Les contes d'Hoffmann

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Les contes d'Hoffmann
Os contos de Hoffmann
FormaÓpera
Actos e escenas3 actos cun prólogo e un epílogo
Idioma orixinal do libretoFrancés
LibretistaJ. Barbier e M. Carré
Fontes literariasE. T. A. Hoffmann: Der Sandmann, Geschichte von verlorenen Spiegelbilde e Rat Krespel (relatos curtos)
Estrea10 de febreiro de 1881
Teatro da estreaOpéra-Comique
Lugar da estreaParís
Duración2 horas 45 minutos
Música
CompositorJ. Offenbach e E. Guiraud
coroParticipación destacable[1]
Personaxes

Hoffmann (tenor lírico)
Lindorf (baixo ou barítono baixo)
Coppelius (baixo ou barítono baixo)
Dr. Miracle (baixo ou barítono baixo)
Dapertutto (baixo ou barítono baixo)
Spalanzani (tenor lixeiro)
Cochenille (tenor lixeiro)
Crespel (barítono)
Frantz (tenor lixeiro)
Sckemil (baixo)
Pittichinaccio (tenor lixeiro)
Olimpia (soprano lixeira)
Antonia (soprano lírica)
Giulietta (mezzosoprano)
Stella (soprano lírica)
Nicklausse (mezzosoprano)
A voz da nai de Antonia (mezzosoprano)
Andrés (tenor)
Hermann (barítono)
Nathanael (tenor)
Luther (baixo)
A musa da poesía (papel falado)
Estudantes, cidadáns, nobres[2]

Les contes d´Hoffmann (en galego Os contos de Hoffman) é unha ópera da Jacques Offenbach. Foi posta en escena por primeira vez en 1881 en París.

O libreto foi escrito por Jules Barbier, baseado en tres curtas historias de E.T.A. Hoffmann, un prolífico escritor alemán. Hai moitas gravacións desta ópera, e represéntase regularmente. Tamén hai un filme The Tales of Hoffmann (1951).

Diferentes edicións da ópera[editar | editar a fonte]

A ópera contén un prólogo, tres actos e un epílogo. Offenbach non estaba vivo cando se puxo en escena esta ópera, morreu o 5 de outubro de 1880, e xustamente catro meses despois estreouse a obra.

Antes da súa morte, Offenbach completou a orquestración do prólogo e o primeiro acto. Pero non puido acabar a obra, xa que morreu. Moitas versións diferentes desta obra apareceron, moitas eran unha pequena continuación da orixinal.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Roger Alier, Marc Heilbron y Fernando Sans Rivière: La discoteca ideal de la ópera, Editorial Planeta, S. A., 1995. ISBN 84-08-01285-1.
  2. Martín Triana, José María (1992). El libro de la ópera (en castelán) (2ª ed.). Alianza Editorial, S.A. p. 259. ISBN 84-206-0284-1. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]



Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.