Invasina
As invasinas son un tipo de proteínas asociadas coa penetración das bacterias nas células hóspede.[1] As invasinas desempeñan un papel na promoción da entrada da bacteria na célula durante a fase inicial da infección.[2][3]
Moitas bacterias entéricas como Yersinia, Listeria, Salmonella e Shigella, utilizan as súas invasinas para entrar nas células M das placas de Peyer do tracto intestinal, e desde alí aos tecidos subxacentes. No caso de Yersinia, a súa invasina únese a un conxunto de receptores de integrina beta1 localizados na membrana apical das células M de forma moi específica e efectiva. Estas moléculas poderían utilizarse terapeuticamente para o envío de moléculas ao interior das células, como xenes terapéuticos e vacinas baseadas en xenes.[4] En Chlamydia pneumoniae identificouse unha proteína invasina chamada Pmp21, que se une ao receptor de EGF para facilitar a entrada da bacteria na célula.[5]
Obtívose a estrutura cristalina da invasina de Yersinia pseudotuberculosis, que mostra algunhas semellanzas con dominios da fibronectina que serven para unirse a integrinas, aínda que as dúas proteínas non están emparentadas.[6]
A proteína está codificada no locus inv de Yersinia pseudotuberculosis. Se engadimos ese locus a unha cepa de Escherichia coli esta poderá penetrar en células Hep-2 en cultivo.[2] En Yersinia enterocolitica a expresión de inv está influída pola fase de crecemento e a temperatura, chegando a un máximo durante a fase tardía expoñencial-estacionaria inicial a 23 °C.[7]
En 2007, identificouse unha invasina fúnxica denominada Als3, que permite a Candida albicans infectar as células hóspede, polo que estas proteínas non son exclusivas das bacterias.[8]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Invasin". Stedman’s Medical Dictionary. Wolters Kluwer Health. Arquivado dende o orixinal o 11 de marzo de 2018. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ 2,0 2,1 Isberg, Ralph R.; Voorhis, Deborah L.; Falkow, Stanley (1987). "Identification of invasin: A protein that allows enteric bacteria to penetrate cultured mammalian cells". Cell 50 (5): 769. PMID 3304658. doi:10.1016/0092-8674(87)90335-7.
- ↑ Pepe, J. C.; Miller, V. L. (1993). "Yersinia enterocolitica invasin: A primary role in the initiation of infection". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 90 (14): 6473–7. Bibcode:1993PNAS...90.6473P. PMC 46954. PMID 8341658.
- ↑ Palumbo RN, Wang C. Bacterial invasin: structure, function, and implication for targeted oral gene delivery. Curr Drug Deliv. 2006 Jan;3(1):47-53. PMID 16472093
- ↑ Mölleken, Katja; Becker, Elisabeth; Hegemann, Johannes H. (abril de 2013). "The Chlamydia pneumoniae Invasin Protein Pmp21 Recruits the EGF Receptor for Host Cell Entry.". PLOS - Pathogens. (en inglés). doi:10.1371/journal.ppat.1003325.
- ↑ Hamburger ZA, Brown MS, Isberg RR, Bjorkman PJ. Crystal structure of invasin: a bacterial integrin-binding protein. Science. 1999 Oct 8;286(5438):291-5. PMID 10514372
- ↑ Julie L. Badger e Virginia L. Miller. Expression of Invasin and Motility Are Coordinately Regulated in Yersinia enterocolitica. J. Bacteriol. Febreiro 1998 vol. 180 no. 4 793-800 [1] Arquivado 24 de novembro de 2018 en Wayback Machine.
- ↑ Phan, Quynh T; Myers, Carter L; Fu, Yue; Sheppard, Donald C; Yeaman, Michael R; Welch, William H; Ibrahim, Ashraf S; Edwards, John E; Filler, Scott G (2007). "Als3 is a Candida albicans Invasin That Binds to Cadherins and Induces Endocytosis by Host Cells". PLoS Biology 5 (3): e64. PMID 17311474. doi:10.1371/journal.pbio.0050064.
|
Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |