José Figueroa Alcorta
José Figueroa Alcorta | |
---|---|
![]() | |
Presidente da Arxentina | |
Período | 12 de marzo de 1906 - 12 de outubro de 1910 |
Antecesor | Manuel Quintana |
Sucesor | Roque Sáenz Peña |
Datos persoais | |
Nacemento | 20 de novembro de 1860 |
Córdoba | |
Falecemento | 27 de decembro de 1931 |
Buenos Aires | |
Organización | Partido Autonomista Nacional |
Cónxuxe | Josefa Julia Bouquet |
Alma máter | Universidade de Buenos Aires |
Profesión | avogado e político |
Na rede | |
![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] |
José Figueroa Alcorta, nado en Córdoba o 20 de novembro de 1860 e finado en Buenos Aires o 27 de decembro de 1931, foi un avogado arxentino, que ocupou o cargo de presidente da Arxentina entre 1906 e 1910. Asumiu a presidencia da Arxentina en 1906 ante o falecemento de Manuel Quintana, de quen era vicepresidente.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Tivo serios problemas para lograr apoio no Congreso, o que finalmente conseguiu en 1908. Buscou un achegamento cos radicais, indultando aos detidos pola tentativa de golpe de estado de 1905 e preparou o camiño para os cambios electorais de Roque Sáenz Pena. Os grupos anarquistas mostráronse activos en numerosos atentados, chegando a matar ao xefe de policía Ramón Falcón, asasinado por un anarquista en 1909 como vinganza pola criminal represión exercida pola policía durante as protestas do 1 de maio.
En relacións internacionais, merecen destacarse as tensións co Brasil.
Durante o seu mandato descóbrese petróleo en Comodoro Rivadavia, no sur arxentino, e se ditou a primeira lei de regulación da explotación. Correspondeulle presidir a celebración do primeiro centenario da Revolución de Maio.
Anos máis tarde, sendo ministro da Corte Suprema de Xustiza, foi o único xuíz que propuxo renunciar como resposta ao golpe de Estado de 1930.
Presidente da Arxentina | ||
---|---|---|
Segue a: Manuel Quintana |
José Figueroa Alcorta | Precede a: Roque Sáenz Peña |
Partido Autonomista Nacional |