvolver esta representación. Foi substituída en setembro de 2012 por Zainab Hawa Bangura de Serra Leoa.[2]
Ministra de Asuntos Exteriores de Suecia
[editar | editar a fonte]En 2014 asumiu o posto de ministra de Asuntos Exteriores de Suecia sinalando que encabezaría unha política exterior feminista centrándose nos dereitos e a representación das mulleres e proporcionando recursos para promover a igualdade de xénero e a igualdade de oportunidades.[3]
En 2015, Arabia Saudita retirou ao seu embaixador de Estocolmo despois de que Suecia cancelou un acordo de cooperación de defensa por cuestións de dereitos humanos. Wallstrom sinalou que era "medieval" o castigo dun blogueiro liberal pola flaxelación. A principios do mesmo ano, Wallstrom tivo que cancelar unha visita a Israel despois do recoñecemento do goberno dun estado palestino. Israel tamén retirou ao seu embaixador en Estocolmo.
Durante o mandato de Wallstrom como ministra de Asuntos Exteriores, Suecia asumiu un papel cada vez máis activo nas iniciativas internacionais de paz, organizando conversacións de cesamento do fogo sobre Iemen ou sendo anfitrións dunha reunión entre representantes de Corea do Norte e os Estados Unidos.
Entre 2017 e 2018 tivo un papel estratéxico no alto perfil para Suecia no Consello de Seguridade da ONU, co país como membro non permanente.
En 2019 dimitiu do seu posto sinalando que quería pasar máis tempo coa súa familia.[3] En setembro de 2019 foi sucedida por Ann Linde.
Documental
[editar | editar a fonte]En 2019 estreouse o documental The Feminister dirixido por Viktor Nordenskiöld que acompaña a Margot Wallström durante catro anos nas xestións como Ministra de Asuntos Exteriores de Suecia e mostra o seu liderado na aplicación de políticas feministas.[4][5]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Margot Elisabeth Wallström, 64 år i Hammarö på Västra Takene 315. Adress, telefon, inkomst, bostadsvärdering och bakgrundskontroll från Mrkoll". Arquivado dende o orixinal o 24 de marzo de 2019. Consultado o 24 de marzo de 2019.
- ↑ osrsgsvc. "Acerca la oficina – United Nations Office of the Special Representative of the Secretary-General on Sexual Violence in Conflict". Consultado o 13 de abril de 2020.
- ↑ 3,0 3,1 "Swedish Foreign Minister Margot Wallstrom to resign". Reuters (en inglés). 6 de setembro de 2019. Consultado o 13 de abril de 2020.
- ↑ Rey, Ramón (10 de agosto de 2019). "The Feminister (Viktor Nordenskiöld)". Consultado o 13 de abril de 2020.
- ↑ "« The Feminister », documentaire au cœur la « diplomatie féministe » de Margot Wallström" (en francés). Consultado o 13 de abril de 2020.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Margot Wallström |