Leonid Osyka

Leonid Osyka

Nome orixinal	(uk) Леоні́д Михайлович Осика
Biografía
Nacemento	8 de marzo de 1940 Kíiv, Ucraína
Morte	16 de setembro de 2001 (61 anos) Kíiv, Ucraína
Lugar de sepultura	Cemitério de Baikove (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Unión Soviética Ucraína
Educación	Instituto Gerasimov de Cinematografía Odesa School of Theatre Arts (en)
Actividade
Ocupación	director de cinema , guionista
Período de actividade	1966 -
Familia
Cónxuxe	Svitlana Kniazeva
Premios  Merited Artist of Ukraine (en)  Artista do Povo da Ucrânia (pt)  Honored Art Worker of Ukraine (en)

Leonid Osyka (en ucraíno: Леонід Осика), nado en Kíiv o 8 de marzo de 1940 e finado na mesma cidade o 16 de setembro de 2001, foi un director de cine, produtor, e guionista ucraíno.

Traxectoria

Léonide Ossyka naceu en Kíiv o 8 de marzo de 1940. Estudou na Escola de Artes Teatrais de Odesa (1959) e logo cinema no Instituto Gerasimow de Cinematografía dende 1965.

Comezou a súa carreira no estudio de cinema Alexander Dowschenko como maquillador antes de converterse en guionista e director. A súa primeira película, a curtametraxe Входящая в море (Entrando no mar, 1965) foi etiquetada como "existencialista e con elementos tomados da New Wave". O director continuou ó ano seguinte con Кто вернётся — долюбит (Quen volva - amará, 1966), unha película bélica na que o son é interrompido por poemas escritos durante a Segunda guerra mundial, en particular os de Semion Goudzenko. En 1971, o seu drama histórico Zakhar Berkout, adaptado do conto homónimo de Ivan Franko que relata a invasión mongol de Rusia, gañou o "Premio á preservación das tradicións do folclore épico" no Festival de Cine de toda Rusia en Tbilisi. En 1976, volveu ser premiado no Festival de toda Rusia, esta vez en Frounzé, onde a súa película Тривожний місяць вересень (Ansioso mes de setembro) gañou o "Premio ó desenvolvemento dun tema patriótico militar". En 1982, o director adicouse ó xénero documental con …которого любили все (...a quen todos amaban), que rende homenaxe ó actor e director ucraíno Leonid Bykov. A biografía ficticia de Mikhaïl Vroubel nárrase en Этюды о Врубеле (Estudos sobre Vrubel), para a que tamén escribiu o guión con Sergei Paradjanov (1989).

O premio nacional Taras Shevchenko foille outorgado en 1997, polas películas Каменный крест (1968), Zakhar Berkout (1971), Подарунок на іменини (1991) e Гетьманські клейноди (1993). Tamén foi galardoado co título honorífico de Artista do Pobo de Ucraína en 1998.

Finado en Kíiv en 2001, Léonide Ossyka está enterrado no cemiterio de Baikove.

Estilo

Ossyka é un gran usuario da linguaxe poética. É parte, xunto con Ivan Dratch, Yuri Illienko e Tenguiz Abouladzé da escola de Kíiv, tamén chamada "escola pictórica".

Películas

• 1965 - Входящая в море (Entrando no mar), curtametraxe.
• 1966 - Кто вернётся — долюбит (Quen volva - amará).
• 1968 - Каменный крест (Cruz de pedra), director; a finais de 2009 viuse o comezo da restauración dixital desta película.
• 1971 - Заxap Бepкут (Zakhar Berkut), director..
• 1973 - Дед левого крайнего (Avó extremo esquerdo)
• 1976 - Тривожний місяць вересень (Ansioso mes de setembro), director.
• 1978 - Море (Mar), director.
• 1982 - …которого любили все (...que foi amado por todos)
• 1985 - Вклонися до землі (Inclinarse ó chan), director, guionista.
• 1987 - Увійдіть, стражденні! (Entra, sufrindo!), director, guionista.
• 1989 - Этюды о Врубеле (Estudos sobre Vrubel)
• 1991 - Подарунок на іменини (Agasallo de aniversario), director, guionista.
• 1993 - Гетьманські клейноди (As xoias de Hetman), director, guionista.

Véxase tamén

Bibliografía

• Marcel, Martin (1993). Le cinéma soviétique de Krouchtchev à Gorbatchev. ISBN 978-2-8251-0441-5. 

Outros artigos

• Cine ucraíno

Ligazóns externas

• Leonid Osyka na IMDb (en inglés).