Limiar sensorial
O limiar sensorial é a cantidade mínima de sinal que debe estar presente para ser rexistrada por un sistema. Por exemplo, a cantidade mínima de luz que pode detectar o ollo humano na escuridade. O limiar é a base da exploración psicofísica das sensibilidades (táctiles, olfactivas, visuais, auditivas...).
A relación entre sensibilidade e limiar exprésase como Sensibilidade = 1/Limiar. Para a determinación práctica do limiar, considérase unha probabilidade do 50%. Noutras palabras, o limiar é a menor cantidade de estímulo que ten unha probabilidade do 50% de ser detectado.[1]
O punto no que un estímulo provoca a transmisión dun impulso nervioso tamén se chama limiar. O estímulo debe alcanzar unha intensidade suficiente para provocar o limiar ou, noutras palabras, unha reacción mínima que fai necesario o impulso nervioso. Se non se alcanza esta intensidade, non se realiza o impulso nervioso. Esta última explicación coñécese como a "lei do todo ou nada".[2][3]
Notas
- ↑ "Threshold; psychology". www.britannica.com (en inglés). Consultado o 2024-07-28.
- ↑ Purves, Dale; Augustine, George J.; Fitzpatrick, David; Katz, Lawrence C.; LaMantia, Anthony-Samuel; McNamara, James O.; Williams, S. Mark (2001). Increased Conduction Velocity as a Result of Myelination (en inglés). Sinauer Associates.
- ↑ "Conduction-nerve-impulses". derangedphysiology.com; Deranged Physiology (en inglés). Consultado o 2024-07-28.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]
|
Este artigo sobre psicoloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
