Lezhë
| ||||
| Localización | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Estado | Albania | |||
| Condado | Condado de Lezhë | |||
| Concellos | Lezhë Municipality (en)   | |||
| Capital de | ||||
| Poboación | ||||
| Poboación | 15.510 (2011) | |||
| Xeografía | ||||
| Altitude | 10 m | |||
| Datos históricos | ||||
| Precedido por | ||||
| Santo padrón | Nicolao de Mira | |||
| Identificador descritivo | ||||
| Código postal | 4501–4502 | |||
| Fuso horario | ||||
| Prefixo telefónico | 215 | |||
| Outro | ||||
| Irmandado con | ||||
| Páxina web | lezha.gov.al | |||
Lezhë (en albanés tamén: Lezha ) é unha cidade da República de Albania e sede do condado de Lezhë e do municipio de Lezhë. É unha das cidades continuamente habitadas[1] máis lonxevas de Albania, con aproximadamente 2400 anos de historia rexistrada.
Era un dos principais bastións dos labeatas,[2] o máis antigo dos muros de fortificación de Lezhë son de construción típica iliria e datan de finais do século IV a. C.[3] Lezhë foi un dos principais centros do Reino ilirio.[4] Durante os conflitos con Macedonia, foi capturada por Filipe V converténdose na saída de Macedonia ao mar Adriático.[5][4] A cidade foi posteriormente recuperada polos ilirios. Foi sometida a Roma despois das guerras ilirias e da caída do reino de Xencio (Gentius).[4] Lezhë foi o lugar da Liga de Lezhë onde Skanderbeg uniu aos señores albaneses na loita contra o Imperio Otomán.
Toponimia[editar | editar a fonte]
A cidade menciónase nas fontes antigas como Lissós (grego antigo: Λισσός ) e Lissus ( latín : Lissus , Lissum ).[6] Tamén está recollido en material numismático. O ethnicon ΛΙΣΣΙΤΑΝ Lissitan atópase nas inscricións de moedas da época helenística. Considérase un topónimo grego, derivado do grego λισσός lissós, que significa "liso, rocha lisa, áspero".[7]
O antigo nome Lissus evolucionou ata a súa forma moderna Lezhë (arcaico: Lesh )[6] a través da evolución fonética albanesa.[8] En turco, a cidade coñécese como Leş ou Eşim e en italiano como Alessio. Lezhë tamén é coñecida como Alise, Alexiensis, Eschenderari ou Mrtav.[9]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Sedlar, Jean W. (2013). East Central Europe in the Middle Ages, 1000-1500. University of Washington Press. ISBN 9780295800646.
- ↑ Waterfield, Robin (2014). Taken at the Flood: The Roman Conquest of Greece. OUP Oxford. ISBN 978-0-19-166414-4.
- ↑ Stylianou, P. J. (1998). A Historical Commentary on Diodorus Siculus, book 15. Clarendon Press. ISBN 0-19-815239-6.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Shehi, Eduard (2015). Terra sigillata en Illyrie méridionale et en Chaonie: importations et productions locales (IIe S. AV. J.-C. -IIe S. AP. J.-C. Universitat de Barcelona, Publicacions i Edicions. ISBN 978-84-475-4238-3.
- ↑ Cabanes, Pierre (2008). Greek Colonisation: An Account of Greek Colonies and Other Settlements Overseas. Brill. pp. 155–186. ISBN 9789047442448.
- ↑ 6,0 6,1 Gaffiot, Félix (1934). Dictionnaire Illustré Latin-Français. Hachette.
- ↑ Lippert, Andreas; Matzinger, Joachim (2021). Die Illyrer: Geschichte, Archäologie und Sprache. Kohlhammer Verlag. ISBN 9783170377103.
- ↑ Katičić, Radoslav (1976). Ancient Languages of the Balkans. Mouton. ISBN 9783170377103.
- ↑ "Alessio (Lissus, Alexiensis)". catholic.org. Consultado o 2024.