Jean Ranc

Jean Ranc
Nacemento	28 de xaneiro de 1674
Lugar de nacemento	Montpellier
Falecemento	1 de xullo de 1735
Lugar de falecemento	Madrid
Nacionalidade	Francia
Ocupación	pintor
Cónxuxe	Marguerite Elisabeth Rigaud
Coñecido por	Retrato de uma senhora, The Family of Philip V e Vertumne and Pomona
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Vertumno e Pomona (Museo Fabre de Montpellier).

Filipe de Borbón-Parma na súa infancia (Museo de Belas Artes de Budapest).

Jean Ranc, nado en Montpellier o 28 de xaneiro de 1674 e finado en Madrid o 1 de xullo de 1735, foi un retratista barroco francés, que serviu na corte de Luís XV de Francia e de Filipe V de España.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Alumno e seguidor de Hyacinthe Rigaud, desde 1723 colocouse como pintor de cámara na corte do monarca español Filipe V, de orixe francesa.

Mantivo serias disputas co seu colega Michel-Ange Houasse por celos artísticos e desexos de sobresaír na Corte. O incendio do Alcázar de Madrid, ocorrido no Nadal de 1734, que destruíu por completo a antiga residencia dos Austrias, iniciouse na habitación de Ranc, que tiña problemas de visión. No lugar que ocupaba dito edificio construíuse o actual Palacio Real de Madrid. Jean Ranc morreu seis meses despois do incendio, sumido nunha forte depresión.

A súa obra Vertumno e Pomona (Montpellier, Museo Fabre), arquetipo da beleza barroca no século XVIII, puido ter inspirado algún dos cartóns para tapices de Francisco de Goya, como O parasol.