Jean Ranc

Jean Ranc
	;
Biografía
Nacemento	28 de xaneiro de 1674 ; Montpellier, Francia
Morte	1 de xullo de 1735 (61 anos); Madrid, España
Actividade
Lugar de traballo	Lisboa (1729–1730); Madrid (1723–1735); París (1696–1722)
Ocupación	pintor
Período de actividade	1694 - 1735
Xénero artístico	Retrato
Profesores	Antoine Ranc e Hyacinthe Rigaud
Obra
	Obras destacables (1715) Retrato de uma senhora (pt) ; (século XVIII) Vertumne and Pomona (en) ; (1723) The Family of Philip V (en) ;
Familia
Cónxuxe	Marguerite Elisabeth Rigaud

Jean Ranc, nado en Montpellier o 28 de xaneiro de 1674 e finado en Madrid o 1 de xullo de 1735, foi un retratista barroco francés, que serviu na corte de Lois XV de Francia e de Filipe V de España.

Traxectoria

Alumno e seguidor de Hyacinthe Rigaud, desde 1723 colocouse como pintor de cámara na corte do monarca español Filipe V, de orixe francesa.

Mantivo serias disputas co seu colega Michel-Ange Houasse por celos artísticos e desexos de sobresaír na Corte. O incendio do Alcázar de Madrid, ocorrido no Nadal de 1734, que destruíu por completo a antiga residencia dos Austrias, iniciouse na habitación de Ranc, que tiña problemas de visión. No lugar que ocupaba dito edificio construíuse o actual Palacio Real de Madrid. Jean Ranc morreu seis meses despois do incendio, sumido nunha forte depresión.

A súa obra Vertumno e Pomona (Montpellier, Museo Fabre), arquetipo da beleza barroca no século XVIII, puido ter inspirado algún dos cartóns para tapices de Francisco de Goya, como O parasol.