Jorge Greiner

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJorge Greiner
Biografía
Nacemento8 de setembro de 1898 Editar o valor em Wikidata
Sevilla, España Editar o valor em Wikidata
Morte15 de xullo de 1956 Editar o valor em Wikidata (57 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónactor Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1921 Editar o valor em Wikidata - 1980 Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm0340091 Editar o valor em Wikidata

Jorge Greiner, nado en Sevilla o 8 de setembro de 1898 e finado en Madrid o 15 de xullo de 1956, foi un actor español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Aínda que naceu en Sevilla aos poucos días trasladouse a Madrid coa súa familia. Fillo dos actores José Greiner e Luisa Fellú, moi pronto desenvolveu a súa vocación actoral. Pouco antes de ser actor iniciou os seus primeiros anos como locutor de radio en programas matutinos.

Interrompeu os seus estudos no bacharelato para debutar no cine con ¡A la orden, mi coronel! (1919) e a partir de aí comezou tamén a súa actividade no teatro como actor de variedades, formando parte da compañía da actriz María Guerrero. Máis tarde integrouse no Teatro Español de Madrid e actuou en papeis secundarios en senllas adaptacións de obras de Carlos Arniches e Gregorio Martínez Sierra, ademais de fundar a súa propia compañía. Nos anos vinte algúns títulos mudos nos que actuou foron La venganza del marino (1920), Doloretes (1923) e El pobre Valbuena (1923), que protagonizou.

Foi uns dos primeiros actores de cine mudo español e chegou a filmar máis de cen películas, xa que foi considerado un dos mellores actores do cine español debido ao seu rexistro cómico. Algunhas das súas personaxes máis importantes foron en Diego Correntes (1924) e El conde de Maravillas (1927). En 1929, casou con Lolita Montes, coa que tivo oito fillos.

Tivo a oportunidade de facer unha longa xira en Hispanoamérica, onde logrou un rotundo éxito. A súa carreira viuse interrompida durante a guerra civil española e non volveu continuar a súa traxectoria artística até unha vez finalizada a guerra en 1941. A pesar de que nas décadas seguintes deixou de facer papeis cómicos posteriores, aínda actuou nalgunhas cintas máis importantes do cine español coas que conseguiu popularidade como Un marido a precio fijo (1942) ou Los últimos de Filipinas (1945); traballou baixo as ordes de directores como Florián Rey, Luis Lucia, José Luis Sáenz de Heredia, Juan de Orduña, Luis García Berlanga ou Juan Antonio Bardem.

Ademais de como actor, tamén desenvolveu unha breve actividade como guionista, produtor, escenógrafo e director.

Morreu repentinamente en Madrid aos 57 anos logo dunha extensa carreira artística e deixou inconclusa a obra Mi adorado Juan de Miguel Mihura. Está enterrado no Cemiterio da Almudena de Madrid.[1]

Filmografía[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]