Fritz Krüger

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaFritz Krüger
Biografía
Nacemento7 de decembro de 1889 Editar o valor em Wikidata
Spremberg, Alemaña Editar o valor em Wikidata
Morte17 de agosto de 1974 Editar o valor em Wikidata (84 anos)
Mendoza, Arxentina Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeAlemaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónfilólogo , profesor universitario , romanista , etnógrafo Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Hamburgo
Universidade Nacional de Cuyo (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Nacionalsocialista Alemán dos Traballadores Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua alemá e lingua castelá Editar o valor em Wikidata
Premios

Fritz Krüger, nado en Sprenberg (Brandeburgo) o 7 de decembro de 1889 e finado en Mendoza (Arxentina) o 17 de agosto de 1974, foi un lingüista alemán que realizou notábeis estudos sobre o galego e outras linguas románicas.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Nos anos 1920 Krüger viaxou a España, dirixindo os seus estudos para o campo dialectolóxico sobre as linguas románicas do Noroeste da Península Ibérica: galego, portugués e asturiano-leonés e , converténdose nun experto nese complexo interdialectal - utilizando como centro inicial a comarca de Sanabria -, do que recolleu abundantes datos orais, nunha época en que non eran doadas as viaxes por zonas rurais, visitando en moitas ocasións localidades moi illadas en zonas montañosas. O material recompilado permitiulle ir publicando, incluso en anos moi afastados dese períodos, estudos diversos.

Krüger publicou en 1923 a monografía sobre un dialecto asturleonés, El dialecto de San Ciprián de Sanabria. Foi profesor na Universidade de Hamburgo, onde fundou a revista Volkstum und Kultur der Romanen, que comezou a publicarse a partir de 1928.

O seu método de investigación, dentro da escola Wörter und Sachen (Palabras e cousas), permitiulle ademais unha rica recompilación de datos de etnografía material sobre as mesmas zonas, que lle permitiron estudos comparativos sobre ferramentas paralelas doutras zonas de Europa, e mesmo, ás veces co Norte de África e Oriente Medio.

Relación co nazismo e vida posterior en Suramérica[editar | editar a fonte]

Catedrático de filoloxía románica da Universidade de Hamburgo de 1923 ata 1945. Estivo entre os intelectuais que asinaron a chamada Confesión dos Profesores Alemáns a Adolf Hitler, que tivo lugar no Alberthalle de Leipzig en novembro de 1933. A súa afiliación ao Partido Nazi en 1937 marcou o seu destino posterior.[1]

Despois da segunda guerra mundial, como outros relacionados no nazismo, abandonou Alemaña e pasou a Suramérica, converténdose en profesor da Universidade Nacional de Cuyo, en Mendoza, Arxentina, desde 1948, onde proseguiu as súas investigacións, en ocasións comparando as ferramentas rurais arxentinas coas de Europa.

Obra (selección)[editar | editar a fonte]

Libros[editar | editar a fonte]

  • El dialecto de San Ciprián de Sanabria. Madrid. 1923.
  • Die Gegenstandskultur Sanabrias und seiner Nachbargebiete: Ein Beiträge zur spanischen und portugiesischen Volkskunde. Hamburg. 1925.
  • Die nordwestiberische Volkskultur, in Wörter und Sachen (Heidelberg), t. X, 1927, trad.española de E. Lorenzo, El léxico rural del Noroeste ibérico. CSIC. Madrid. 1947.

Artigos[editar | editar a fonte]

  • Vocablos y cosas de Sanabria, en "Revista de Filología Española", X. 1923.
  • Mezcla de dialectos, en "Homenaje ofrecido a Menéndez Pidal", vol. II. Madrid. 1925.
  • Notas etnográfico-lingüísticas da Póvoa de Varzim: Áncoras de pedra, jangadas de cortiça, moinhos de vento, en "Boletim de Filologia", IV, 1936.
  • Las Brañas: Ein Beitrag zur Geschichte der Rundbauten im asturisch-galicisch-portugiesischen Raum, en "Congresso do Mundo Português", vol. XVIII. Lisboa. 1940
  • O linho no vale do rio Ibias: Estudo etnográfico-lingüístico, en "Miscelânea de Estudos à Memória de Claudio Basto". Porto. 1948.
  • Etimologías hispánicas, en "Anales del Instituto de Lingüística", IV. Mendoza. 1950
  • La castaña en el Noroeste de la Península Ibérica, en "Anales del Instituto de Lingüística", V. Mendoza. 1952 (en colaboración con Walter Ebeling).
  • El perfecto de los verbos en -ar en los dialectos de Sanabria y de sus zonas colindantes, en Revista de Filología Española, XXXVIII, 1954.
  • Contribuciones a la geografía léxica del N.O. de la Península, en "Revista de Dialectogía y Tradiciones Populares", XIII, 1957.
  • Notas de dialectología asturiana comparada, en "Boletín del Instituto de Estudios Asturianos", nº XXX. Oviedo. 1957.
  • En torno de foleto, fulgueira 'helecho' en los dialectos del NO de la Península Ibérica, en "Homenaje a Gerhard Rohlfs". 1958.
  • Aportes a la fonética dialectal de Sanabria y de sus zonas colindantes: con tres mapas lingüísticos, en "Revista de Filología Española", XLVIII, 1965.

Notas

  1. "Las Hurdes Centro de Documentación". lashurdescentrodedocumentacion.eu. Consultado o 2023-02-03.