Javier Alonso Salgueiro
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 20 de agosto de 1951  Chaín, España |
| Morte | 4 de outubro de 1989 (38 anos) Vigo, España |
| Causa da morte | Accidente laboral |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | sindicalista , político |
| Lingua | Lingua castelá |
Javier Alonso Salgueiro, nado en Chaín (Gondomar) o 20 de agosto de 1951 e finado en Vigo o 4 de outubro de 1989[1], foi un sindicalista e político galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Entrou de aprendiz en Hijos de J. Barreras en 1968. Ingresou no PCE. Participou nas folgas de 1971. Foi condenado polo Tribunal de Orde Pública en 1972 por propaganda ilegal e manifestación non pacifica. Fixo o servizo militar en San Fernando e Ferrol. En 1973 foi trasladado á Prisión de Pontevedra como preso político. En xuño de 1976 foi readmitido en Barreras. Nese ano foi nomeado secretario do PCG de Val Miñor. Formou parte da Plataforma Veciñal Independente e foi elixido concelleiro de Gondomar nas primeiras eleccións democráticas. Morreu nun accidente laboral en 1989.[2]
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
O Concello de Gondomar nomeouno Fillo predilecto o 1 de xullo de 1993[1].
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Barrera, Feliciano, ed. (novembro de 2004). Hijos Predilectos y Adoptivos de Galicia (en castelán). Santiago de Compostela: Editorial Compostela: El Correo Gallego / O Correo Galego. p. 184. ISBN 84-8064-137-1.
- ↑ Necrolóxica en La Voz de Galicia, 5-10-1989, p. 72.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Javier Alonso Salgueiro. O mozo da bandeira. Instituto de Estudos Miñoranos. 2014. ISBN 978-84-6171-794-1.
