Lihou

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Lihou
Lihou e o próximo promontorio L'Eree de Guernsey
Localización de Lihou
Localización de Lihou
Situación
PaísReino Unido Reino Unido
Dependencia da Coroa británica
ProvinciaBailía de Guernsey
ArquipélagoIllas da Canle
MarOcéano Atlántico
Coordenadas49°27′38.16″N 2°40′4.44″O / 49.4606000, -2.6679000.
Xeografía
Superficie0´156 km²
Longura máxima400
Largura máxima300
Punto máis alto20 m.
Demografía
CapitalLihou House
PoboaciónDeshabitada

Lihou é unha pequena illa de marea dunhas 15 hectáreas de superficie, situada xunto á costa oeste da illa de Guernsey, á que queda conectada cando a marea está baixa por unha antiga calzada de pedra. Constitúe o punto máis occidental das Illas da Canle, na Canle da Manga, entre Gran Bretaña e Francia. Administrativamente, Lihou forma parte, desde xaneiro de 1995, da parroquia de St. Peter's na Bailía de Guernsey, e agora é propiedade do Parlamento de Guernsey (coñecido oficialmente como o Estados de Guernsey), aínda que houbo diversos propietarios no pasado. Desde 2006, a illa xestiónase conxuntamente polo Departamento de Medio Ambiente Guernsey e o Charitable Trust Lihou. No pasado, a illa foi utilizada polos habitantes locais para a recolleita de algas para o seu uso como fertilizante, pero hoxe Lihou utilízase principalmente para o turismo, incluíndo viaxes escolares. Lihou é tamén un centro importante para a conservación da fauna mariña e avícola, forma parte da Convención de Ramsar para a conservación das aves e plantas raras. Tamén se atopan na illa as ruínas históricas dun priorato e unha casa de campo.

Etimoloxía[editar | editar a fonte]

En común con varias illas próximas, como Jethou e Brecqhou, o nome contén o sufixo Normando -hou o que significa pequeno outeiro ou un montículo.[1] O nome podería vir a partir das palabras Bretoas Lydd ou Ligg, que significan en ou cerca da auga.[2] Historicamente, tamén houbo unha serie de formas alternativas do nome, como Lihoumel, que foi testemuñada xa no século XII,,[3]:310[4]:61 e Lehowe, mencionado no século dezaseis.[5]

Lihou tamén é un apelido común en Guernesey, con rexistros que suxiren que o nome estivo en uso nas Illas da Canle, polo menos desde o século XVIII,[6][7] incluíndo o capitán da Royal Navy John Lihou, que descubriu e nomeou os australianos Port Lihou Island e Lihou Reef.[8] O nome tamén se testemuña máis lonxe, en varios países como Australia, onde, por exemplo, o sarxento James Lihou, fillo dun migrante de Guernsey, alistouse nas forzas australianas en 1916 e morreu en combate en 1918 en Francia.[9] Tamén hai numerosos casos de persoas co apelido emigrados das Illas da Canle aos Estados Unidos.[10]

Xeografía e clima[editar | editar a fonte]

Lihou é a máis occidental das Illas da Canle e coa marea baixa queda unida á próxima península L'Eree, en Guernsey, por unha calzada de pedra elevada de 400 m.[11] Ademais de praias de croios, a illa ten unha cordilleira de 20 m de alto correndo aproximadamente de norte a sur.[12]:5 Lihou componse principalmente de roca erosionada por baixo da cal atópanse un leito de roca de granito e gneis. A illa ten un clima oceánico suave como outras Illas da Canle, debido á protección das próximas costas inglesas e francesas.[13] Lihou comparte as características climáticas de Guernesey, con temperaturas en inverno que caen a 4,4 °C en febreiro e veráns cun máximo de 19,5 °C en agosto.[14]

A calzada elevada de Lihou durante a marea baixa

Dous pequenos illotes, preto da illa, chamados Lissroy e Lihoumel, son zonas de reprodución para un gran número de especies de aves ameazadas.[12]:7[15] O Departamento de Medio Ambiente de Guernsey non permite visitantes nos dous illotes e no banco de croios en certas épocas do ano co fin de permitir a reprodución das aves.[15]:3[16] Aproximadamente a 800 m. ao norte da illa existe unha repisa mergullada chamada Gran Etacre, que foi considerado como un perigo para a navegación no século XIX..[17][18]

A xeoloxía da illa Lihou é bastante complexa, pero estreitamente asociada coa veciña Guernsey.

Lihou desde a illa de Guernsey
Lihou desde a illa de Guernsey

Historia[editar | editar a fonte]

Debuxo das ruínas do priorato do século XIX

A historia de Lihou está estreitamente ligada á historia de Guernsey, en particular, e as Illas da Canle en xeral. A evidencia máis temperá da ocupación son obxectos do Mesolítico recuperados nas escavacións arqueolóxicas na década de 1990,[19] xunto con tumbas da época do Neolítico no continente próximo.[20][21] A historia rexistrada de Lihou comezou no 933 d.C., cando as Illas da Canle se incautaron a Bretaña polo gobernante de Normandía.[22] Lihou e as tumbas neolíticas próximas críase tradicionalmente que foron lugares de encontro para as bruxas locais,[20][23] e fadas.[21] Isto trouxo conflitos coas autoridades eclesiásticas,[24] especialmente cando se estableceu un convento Lihou, dedicado a Santa María (coñecido localmente como Nosa Señora de Lihou).[25] Unha serie de datas suxeríronse para o establecemento do priorato, con estimacións que van desde tan cedo como 1114,[1][3]:321[4] ata unha data tan tardía como 1156..[25] os registros suxiren que a priorato foi un arriére-fief da abadía beneditina de Mont St. Michel baixo cuxa autoridade operaba.[1][3][4] A propiedade da illa concedéuselle á abadía por Roberto I, duque de Normandía, a principios do século XI.[7] Crese que o priorato se construíu coas achegas dos insulares, que parecen estar bastante acomodados no momento.

Ruínas do priorato de Santa María

A principios do século XIV, Lihou puido converterse na orixe dunha lenda local sobre un rico Alguacil de Guernsey, que intentou executar a un campesiño inocente con falsas acusacións de roubo de copas de prata.[26] Un dous 1.302[26] ou 1.304,[27]:217 servos do priorato chamado Thomas le Roer foi acusado de asasinar a un dos monxes. O Alguacil e varios asistentes trataron de deter a Roer pero non puideron e posteriormente foi asasinado por Ranulph Gautier, un dos asistentes do Alguacil. Gautier intentou atopar refuxio nunha igrexa próxima e finalmente fuxiu a Inglaterra, antes de regresar a Guernsey cando o rei o perdoou. Con todo, algúns anos máis tarde Gautier foi torturado ata a morte no Castelo Cornet, pero non se sabe por que.

O convento foi capturado en 1414 polo rei Henrique V de Inglaterra xunto con varios prioratos estranxeiros. Nos tres primeiros séculos, tivo numerosos priores, ás veces con tenencias curtas, pero en 1500 nomearon a Ralph Leonard de por vida. Con todo, en cuestión de décadas o Priorato foi abandonado, existen evidencias de que Thomas de Baugy foi o último Prior ao redor de 1560. Tamén hai evidencias de que o convento asignouse a John After en 1566, que tamén fora nomeado Dean de Guernsey.[5]

Restos de muros en Lihou

En 1759 o gobernador de Guernsey, John West,[28] destruíu o convento para evitar que as forzas francesas capturaran a illa durante a Guerra dos Sete Anos.[1] A principios do século XIX foi construída unha casa de campo en Lihou,[1] e a illa foi catalogada como propiedade de Eleazar le Marchant, quen ocupou o cargo de tenente alguacil de Guernsey.[3]:322 Eleazar fixo un intento infrutuoso, en 1815, para suprimir a industria das algas do torno a Lihou.[7]:189 Nun libro publicado no mesmo ano, William Berry sinalou a presenza de ganchos de ferro das bisagras das portas nalgunhas rocas, aproximadamente a tres millas mar dentro desde Lihou, xunto cos restos de antigos camiños, polo que conxeturaron que Lihou podía ser significativamente maior superficie no pasado pero que o mar erosionara unha parte considerable.[4]:134–135 A través do resto do século XIX e comezos do século XX, a illa cambiou de mans nunha sucesión de propietarios incluídos James Priaulx en 1863, Arthur Clayfield en 1883, e o coronel Hubert de Lancey Walters en 1906.[1]

Durante a segunda guerra mundial, as illas da Canle foron ocupadas polos alemáns de 1940 a 1945, e Lihou utilizouse para prácticas de tiro pola artillaría alemá,[11] facendo que a granxa se derrubarse por completo.[1] Durante o verán de 1952, estudáronse as ruínas do convento con certo detalle por John e Jean le Patourel.[29]:127 En 1961, o tenente coronel Patrick Wootton comprou Lihou. Wootton tiña plans para desenvolver a illa, o ano seguinte por primeira vez limpouse a zona da antiga casa de labranza, en preparación para a construción dunha nova granxa, o traballo da construción continuou ata 1963.[1] Organizaba campamentos de verán para mozos na illa e importaba ovellas de Orkney que consumian as algas.[29]:172 En 1983 Wootton decidiu emigrar a Illa do Príncipe Eduardo , no Canadá, e a illa foi vendida a Robin e Patricia Borwick.[27]:219 En 1995 a illa foi comprada polos Estados de Guernsey.[30] As ruínas do convento son, posiblemente, a máis grande reliquia relixiosa en Guernsey.[11] Realizaronse varios estudos e escavacións das ruínas, incluídas as investigacións arqueolóxicas en 1996,[31] e en 1998, cando se desenterraron varias tumbas do século XII-XIV.[32]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 "History of Little Lihou". BBC. 3 April 2008. Arquivado dende o orixinal o 12 de novembro de 2012. Consultado o 2 February 2014. 
  2. Guernsey Society of Natural Science and Local Research (1900). "Report and Transactions" 3. Guernsey Star and Gazette Company: 318. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Samuel Lewis (1833). A Topographical Dictionary of England. S. Lewis and Co. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 William Berry (1815). The History of the Island of Guernsey. London: Longman, Hurst, Rees, Orme and Brown. 
  5. 5,0 5,1 Darryl Mark Ogier (1996). Reformation and Society in Guernsey. Rochester, NY: Boydell Press. OCLC 44958657. 
  6. "Lihou - 1841 Channel Islands Census". Ancestry.co.uk. Consultado o 3 February 2014. 
  7. 7,0 7,1 7,2 John Jacob (1830). Annals of Some of the British Norman Isles Constituting the Bailiwick of Guernsey. Paris: J. Smith. 
  8. John Marshall (1835). Royal Naval Biography 4. London: Longman, Rees, Orme, Brown, Green and Longman. p. 487. OCLC 85749387. 
  9. R. C. H. Courtney (1986). "Lihou, James Victor (1895–1918)". Australian Dictionary of Biography. Australian National University. Consultado o 3 February 2014. 
  10. "Matching passenger records". Statue of Liberty- Ellis Island Foundation, Inc. Consultado o 4 February 2014. 
  11. 11,0 11,1 11,2 "Lihou Island". States of Guernsey. Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2014. Consultado o 2 February 2014. 
  12. 12,0 12,1 Joint Nature Conservation Committee (2006). "Information Sheet on Ramsar Wetlands" (PDF). UK Department for Environment, Food and Rural Affairs (defunct). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 12 de agosto de 2017. Consultado o 4 February 2014. 
  13. "Climate of the Channel Islands". Meteorological Observatory, Guernsey Airport. Arquivado dende o orixinal o 03 de marzo de 2016. Consultado o 4 February 2014. 
  14. "Guernsey". World Weather Information Service. World Meteorological Organization. Arquivado dende o orixinal o 03 de marzo de 2016. Consultado o 4 February 2014. 
  15. 15,0 15,1 "Lihou Island". Environment Department, States of Guernsey. October 2012. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 07 de novembro de 2015. 
  16. "FAQs". Lihou Charitable Trust. Arquivado dende o orixinal o 02 de febreiro de 2014. Consultado o 4 February 2014. 
  17. Martin White (1835). Sailing Directions for the English Channel. Admiralty Hydrographic Office. p. 104. 
  18. "London Gazette" (PDF). 22 May 1896. p. 3068. Consultado o 4 February 2014. 
  19. "Archaeology Collections in Detail". Guernsey Museums and Galleries. Consultado o 5 February 2014. 
  20. 20,0 20,1 "Le Trépied". BBC. 7 January 2009. Consultado o 5 February 2014. 
  21. 21,0 21,1 "Le Creux ès Faïes". BBC. 8 December 2008. Consultado o 5 February 2014. 
  22. Julia Sallabank (2002). "Writing in an unwritten language: the case of Guernsey French" (PDF). Reading Working Papers in Linguistics. University of Reading. p. 1. Consultado o 4 February 2014. 
  23. "Lihou Island-Priory". States of Guernsey. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 4 February 2014. 
  24. Geoff Daniel (2003). Landscapes of Guernsey: With Alderney, Sark and Herm (3 ed.). Sunflower Books. 
  25. 25,0 25,1 Raoul Lemprière (1979). Portrait of the Channel Islands. Hale. 
  26. 26,0 26,1 "Gautier de la Salle: a "most notorious" henchman". BBC. February 2004. p. 2. Consultado o 5 February 2014. 
  27. 27,0 27,1 Channel Islands. APA Productions. 1988. OCLC 225913106. 
  28. "The London Gazette" (PDF). The Stationery Office (part of the UK National Archives). December 1752. Consultado o 23 February 2014. 
  29. 29,0 29,1 James Marr (1984). Guernsey people. Phillimore. 
  30. "Billet d’État". G.R. Rowland, Bailiff of Guernsey. 28 November 2007. p. 12. Consultado o 23 February 2014. 
  31. Sebine H. (1997). "The priory of Notre Dame, Lihou Island, Guernsey". La Société Guernesiaise. pp. 153–164. Consultado o 4 February 2014. 
  32. Heather Sebire (1999). "Archaeology Section report for 1999: Lihou Priory archaeological excavations, 1998 and 1999 seasons". Report and Transactions of la Société Guernesiaise 24. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]