Lumia (cítrico)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A lumia (Citrus lumia Risso. & Poit., ou Citrus aurantiifolia (Christm. et Panz. ) Swingle var. lumia hort. ) tamén se chama limón pera (Citrus × lumia 'pyriformis'), xa que a súa forma aseméllase a unha pera. Tamén se lle chama limón francés e ás veces limón doce, aínda que non é necesariamente doce.

A lumia de Johann Christoph Volkamer descríbese como un limón doce.
Desenvolvemento das froitas

En alemán, a lumia chámase Birnenlimone, Patriarch-Citrone, Süsse Limone ou Birnenlumie; en francés chámase Poire du commandeur. En chinés chámase Lu mi (露蜜), en vietnamita, Chanh Pháp[1] e en xaponés Rumii ou Lumii (ル ミー) ou, de maneira errada, Zamboa, xa que ás veces é confundida coa zamboa[2] (citrus maxima), unha das palabras xaponesas de orixe galego-portuguesa.

O froito ten forma de pera, ten unha casca grosa e non é moi suculento. É un dos cítricos que pode chegar a un maior tamaño.

Pomum Adami[editar | editar a fonte]

Hai unha variedade de Lumia chamada Pomme D'Adammo ou mazá de Adán, e tamén se inclúe baixo o nome Citrus lumia, segundo Risso & Poit, o nome da variedade é pomum adami.[3][4]

Orixe e xenética[editar | editar a fonte]

A orixe máis probable da lumia é a conca mediterránea. O Lumia tamén se clasifica como Citrus limon var. lumia de Swingle que a sitúa baixo a taxonomía de limón e Citrus medica L. var. lumia, que suxire que é semellante á cidra.

As lumias representan varios híbridos cítricos distintos. Normalmente, as lumias denomínanse híbridos de cidreira, polo seu tamaño, a casca espesa e a polpa seca. O Pomo d'Adamo tamén foi descrito por Johann Christoph Volkamer como un Cedrato que é italiano para un híbrido de cidreira, mentres que Cedro refírese a unha verdadeira cidreira (cidra).[5]Unha análise xenómica recente de varias especies chamadas comunmente "limóns" ou "limas" revelou que as distintas lumias individuais teñen diferentes antecedentes xenéticos.[6]

En The Citrus Industry, Hodgson escribiu sobre as lumias:

Hai numerosas froitas nas que os caracteres de cidra son moi pronunciados. As lumias da conca mediterránea son híbridos naturais nos que se evidencian os caracteres ácidos de cidra ou limón e pomelo. Segundo Chapot (1950), caracterízanse por froitos de gran tamaño, xeralmente algo piriformes, con carne moi ácida de cor verdosa, grandes flores de cor púrpura e crecemento de brotes novos tanto pubescentes como de cor púrpura. Chapot afirma que as principais variedades clonais son "Poire du Commandeur", "Citron de Borneo" (Chapot, 1964) e "Pomme d'Adam". Son de orixe antiga e descoñecida, presumibelmente italiana, e só se cultivan como curiosidades ou ornamentais.[7]

Medicina[editar | editar a fonte]

Segundo un estudo xaponés de 1996, o extracto de albedo do Lumia demostrou que posúe a maior actividade inhibidora contra a ciclooxixenase (IC50 = 24 μg/mL), entre outros cítricos estudados. O extracto flavedo de Lumia madura inhibiu a ciclooxixenase no mesmo grao que o albedo, máis que o extracto de polpa.[8]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Citrus". plantnames.unimelb.edu.au. 
  2. "Dicionario de dicionarios". sli.uvigo.es. Consultado o 2022-04-06. 
  3. "Citrus Pages". citruspages.free.fr. 
  4. "Digital collections". 
  5. Nurembergishe Hesperidioum, Teil 3, Cap. 36.
  6. "Phylogenetic origin of limes and lemons revealed by cytoplasmic and nuclear markers" (en inglés) 11. 2016: 565–583. PMC 4817432. PMID 26944784. doi:10.1093/aob/mcw005. 
  7. The Citrus Industry
  8. Nogata, Yoichi; Yoza, Ko-Ichi; Kusumoto, Ken-Ichi; Kohyama, Noriko; Sekiya, Keizo; Ohta, Hideaki (1996-01-01). "Screening for Inhibitory Activity of Citrus Fruit Extracts against Platelet Cyclooxygenase and Lipoxygenase". Journal of Agricultural and Food Chemistry 44 (3): 725–729. ISSN 0021-8561. doi:10.1021/jf9505077. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • MADDI Taklit., Pérez-Román, E., Maiza-Benabdesselam, F. Khettal B., Talon M., Ibanez-Gonzalez V. 2018. New Citrus chloroplast haplotypes revealed by molecular markers using Algerian and Spanish accessions. Genet Resour Crop Evol 65: 2199 https://doi.org/10.1007/s10722-018-0685-7

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]